Πάντα παιχνίδια όπως αυτά του καλοκαιριού είναι παγίδες στις οποίες μπορείς πολύ εύκολα να πέσεις μέσα και να στραβώσει μία σεζόν από τις πρώτες κιόλας ημέρες.
Στον Ολυμπιακό το έχουν ζήσει αυτό, όταν η Ανόρθωση τον πετούσε εκτός ομίλων, όταν η Μακάμπι έκανε το ίδιο.
Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και τα πράγματα δείχνουν πλέον να είνα εντελώς διαφορετικά.
Οι αγώνες αυτοί δεν δίνουν περιθώρια για πειράματα ή για να δοκιμές παικτών ή για ποδοσφαιρικές απαιτήσεις. Θέλουν να μπεις και με όποιον τρόπο μπορείς να βγάλεις ένα πλάνο και να το κάνεις πράξη. Να πάρεις την πρίκριση και να ηρεμήσει το κεφάλι σου.
Εκτός κι αν είναι ο Πέδρο Μαρτίνς που ως “Προφεσόρ” μπορεί να κάνει τον Ανδρούτσο δεξί μπακ, τον Σισέ αριστερό μπακ-χαφ και τον 18χρονο Σουρλή να μοιάζει ποδοσφαιρικά σαν 30άρης.
Αυτό που παρουσίασε ο Ολυμπιακός στο Μπακού ήταν ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα, καθώς τα προβλήματα που βγήκαν πριν τις δύο αναμετρήσεις ήταν όχι απλά μεγάλα, αλλά έβαζαν ξεκάθαρα σε μεγάλο κίνδυνο την ίδια την πρόκριση.
Στο πρώτο ματς η εικόνα των Πρωταθλητών προκάλεσε, όχι πως είναι δύσκολο, γκρίνια και αγωνία για τη ρεβάνς. Το 1-0 για κάποιους δεν έμοιαζε αρκετό, για άλλους ήταν ένα μικρό μαξιλάρι ασφαλείας.
Μέσα στην εβδομάδα προετοιμασίας για τη ρεβάνς ήρθαν κι άλλα προβλήματα να προκαλέσουν τριγμούς στην πίστη, όχι όσων είναι εντός του Ρέντη, αλλά όλων όσων είναι απ’ έξω. Λογικό. Δεν ξέρουν.
Ο Μαρτίνς ξέρει. Οι παίκτες ξέρουν. Ο Ολυμπιακός πλέον ξέρει και το ξέρει πολύ καλά.
Ο Πορτογάλος και οι συνεργάτες του αγωνιστικά αλλά κυρίως πνευματικά έχτισαν μία ομάδα η οποία παρουσιάστηκε έτοιμη να μπει σε πόλεμο και να βγει νικήτρια.
Από τον Τζολάκη, ως τον Σουρλή, από τον Κούντε, ως τον Λαλά και τον Σισέ, ο Μαρτίνς έδειξε πως ξέρει να τον προετοιμάζει έτσι ώστε να μην μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος είναι βασικό και ποιος έρχεται από τον πάγκο, ποιος είναι 18 ετών και ποιος 37, όπως ο καταπληκτικός χθες Βαλμπουενά.
Αυτό ίσως και να είναι το αόρατο ή και ορατό μεγάλο κέρδος του Ολυμπιακού από τη νίκη πρόκριση επί της Νέφτσι Μπακού. Φυσικά και το ότι κέρδισε και τα δύο παιχνίδια.
Πολύ σημαντικό να μην χάνεις ή καλύτερα πολύ σημαντικό να κερδίζεις τόσο δύσκολα παιχνίδια κάτω από τόσο δύσκολες συνθήκες.
Τώρα καλείται να αντιμετωπίσει την Λουντογκόρετς, έμπειρη και δύσκολη ομάδα, αλλά ο Ολυμπιακός έχει δείξει πως δύσκολα δεν υπάρχουν, ανηφόρες δεν υπάρχουν, υπάρχουν αγώνες που τους μελετά και παίκτες έτοιμοι να μπουν και να δώσουν το 100% των δυνάμεών τους για να διεκδικήσουν και κερδίσουν μία ακόμη μεγάλη πρόκριση.
Όταν έχεις καταφέρει ως προπονητής να φτιάξεις μία εξαιρετικά δουλεμένη ομάδα τότε οι παίκτες κάθε ηλικίας και εμπειρίας, παύουν κατά κάποιον τρόπο να είναι ποδοσφαιριστές και γίνονται… γρανάζια, τότε έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά.