Οι τελικοί του ΝΒΑ συνεχίζονται με τους Μπακς να βρίσκουν τρόπο αντίδρασης μέσα στο σπίτι τους και να μειώνουν σε 2-1, σε μια σειρά που συνεχώς μας δίνει πράγματα αλλά και νέα δεδομένα που αποτελούν τροφή για σκέψη αλλά και για συζήτηση.
Τα “ελάφια” έπρεπε να αντιδράσουν αν ήθελαν να μείνουν μέσα στην σειρά σε ένα παιχνίδι κομβικό και γεμάτο με άγχος διότι καμία ομάδα στην ιστορία του κορυφαίου πρωταθλήματος του πλανήτη δεν έχει καταφέρει να επιστρέψει από ένα 3-0. Οι Μπακς λοιπόν ήταν υποχρεωμένοι να ψάξουν και να βρούνε τρόπο αντίδρασης και όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα σε αυτή ακριβώς την δύσκολη…εξίσωση.
Οι Σανς δεν είναι μια ομάδα αφελής που θα αφήσει στην τύχη τους τα επόμενα παιχνίδια διότι προηγήθηκε με 2-0 στην Αριζόνα, κάθε άλλο πήγε στο Μιλγουόκι για να “χτυπήσει” τους Μπακς σε περίπτωση που θα τους έπιανε απροετοίμαστους και ουσιαστικά αν κατάφερνε κάτι τέτοιο θα τελείωνε και την σειρά.
Η ομάδα του Μπούντενχολζερ στηρίχτηκε και πάλι στον ηγέτης της ο οποίος είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι πονάει στο πληγωμένο του γόνατο και αυτό κάνει ακόμα πιο μεγαλειώδη την προσπάθεια του. Αυτή τη φορά οι Μίντλετον και Χόλιντεϊ ήταν εκεί και στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και το ερώτημα που γεννάτε είναι εφόσον μπορούν γιατί τόσο μεγάλες αλλαγές στην εικόνα τους από παιχνίδι σε παιχνίδι, πολλά πράγματα όμως έχουν να κάνουν και με την ψυχολογία και όχι με το αμιγώς αθλητικό κομμάτι.
Όταν η τριάδα των Μπακς είναι καλά ουσιαστικά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ και η αντίστοιχη τριάδα των “ήλιων” να κινηθεί σε αντίστοιχα δεδομένα, αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και το πλήρωσαν οι Σανς στον τρίτο τελικό που ο Μπούκερ δεν κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα και αυτή η κακή παρουσία φάνηκε αμέσως. Το Φίνιξ είναι μια εξαιρετική ομάδα το έχουμε πει και θα το λέμε συνεχώς διότι της αξίζει και για την δουλειά που έχει κάνει αλλά και για τους παίκτες που διαθέτει, μπορεί όμως το Μιλγουόκι να αναδείξει και ταυτόχρονα να ωφεληθεί από τις αδυναμίες του.
Όπως αναφέραμε αν οι σταρ των Μπακς κυρίως οι Μίντλετον και Χόλιντεϊ σταθεροποιήσουν την απόδοση τους τότε θα μεταφέρουν ακόμα μεγαλύτερη πίεση στην απέναντι τριάδα, επίσης μια ακόμα αδυναμία των “ήλιων” είναι τα κενά που υπάρχουν πίσω από τους Πολ και Έιτον σε θέσεις κομβικές όπως του άσσου και του “5”. Ο Κάμερον Πέιν προσπαθεί και έχει βοηθήσει πάρα πολύ στο διάστημα που χρειάστηκε να καλύψει την απουσία του “CP3” ωστόσο οι τελικοί είναι μια άλλη υπόθεση, ενώ πίσω από τον Έιτον δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένας με τον Καμίνσκι να δείχνει ανέτοιμος να προσφέρει σε ένα τόσο κρίσιμο σημείο.
Όταν ο σέντερ των Σανς αποσύρθηκε στον πάγκο φορτωμένος με φάουλ φάνηκε ξεκάθαρα το πρόβλημα στην συγκεκριμένη θέση και στο αμυντικό αλλά και στο επιθετικό κομμάτι με τους Μπακς να βλέπουν το έργο τους να γίνεται πιο απλό και την διαφορά να αυξάνεται υπέρ τους χωρίς να υπάρχει κάποια απάντηση από την άλλη πλευρά. Ξεκάθαρα λοιπόν θα πρέπει να στοχεύσουν και να φθείρουν τα “ελάφια” αυτούς τους δυο παίκτες, αλλά και να πάνε ακόμα περισσότερο την μπάλα κοντά στο καλάθι εξάλλου σωστά και ανοιχτά περιφερειακά σουτ μπορούν να έρθουν όταν η μπάλα βγει και από μέσα προς τα έξω.
Ο Γιάννης και πάλι έκανε αυτό που έπρεπε βγήκε μπροστά και ήταν ο ηγέτης και αυτός που έδωσε για μια ακόμα φορά την έμπνευση για την αντεπίθεση, παρατηρήσαμε επίσης πόσο ουσιαστικά επηρεάζουν το ματς οι εύστοχες βολές του (13-17) διότι το συγκεκριμένο γεγονός έχει αντίκρυσα το οποίο φαίνεται στο σκορ και στις διαφορές που χτίζονται μέσα στους αγώνες, πέρα από το ψυχολογικό κομμάτι. Ο τελευταίος τελικός έδωσε οξυγόνο στα “ελάφια” και ανέδειξε αδυναμίες, αλλά ο δρόμος συνεχίζει να είναι μακρύς και ανηφορικός και για να φτάσουν στο τέλος του που περιμένει το τρόπαιο θα πρέπει άπαντες να είναι συνεπείς και να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό απέναντι σε μια εξαιρετική ομάδα…που έχει όμως και τις αδυναμίες της.
