Το 1-0 σε μια σειρά τελικών που έχει τόσο μέλλον και μπορεί να φτάσει ακόμα και στα 7 ματς σίγουρα δεν αποτελεί καταστροφή αλλά ούτε και γεγονός ικανό να φέρει ευφορία πλήρη αλλά και απογοήτευση στα δύο στρατόπεδα.
Οι Σανς σαφώς εμφανίστηκαν ποιο έτοιμοι σε όλα τα επίπεδα, ισχυροί πνευματικά και με αγωνιστική συμπεριφορά που έδειχνε αποφασιστικότητα και πίστη στις ικανότητες αλλά και στην δουλειά που έχει γίνει σε ολόκληρη την σεζόν, κάτι που σαφώς τους συνοδεύει από την εξαιρετική εικόνα που είχαν στην συντριπτική πλειοψηφία της φετινής σεζόν.
Οι Μπακς δεν λειτούργησαν σχεδόν σε κανένα κομμάτι του αγώνα σωστά στην άμυνα τους, ο Κρις Πολ έμοιαζε με έφηβο που κάλπαζε μέσα στο παρκέ και έκανε ότι ήθελε χωρίς ουσιαστικά να του χαλάει τίποτα και κανένας αυτά που είχε ” ονειρευτεί” να πραγματοποιήσει στην πρώτο τελικό της καριέρας του.
Η ομάδα του Μόντι Ουίλιαμς είχε πληθώρα επιλογών, μέσα από πικ εν ρολ που έστηνε με πλήρη επιτυχία ο Πολ με τον Εϊτον, από σουτ μέσης απόστασης όπου και εκεί ο απόφοιτος του Ουέικ Φόρεστ διαθέτει τεράστια ικανότητα, αλλά και άξιο συμπαράσταση στον συγκεκριμένο τομέα τον Ντέβιν Μπούκερ ο οποίος διαθέτει και αυτός υψηλά ποσοστά με αποτέλεσμα η αντιμετώπιση τους αμυντικά να είναι μια πολύ συνθέτη υπόθεση.
Όλα πιθανότατα να έχουν μια ανάγνωση όχι ακριβώς απλή αλλά με την εικόνα και σε συνδυασμό με τους αριθμούς μπορούμε να φτάσουμε άμεσα σε συμπεράσματα. Εκεί που θα ήθελα να σταθώ είναι στον Κράουντερ ο οποίος ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με μόλις έναν πόντο αλλά με προσφορά η οποία είναι πολύτιμη και δεν καταγράφεται σε καμία στατιστική κατηγορία. Ο παίκτης των “ήλιων” έβαλε το κορμί του σε όλες τις μάχες, θυσιάστηκε για τους συμπαίκτες του και έγινε ασπίδα τους χωρίς να υπολογίσει τίποτα άλλο παρά το καλό του συνόλου.
Εύσημα αξίζουν βέβαια και στον Εϊτον ο οποίος δείχνει ότι ωριμάζει και μπορεί να αποτελέσει τελικά το μεγάλο project που όλοι περίμεναν όταν κατακτούσε την κορυφή του Draft του 2018.
Στο Μιλγουόκι αυτό που θα πρέπει να κρατήσουν σαν το πιο θετικό είναι ότι ο Γιάννης αγωνίστηκε και έδειξε να είναι καλά οπότε στους επόμενους τελικούς θα εμφανίζεται όλο και καλύτερος. Αυτό που χρίζει ανάλυσης είναι οι μεγάλες διακυμάνσεις στην εικόνα κομβικών παικτών που έχουν δείξει (μέχρι τώρα τουλάχιστον) ότι μπορούν να σηκώσουν το βάρος και ξαφνικά παρουσιάζουν μια εικόνα που δεν θυμίζει σε τίποτα την καλή παρουσία που είχαν μόλις λίγες μέρες πριν.
Ο Μίντλετον κινήθηκε ψηλά αφού πλησίασε τους 30 πόντους, με πολλά από τα καλάθια του όμως να έρχονται σε σημεία που η διαφορά είχε ανοίξει και η… ψυχολογία είχε περάσει στην άλλη πλευρά, επίσης ο Χόλιντεϊ ήταν κακός πράγμα που σίγουρα δεν υπάρχει περιθώριο να επαναληφθεί στα επόμενα ματς. Η τριάδα θα χρειαστεί βοήθεια σαφώς και από τους υπόλοιπους οι οποίοι σαφώς και πρέπει να εμφανιστούν πιο αποφασιστικοί άμεσα.
Για τα “ελάφια” η ήττα σίγουρα δεν είναι καταστροφή και για καμιά ομάδα το να χάσει το πρώτο ματς σε μια σειρά τελικών δεν θα αποτελούσε λόγο απογοήτευση, εξάλλου και στις δύο προηγούμενες σειρές με Νετς και Χοκς η πρώτη μάχη είχε χαθεί. Το Φίνιξ δείχνει πιο έτοιμο αλλά το δείγμα είναι μικρό (στους τελικούς) και μπορεί η εικόνα να αλλάξει…το μόνο σίγουρο είναι ότι η εικόνα του πρώτο ματς θα πρέπει να διαφοροποιηθεί κάτι παραπάνω από αισθητά.
