Αυτό το ποδοσφαιρικό «παιδί» που γεννήθηκε φέτος στις αρχές της σεζόν με αρκετές αντιξοότητες, γαλουχήθηκε κι εκπαιδεύτηκε στα χέρια του Ραζβάν Λουτσέσκου και των συνεργατών του κι έφτασε πλέον σε σημείο να καταρρίπτει ρεκόρ πολλών ετών δημιουργώντας βάσιμες προσδοκίες για τα … καλύτερα, ήρθε η ώρα ν’ αποδείξει και την ωριμότητά του σε απόλυτα απαιτητικές συνθήκες, όπως τέτοιες είναι αυτές ενός ντέρμπι. Για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια, ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε θέση ισχύος – ειδικά αυτή τη χρονική στιγμή της σεζόν – οδηγεί την κούρσα στο πρωτάθλημα, μετράει δέκα πέντε σερί νίκες σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, έχει το απόλυτο στην έδρα του σε όλες τις διοργανώσεις, διαθέτει την καλύτερη άμυνα στη Λίγκα και μια από τις καλύτερες στην Ευρώπη, τη δεύτερη καλύτερη επίθεση με ένα γκολ διαφορά από την αντίστοιχη πρώτη (σ.σ. του Ολυμπιακού που έχει μεν 45 γκολ αλλά παθητικό 21 έναντι οκτώ του «Δικεφάλου»), είναι δεύτερος σε τελικές προσπάθειες, δεύτερος στον συντελεστή γκολ ανά τελική προσπάθεια, πρώτος σε ασίστ, τρίτος στα γεμίσματα και τρίτος σε πάσες και κλεψίματα.
Ολα αυτά συνθέτουν μια θεωρητική ανωτερότητα, την οποία και καλείται να διαχειριστεί κατάλληλα προκειμένου να συνεχίσει απρόσκοπτα την πορεία του προς τον βασικό του στόχο, οκτώ … στροφές πριν από τον τερματισμό, κάτι που σημαίνει πως υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη μέχρι την καρό σημαία. Κι αυτό με τη σειρά του επιβάλλει πλήρη εγρήγορση, την απόλυτη συγκέντρωση και το αμείωτο πάθος με την αντίστοιχη αποφασιστικότητα που άπαντες εντός ομάδας έχουν καταθέσει ως τώρα φτάνοντας μέχρι εδώ. Σπουδαιότητα η πορεία που ξεκίνησε από τα τέλη Νοεμβρίου αλλά λίγη σημασία (θα) έχει μπροστά σ’ αυτήν που έχουν τη δυνατότητα να διαγράψουν από εδώ και στο εξής. Αλλοι οκτώ τελικοί για το πρωτάθλημα, με πέντε αγώνες στην Τούμπα, που όπως και σήμερα έτσι και στις υπόλοιπες τέσσερις αναμετρήσεις (σ.σ. ΑΕΚ, Πανιώνιος, Ξάνθη, Πλατανιάς) αναμένεται να είναι κατάμεστη, με τον κόσμο να προστρέχει για να ευχαριστήσει τους πρωταγωνιστές για την προσπάθειά τους, μα πάνω από όλα για να ενισχύσει την προσπάθειά τους για την πραγμάτωση ενός ονείρου πολλών ετών, κάτι που δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει σ’ έξι αγώνες Πρωταθλήματος κι ενός του Κυπέλλου στο πρώτο μισό της σεζόν κι ας μην το χρειάστηκε – τελικά – η ομάδα. Δεν είναι πίεση, είναι ενίσχυση κι ας αποτελεί ένα αντίστοιχο τεστ και γι’ αυτόν η όλη κατάσταση.
Η κατάσταση του εκάστοτε αντιπάλου, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Εν προκειμένω του Ολυμπιακού, που βιώνει κι αυτός τις δικές του, όχι και τόσο γνώριμες γι’ αυτόν καταστάσεις. Ωστόσο, ο πρώτος λόγος ανήκει στον «Δικέφαλο». Αυτός, με όσα έχει καταφέρει ως τώρα, έχει κατακτήσει το δικαίωμα να κρατάει τη μοίρα του στα χέρια του αποδεικνύοντας πως τα πάντα εξαρτώνται πρώτα από τον ίδιο. Παίζει τα δυο πλέον δύσκολα παιχνίδια στην έδρα του, όντας όχι μόνον η μοναδική αήττητη ομάδα στο «σπίτι» της αλλά κι αυτήν που έχει καταφέρει να πετύχει μόνον νίκες από τα προκριματικά του Europa League το περασμένο καλοκαίρι και σε όλους τους αγώνες που ακολούθησαν σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, ακόμη και στην αναμέτρηση του Κυπέλλου για τις ανάγκες της οποίας μετακόμισε προσωρινά στο Καυτανζόγλειο.
Η ομάδα είναι πρώτη κι αυτό σημαίνει, πέρα από καταξίωση, ότι την καταδιώκουν όλοι όσοι θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση της. Περιμένουν ένα δικό της λάθος, ένα στραβοπάτημα, κάτι … οτιδήποτε που μπορεί να της κοστίσει για να την ρίξουν από την κορυφή και να τη φορτώσουν μ’ επιπλέον πίεση και άγχος για τη συνέχεια. Στοιχεία που δείχνει να έχει αποβάλλει καιρό τώρα από την καθημερινότητά της. Μόνον που αυτήν έχει ήδη περάσει αρκετά δύσκολα, ίσως και τα πλέον δύσκολά της στο ξεκίνημα της σεζόν. Οταν και ξεκίνησε με σημαντικά μειονεκτήματα το φετινό μαραθώνιο έναντι των υπολοίπων.
Με αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, αποκλεισμό από την Ευρώπη, έντονη αμφισβήτηση, ανακατατάξεις στο έμψυχο δυναμικό της, «χτυπητές» αγωνιστικές αδυναμίες, που μέσα από καθημερινή, σκληρή δουλειά αντιμετωπίστηκαν, ξεπεράστηκαν φτάνοντας στο πολυπόθητο σημείο της αναγνώρισης και της εξέλιξης από το καλό στο καλύτερο και μοναδικό ερωτηματικό το πόσο μακριά θα καταφέρει να φτάσει. Το πεδίον δόξης μπροστά της φαντάζει λαμπρό κι η ίδια αποδεδειγμένα διαθέτει όλα τα φόντα για να το διαβεί ανάλογα. Αρκεί να μην αλλάξει τίποτα από όλα όσα έκανε ως τώρα, συνεχίζοντας με ταπεινότητα, σεβασμό και αποφασιστηκότητα μέχρι τέλους προκειμένου να γράψει την πλέον σημαντική σελίδα της σύγχρονης ιστορίας της αλλάζοντας την καθημερινότητα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Γιατί αυτό που θα συμβεί αν ο ευσεβής και καθ’ όλα βάσιμος πόθος γίνει πραγματικότητα, φαντάζει απίθανο να μπορεί να το χωρέσει ανθρώπινος νους. Η … «δίψα» μπορεί και κάνει τη διαφορά. Κι αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κίνητρο όλων. Ενα διαφορετικό αύριο … Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους ….