To όνειρο της παρουσίας στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας έγινε εφιάλτης το βράδυ της Τετάρτης για τον Πανιώνιο. Η επιβλητική εμφάνιση του πληρέστερου και ακριβότερου σε όλες τις γραμμές ΠΑΟΚ δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης από τους “κυανέρυθρους”. Το 1-3 δεν αφήνει επίσης πολλά περιθώρια ανάλυσης ή σκέψης για το τι πήγε στραβά. Είναι ξεκάθαρο πως όλα πήγαν στραβά για τον Πανιώνιο.
Οι παίκτες της ομάδας της Νέας Σμύρνης κατέβαλαν κάθε προσπάθεια που μπορούσαν, αλλά ήταν μάταιο. Δεν γινόταν να ελεγχθεί ο ΠΑΟΚ, ο οποίος ήταν σαρωτικός. Όπως είπε και ο Γρηγορίου στη συνέντευξη τύπου μετά το τέλος του αγώνα, θα έπρεπε ο Πανιώνιος να είναι μέτριος και προς τα πάνω και ο ΠΑΟΚ μέτριος και προς τα κάτω για να διεκδικήσει κάτι ο Πανιώνιος.
Ένας Πανιώνιος που παιχνίδι με παιχνίδι φαίνεται πως στερεύουν οι δυνάμεις και οι αντοχές των παικτών του. Μιας ομάδας που η πρώτη προπόνηση για την τρέχουσα σεζόν πραγματοποιήθηκε στις 15-16 Ιουνίου και από τότε μέχρι και σήμερα έχει δώσει 35 επίσημα μάτς. Με περιορισμένο ρόστερ, προβλήματα τραυματισμών και αποχωρήσεις βασικών παικτών. Το ότι έφτασε ως τα ημιτελικά και διεκδικεί ακόμα την 5η θέση είναι ένας… μικρός άθλος για τον Πανιώνιο.
Κούραση, κούραση, κούραση… Αυτό είναι το μεγαλύτερο και ανυπέρβλητο πρόβλημα για τους “κυανέρυθρους”, οι οποίοι είναι αλήθεια πως δεν προλαβαίνουν ν’ ανασάνουν. Πλέον, για να επιτευχθεί ο στόχος της κατάληψης της 5ης θέσης χρειάζεται προσπάθεια εις διπλούν. Είναι λογικό να υπάρχει ανησυχία στις τάξεις της ομάδας λόγω της κούρασης. Είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί σ’ αυτό το χρονικό σημείο της σεζόν που παρουσιάζεται.
Το ευχάριστο και αισιόδοξο σ’ όλο αυτό είναι η κατανόηση που έδειξε ο κόσμος του Πανιωνίου με το τέλος της βαριάς εντός έδρας ήττας από τον ΠΑΟΚ. Το χειροκρότημα στο τέλος του αγώνα απ’ όλο το γήπεδο ήταν η καλύτερη τονωτική ένεση για τους “κυανέρυθρους”. Και για να είμαστε ειλικρινείς, σπάνια μπορούμε να συναντήσουμε κάτι ανάλογο σε άλλο ελληνικό γήπεδο.
Ο Πανιώνιος δεν είναι φαβορί για την κατάληψη της 5ης θέσης, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα αφήσει τη μάχη στη μέση. Θα παλέψει μέχρι το τέλος και με κάθε δύναμη που του έχει απομείνει. Και ποιος ξέρει; Στο τέλος μπορεί να χαμογελούν ξανά άπαντες στη Νέα Σμύρνη.