Πριν από κάποιους μήνες όταν είχε γίνει γνωστό το ότι ο Τζρου Χόλιντεϊ θα συνεχίσει την καριέρα του στο Μιλγουόκι θυμάμαι ότι υπήρξε μια έντονη ικανοποίηση γενικά με την συγκεκριμένη επιλογή η οποία με έβρισκε και απόλυτα σύμφωνο.
Από όποια πλευρά και να το δεις η συγκεκριμένη κίνηση θα μπορούσε μόνο θετικά αποτελέσματα να φέρει στον οργανισμό των Μπακς και όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι…αφού ο συγκεκριμένος αλλά και η οικογένεια του έχουν μάθει να είναι πρώτα και πάνω από όλα άνθρωποι. Ο Τζρου με την σύζυγο του Λόρεν έχουν “πρωταγωνιστήσει” ουκ ολίγες φορές σε δράσεις που δείχνουν ότι είναι άτομα βαθιά ευαισθητοποιημένα και αυτό τους τιμά ίσως περισσότερο από κάθε επιτυχία στα παρκέ ή σε άλλους τομείς εργασίας. Για να μην παρεξηγηθώ δεν θέλω να πω ότι οι επαγγελματικές επιτυχίες αποτελούν αμελητέες ποσότητες απλά εννοώ ότι οι άλλες…νίκες είναι ίσως στον πιο δύσκολο στίβο που δεν είναι άλλος από αυτόν της ζωής.
Ο παίκτης από το UCLA δείχνει το ίδιο πνεύμα και μέσα στο παρκέ, συμπολεμιστής άξιος όχι μόνο του Γιάννη άλλα όλων των “ελαφιών” και ένας παίκτης που σου αρέσει να βλέπεις για τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά, για το χαμόγελο του αλλά και για τον τρόπο που έχει διαλέξει ως στάση ζωής. Ο Χόλιντεϊ είναι ένας από τους πιο ποιοτικούς γκάρντ σε ολόκληρο τον πλανήτη με πλούσιο επιθετικό ταλέντο που συνδυάζεται με την εξαιρετική ικανότητα που διαθέτει και στο αμυντικό κομμάτι…αφού τα χέρια του θεωρούνται από τα κορυφαία στο ΝΒΑ. Είναι πραγματικά ξεχωριστό το αμυντικό φίλτρο που διαθέτει και ο τρόπος που χρησιμοποιεί τα χέρια του πιέζοντας ασφυκτικά τον αντίπαλο σε συνδυασμό με το μεγάλο κορμί που διαθέτει για πόιντ γκάρντ.
Πολλοί παίκτες που γνωρίζουν ότι έχουν πλούσιο επιθετικό ταλέντο διαλέγουν να κρατήσουν κομμάτι της ενέργειας που θα έπρεπε να δώσουν στην άμυνα για να είναι “έτοιμοι” στην άλλη πλευρά του παρκέ και αυτό επηρεάζει την λειτουργία μιας ομάδας αφού κάποιος ή κάποιοι παίκτες θα χρειαστεί να τρέχουν για δυο, αν ρίξουμε μια ματιά σε ολόκληρο τον μπασκετικό πλανήτη θα βρούμε ελάχιστες περιπτώσεις παικτών που να παρουσιάζουν την ίδια εικόνα και στα δυο κομμάτια του γηπέδου και ταυτόχρονα να διαθέτουν τόσο έντονα αλλά και ποιοτικά δημιουργικά αλλά και επιθετικά ένστικτα.
Ο συνοδοιπόρος του Γιάννη είναι μια σπάνια περίπτωση που σωστά οι διοικούντες τους Μπακς έσπευσαν να του κάνουν πρόωρη ανανέωση συμβολαίου και να τον κρατήσουν στο Μιλγουόκι μέχρι τουλάχιστον το 2025. Ο Καλιφορνέζος έχει όλα τα χαρακτηριστικά όχι απλά για να σταθεί δίπλα στον Γιάννη αλλά και για να αποτελέσει τον δεύτερο πολύ “βαρύ” και σημαντικό πόλο που θα φέρει πιο κοντά τα σχέδια αλλά και τα όνειρα όλων που δεν είναι άλλα από την κορυφή και το πρωτάθλημα. Ο Τζρου αλλά και ο Τάκερ με διαφορετική βαρύτητα, βάρος και ποιότητα σαφώς αποτελούν κινήσεις σωστής κατεύθυνσης που ίσως τα “ελάφια” θα έπρεπε να έχουν κάνει νωρίτερα και με μεγαλύτερη συνέπεια αλλά ποτέ δεν είναι αργά αφού η φλόγα υπάρχει και είναι έντονη.
Ο Χόλιντεϊ είναι ένας All Star μαχητής που θα τα δώσει όλα για τον Γιάννη, τους συμπαίκτες του και γενικά για τους συνανθρώπους του. Η εικόνα και παρουσία του μόνο καλύτερο μπορεί να κάνει το Μιλγούοκι, το μπάσκετ αλλά και τον…κόσμο.