Ο μεν Ολυμπιακός παρουσιάστηκε σοβαρός, μπήκε με ένταση στο παιχνίδι, ενώ ο τρόπος του με τη μπάλα στα πόδια έμοιαζε με αυτόν του δευτέρου ημιχρόνου του αγώνα με την ΑΕΚ για το πρωτάθλημα. Χωρίς αβίαστα λάθη, με σαφή κατεύθυνση για όσα ήθελε να κάνει και με πρόσωπο τον Ελ Αραμπί που εν είναι απλά ένας συνεπής σκόρερ αλλά ο ενορχηστρωτής της επίθεσης συμμετέχοντας και στη δημιουργία.
Ο δε ΠΑΣ Γιάννενα μπήκε στο γήπεδο με διάθεση να πιέσει ψηλά στο γήπεδο τους «ερυθρόλευκους» επιχειρώντας να αξιοποιήσει λάθη και να βρει εκτός έδρας γκολ που του ήταν απαραίτητο από τη στιγμή που το ίδιο είχε κάνει και ο Ολυμπιακός στα Γιάννενα.
Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι πίεσαν την πρώτη πάσα του τερματοφύλακα των «ερυθρόλευκων».
Οι πρώτες απειλές του Ολυμπιακού ήρθαν με δημιουργία των full back Ρέαμτσιουκ για το σουτ του Μπρούμα και Ανδρούτσου για την τελική του Ελ Αραμπί. Από ενέργεια του Ρέαμπτσιουκ προήλθε και η φάση του πέναλτι
Τόσο στη φάση του Ελ Αραμπί όσο και σε αυτή του Μασούρα ο Λοντίγκιν κατέδειξε τη χρησιμότητα της απόκτησής του και τη διαφορά που μπορεί να κάνει στον ΠΑΣ.
Όταν είναι συγκεντρωμένος δεν χάνει.
Το δεύτερο ημίχρονο απέδειξε ακριβώς το ίδιο. Ο Ολυμπιακός είχε άμεση αντίδραση στο γκολ που δέχθηκε και να συνεχίσει στον ρυθμό που είχε και στο πρώτο μισό του αγώνα.
Οι παίκτες του ΠΑΣ παρουσίασαν για μια ακόμη φορά μια ομάδα με φιλοδοξία, χωρίς φόβο και με το δικό της τρόπο παιχνιδιού. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν παράτησαν το ματς ούτε μετά το 3-1. Προσπάθησαν να παίξουν επιθετικά και να φτάσουν σε δεύτερο γκολ για να ξαναμπούν στη διεκδίκηση της πρόκρισης.
Για τον ΠΑΣ δεν ήταν κάτι απρόσμενο γιατί αυτή την ομάδα παρουσιάζει σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.
Η διαφορά ποιότητας είναι αυτή που τελικά έκανε τη διαφορά. Οι ομάδες παρουσιάστηκαν με σοβαρότητα, συνέπεια και ένταση στο παιχνίδι τους. Επικράτησε αυτή με τη μεγαλύτερη ποιότητα, καθώς όταν ο εφετινός Ολυμπιακός πατάει στα πόδια του, είναι και αυτός που καθορίζει την εξέλιξη των αναμετρήσεων.
