Πολλές φορές στην ζωή συμβαίνουν κάποιες συμπτώσεις ή υπάρχουν γεγονότα και συγκυρίες οι οποίες ακολουθούν τους ανθρώπους σε ολόκληρη την διάρκεια της καριέρας ή ακόμα και της ζωής τους.
Ο Ραζόν Ρόντο εδώ και λίγο καιρό ανήκει στο δυναμικό των Κλίπερς με τον πολύ έμπειρο point guard να αποτελεί σίγουρα μια αξιόπιστη λύση στην προσπάθεια που κάνει η ομάδα του Τάιρον Λου για να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου.
Μια τέτοια συγκυρία υπάρχει στην καριέρα του Ρόντο η οποία μάλιστα είναι και αρκετά σημαντική αφού έχει να κάνει με τα δύο κορυφαία franchise του ΝΒΑ αλλά σε αυτό το γεγονός θα πάμε λίγο…αργότερα.
Ο Ρόντο είναι αρκετά χαρισματικός πάντα βέβαια με τις ιδιοτροπίες που διαθέτει ο κάθε ανθρώπινος χαρακτήρας εξάλλου, αλλά ας μείνουμε μόνο στο αγωνιστικό σκέλος. Ο παίκτης από το Κεντάκι βαδίζει στα 36 του χρόνια και κάθε άλλο παρά τυχαία μπορεί να θεωρηθεί η κίνηση των “Κλιπς” να τον εντάξουν στην ομάδα αφού η εικόνα του στο σημαντικότερο κομμάτι της σεζόν που είναι η post season πάντα είναι η καλύτερη δυνατή.
Το συγκεκριμένο γεγονός σε συνδυασμό με την μεγάλη εμπειρία που διαθέτει πλέον αφού αγωνίζεται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη από το 2006 τον καθιστούν υπερπολύτιμο ακόμα και σε ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό. Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του παραμένουν σε ένα επίπεδο που μπορούν να τον στηρίξουν ενώ πάντα όπως ανέφερα πιο πάνω βρίσκει τον τρόπο στα playoff να παρουσιάζει το καλύτερο του πρόσωπο, γεγονός που άμα θέλουμε να προσεγγίσουμε την υπερβολή μοιάζει…ανεξήγητο!
Για να έρθω τώρα και στον λόγο της συγκεκριμένης βόλτας ο Ραζόν Ρόντο είναι κομμάτι μιας ιστορίας που εμπλέκονται τα δυο κορυφαία ονόματα -με βάση τους τίτλους που έχουν κατακτήσει- του ΝΒΑ.
To 2008 παρέα με τους Πολ Πιρς, Ρέι Άλεν, Κέβιν Γκαρνέτ και τους υπόλοιπους Κέλτες υπό τις οδηγίες του Ντοκ Ρίβερς κατέκτησε το πρώτου του πρωτάθλημα με το συγκεκριμένο να είναι και το 17ο στην ιστορία της Βοστώνης ανεβαίνοντας στην κορυφή της σχετικής λίστας, αφού νίκησε στους τελικούς και πέρασε τους Λέικερς που τότε είχαν 16 πρωταθλήματα.
Δώδεκα χρόνια μετά με άλλη αλλά εξίσου εκλεκτή παρέα (Τζέιμς, Ντέιβις και άλλοι) κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα της καριέρας του, το οποίο συνόδευε και πάλι ο αριθμός “17” και έβαζε ξανά σε ρόλο συγκάτοικου της Βοστώνης το Λος Άντζελες.
Δεν είναι και ότι πιο απλό να είσαι μέλος αυτών των δυο ομάδων και στις συγκεκριμένες χρονικά συγκυρίες της ιστορίας τους. Οι Σέλτικς το 2008 πήραν το πρωτάθλημα μετά από 22 χρόνια και έμειναν μόνοι πρώτοι για αρκετά ακόμα στην σχετική λίστα, ενώ οι Λέικερς επέστρεψαν μετά από μια οκταετία και κυρίως λίγους μήνες μετά τον θάνατο του αλησμόνητου Κόμπι που στην μνήμη του βέβαια αφιερώθηκε όλη η προσπάθεια.
Ο κύριος…17 λοιπόν σίγουρα έχει κάτι το ξεχωριστό που μάλλον δεν είναι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο αφού οι στιγμές που έχει γίνει κομμάτι τους είναι πραγματικά μοναδικές.
