Οι ρυθμοί της ζωής, τα social media και η… υπερέκθεση των αθλητών σε αυτά, η έλλειψη ιδιωτικότητας, η σχεδόν υποχρεωτική επίδειξη του «όλα είναι ρόδινα» στη ζωή τους, τα τεράστια ποσά που κινούνται γύρω τους και οι απαιτήσεις που όλο και αυξάνουν «τρώνε» σαν το σαράκι το ξύλο την ψυχή των αθλητών. Είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους η κατάθλιψη «θερίζει» στις μέρες μας και το δικό τους «σύμπαν».
Η λαμπερή ζωή που βγαίνει προς τα έξω τις περισσότερες φορές κρύβει αρκετό γκρι και πολλές φορές μαύρο.
Η άνοδος και η πτώση ενός τσιγγάνου Πρωταθλητή
“Aν δεν είχα την πυγμαχία, θα ήμουν σε μόνιμη κατάθλιψη. Στο ρινγκ μπορώ και καθαρίζω το μυαλό μου. Αφήνω πίσω μου τις κρίσεις. Η πυγμαχία και τα παιδιά μου είναι οι λόγοι που ζω”.
Αυτή ίσως να είναι μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής ενός τσιγγάνου Πρωταθλητή που κατέκτησε τα πάντα κι έχασε την ψυχή του.
Ο Τάισον Φιούρι, κατάγεται από μία φυλή τσιγγάνων της Β. Ιρλανδίας, κατάφερε να φτάσει στην κορυφή της Παγκόσμιας πυγμαχίας στην κατηγορία των βαρέων βαρών. Απέκτησε φήμη, χρήματα και ότι ονειρεύεται κανείς. Όμως απ’ όλα αυτά, ο Ιρλανδός κράτησε την… παρενέργεια. Την κατάθλιψη, αν και την περίπτωσή του η γιατροί την χαρακτηρίζουν «μανιοκατάθλιψη».
Γιος πρώην πυγμάχου των δρόμων, που ήταν σκληρός και ανεξέλεγκτος, όχι με την οικογένειά του, αλλά με… όλους τους άλλους.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταλήξει στη φυλακή για βιαιοπραγία σε δημοπρασία αυτοκινήτων, κάτι που σημάδεψε τον Τάισον, αφού ο ίδιος πάλευε να πειθαρχεί τον εαυτό του : “Είμαι επαγγελματίας και δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να πάει φυλακή”, έλεγε και μέσα του έβραζε.
Ο Τάισον Φιούρι ήρθε στη ζωή πρόωρα, τρεις μήνες, και γεννήθηκε μόλις 453 γραμμάρια με τους οι γιατρούς ν’ αφήνουν την περισσότερες ελπίδες στον Θεό. Ο πατέρας του ήταν σίγουρος “θα ζήσει και θα γίνει Πρωταθλητής”.
Ο μικρούλης, γιός μητέρας που είχε… 14 εγκυμοσύνες (έζησαν μόλις 4 παιδιά), πήρε με πάθος και δύναμη τον δρόμο που είχε πει ο πατέρας του. Έζησε για να γίνει Πρωταθλητής.
Ο δρόμος όμως «μύριζε» αλκοόλ και καταχρήσεις
“Θυμάμαι πως το 2011 έπινα όλη τη μέρα, δεν με ενδιέφερε τίποτα. Ήμουν σίγουρος ότι δεν είχα λόγο να ζω. Δεν με ενδιέφεραν τα λεφτά, η γυναίκα μου. Κανείς και τίποτα. Σκέφτηκα πολλές φορές να αυτοκτονήσω. Τότε αρρώστησε ο γιος μου. Ήταν μωρό. Έπεσα στα γόνατα και ζήτησα τη βοήθεια του Θεού.
Από τότε προσεύχομαι κάθε βράδυ και βρήκα έναν σκοπό στη ζωή μου, την πυγμαχία. Χωρίς αυτήν τη γ…νη πυγμαχία και ζητώ συγγνώμη από το Θεό για τη βρισιά, ίσως τώρα να μην ήμουν στη ζωή”.
Κλίτσκο στο καναβάτσο και η ψυχή στην κόλαση
Ο Φιούρι λαχταρούσε να “γκρεμίσει” τον επί δέκα χρόνια κυρίαρχο της κατηγορίας των «θηρίων», Βλαντιμίρ Κλίτσκο. Έκανε ατελείωτες ώρες προπόνησης, έβλεπε δεκάδες ώρες βίντεο από τους αγώνες του Κλίτσκο κι όταν αισθάνθηκε δυνατός άρχισε το σόου.
Μέχρι τον αγώνα, έβγαλε όλη του την τρέλα. “Θα τον τελειώσω”, “δεν έχει τύχει” και άλλα τέτοια ήταν καθημερινότητα. Μέχρι και στη μεταξύ τους Συνέντευξη Τύπου πήγε ντυμένος… Batman!
Ο αγώνας, επιτέλους για τον Φιούρι είχε έρθει και ο Τσιγγάνος έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Έπαιξε σαν την γάτα με το ποντίκι και τελικά κέρδισε. Είχε φτάσει στον στόχο της ζωής του.
Είχε “γκρεμίσει” το Νο1 και στον “θρόνο” της Παγκόσμιας πυγμαχίας καθόταν πλέον ο ίδιος.
Αυτό, όμως, αντί να τον απογειώσει, τον κατέστρεψε. Ήρθε κι έκατσε σαν… μενίρ στην πλάτη του Φιούρι, που δεν αποδείχθηκε Οβελίξ.
Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής κατέρρεε μέρα με τη μέρα χάνοντας το μυαλό του, μα πιο πολύ την ψυχή του. Έφτασε να πίνει μπουκάλια ουίσκι καθημερινά και να κάνει χρήση ναρκωτικών σχεδόν παρακαλώντας να μην ξυπνήσει ξανά.
Έπιασε πάτο και ή θα τελείωνε τη μίζερη ζωή του ή θα τελείωνε τη μιζέρια του.
Ευτυχώς για εκείνον επέλεξε το πρώτο. Πάλεψε πολύ για να ξεφύγει από τα δίχτυα της κατάθλιψης και των καταχρήσεων. Είναι ήδη καλύτερα, δεν είναι απόλυτα καλά, όμως πλέον μπορεί να ξεχωρίζει τι είναι καλό για εκείνον και την οικογένειά του. Επέστρεψε στις προπονήσεις και στην προετοιμασία του για τον τελευταίο αγώνα της τεράστιας καριέρας του. Βρήκε στόχο να τον κρατήσει ζωντανό, το ερώτημα είναι τι θα γίνει μετά τον αγώνα με τον Ντεοντέι Γουάιλντερ την 1η του Δεκέμβρη.