Eίστε έτοιμοι για να δείτε το έπος του Κουέντιν Ταραντίνο; Την ταινία που κέρδισε 2 Οσκαρ, 3 Χρυσές Σφαίρες, BAFTA, SAG και 120 ακόμα βραβεία σε φεστιβάλ, κριτικές ενώσεις σε όλο τον κόσμο;
Ο Ταραντίνο μάς επιστρέφει στα 60ς μέσα από την ιστορία δύο συνεργατών και φίλων: του Ρικ Ντάλτον (Λεονάρντο ΝτιΚάπριο), ενός ξεπεσμένου πλέον, πάλαι ποτέ κινηματογραφικού σταρ, τώρα στο μεταίχμιο της πτώσης του και του κασκαντέρ Κλιφ Μπουθ (Μπραντ Πιτ) ενός «αληθινού» καουμπόη αντι-ήρωα με σκοτεινό παρελθόν, που δεν μασάει πια με το μύθο και διεκδικεί μόνο την ηρεμία του. Ο Κλιφ καλύπτει τον Ρικ εντός κι εκτός γυρίσματος. Είναι αυτός που τον προστατεύει, που τον οδηγεί, που μαζεύει τα κομμάτια του όταν τον βασανίζουν οι ανασφάλειες.
Δίπλα στην επαύλη του Ρικ, μετακομίζουν ο Ρόμαν Πολάνσκι με τη γυναίκα του Σάρον Τέιτ. Κι ό,τι ακολούθησε το καλοκαίρι του 1969 είναι γνωστό: η τραγική και σοκαριστική δολοφονία της από την αίρεση «Οικογένεια» του Τσαρλς Μάνσον». Το βίαιο τέλος στο «πάρτι» των 60ς. Το τέλος της sex, drugs and rock ‘n’ roll αθωότητας.
Ο Ταραντίνο («Reservoir Dogs», «Pulp Fiction», «Jackie Brown», «Kill Bill 1&2») πάντα «φύτευε» αναφορές από το (παγκόσμιο!) σινεμά, τα κόμικς, την pulp-fiction λογοτεχνία και φυσικά τις μουσικές (τα soundtracks των ταινιών του είναι αριστουργήματα) με τις οποίες μεγάλωσε. Στο «Κάποτε… στο Χόλιγουντ» όμως, δημιουργεί το απόλυτο έπος – τη Βίβλο του.
Ενα «ερωτικό γράμμα» στην ποπ κουλτούρα με την οποία μεγάλωσε ο Ταραντίνο! «Ο σκοπός δεν ήταν να καταλήξει τόσο αυτοαναφορική, όχι, δεν το έκανα συνειδητά. Αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Αυτά είναι όλα όσα αγαπάω. Πχ ο χαρακτήρας του Ρικ θεωρεί ξεπεσμό ότι κάνει cameo στον «Ταρζάν». Για μένα όμως ότι τον βάζω δίπλα σ’ έναν ημίγυμνο Ρονγκ Ιλαϊ ήταν μεγάλο ζήτημα. Οπως επίσης ότι φεύγει να πάει στην Ιταλία να γυρίσει ταινίες με τον Σέρτζιο Καρμπούτσι. Ο Καρμπούτσι για μένα ήταν ήρωάς μου. Το «Django Unchaned» είναι βαθιά επηρεασμένο από τις ταινίες του. Αν εγώ δηλαδή συναντούσα τον «Ρικ» σε κάποιο χολιγουντιανό πάρτι θα του έλεγα όλο ενθουσιασμό «μεγάλε έκανες ταινίες με τον Θεό!» κι εκείνος θα ζάρωνε σαν να τον δούλευα. Πάντως, ναι η ταινία κατέληξε ένα ερωτικό γράμμα σε όλα όσα αγαπώ και σε όλα όσα θέλω να φωτίσω. Οταν πρωτοέδειξα το σενάριο στον βοηθό σκηνοθέτη μου, ήρθε σπίτι μου για να το διαβάσει (όλοι ξέρετε ότι το σενάριο δεν έφευγε από το σπίτι μου. Κατέβηκε στην πισίνα, το διάβασε και όταν γύρισε είπε: «Ουάου Κουέντιν. Η Νο9 ταινία σου είναι σαν όλες τις 8 μαζί!»
Eνα κάστ γεμάτο από stars! Tους αναγνωρίσατε; Εκτός από τους Μπραντ Πιτ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Μάργκο Ρόμπι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, πάρα πολλοί ακόμα σταρ δέχτηκαν να εμφανιστούν έστω και για μία ατάκα, ένα μικρό cameo, λίγα λεπτά ταραντινικής δόξας. Ο τεράστιος Αλ Πατσίνο έχει μία σκηνή. Ο Μπρους Ντερν σε εμφάνιση έκπληξη. Αλλά και οι Κερτ Ράσελ, Ντακότα Φάνινγκ, Λίνα Ντάναμ, Εμιλ Χιρς, Τόμοθι Ολιφαντ, Οστιν Μπάτλερ, Σίντνεϊ Σουίνι, Μάικλ Μάντσεν! Ο Λουκ Πέρι («Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς») έκανε τον τελευταίο ρόλο της (σύντομης) ζωής του. Αλλά κι ο 82χρονος Μπαρτ Ρέινολντς είχε συμφωνήσει για έναν ρόλο, είχε μάλιστα πάει και στην πρώτη πρόβα. Οταν πέθανε, τον ανατικατέστησε ο Μπρους Ντερν.
Τι λέει ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο για τον ήρωά του «Ρικ Ντάλτον». «Φυσικά κι ο “Ρικ” ήταν ηθοποιάρα, εννοείται! Τον ένιωσα πολύ αυτόν τον χαρακτήρα. Γιατί ξέρω τι σημαίνει να είσαι απέξω και να κοιτάς τη βιομηχανία ως outsider. Ή, για να το διατυπώσω καλύτερα, έχω φίλους που παλεύουν ακόμα και ξέρω τι σημαίνει. Εγώ μεγάλωσα μέσα στη βιομηχανία από πολύ μικρός. Είχα μεγάλη τύχη και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ξέρω τι παίζεται. Οτι δεν έχω τα μάτια μου ανοιχτά στο πόσο αδυσώπητος είναι ο ανταγωνισμός. Πώς μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ότι δεν αξίζεις, ότι το όνειρο σε προσπέρασε. Ο χαρακτήρας του Ρικ με συγκινεί. Ενας ηθοποιός που παλεύει για το δικό του πάθος και το δικό του όνειρο. Μπόρεσα αμέσως να ταυτιστώ.»
Τι λέει ο Μπραντ Πιτ για τον ήρωά του «Κλιφ Μπουθ». «Εγώ είδα τους χαρακτήρες του Ρικ και του Κλιφ σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Από την αρχή που διάβασα το σενάριο ήταν για μένα το ίδιο άτομο. Απλά, με άλλη οπτική για τη ζωή και την καριέρα τους. Ο Ρικ βρίσκεται στο στάδιο που είσαι ακόμα ανασφαλής, που έχεις μεγάλες προσδοκείες οπότε και μεγάλες ανασφάλειες. Πιστεύει (με έναν αστείο τρόπο) ότι όλα πάνε χάλια, η ζωή είναι εναντίον του. Και μετά βλέπεις τον Κλιφ. Εχει ξεπεράσει αυτό το στάδιο. Εχει αποδεχθεί που στέκεται στη βιομηχανία και τη ζωή κι έχει κάνει το καλύτερο που μπορεί. Αυτό είναι για μένα το κλειδί – εντός κι εκτός οθόνης. Η αποδοχή. Αποδοχή του ποιος είσαι, που μπορείς να φτάσεις και τι σου σερβίρει η ζωή καθημερινά. Αποδοχή.» Η αποδοχή απέδωσε: Οσκαρ Β’ Ανδρικού ρόλου, Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού ρόλου, BAFTA Β’ Ανδρικού ρόλου, SAG Β’ Ανδρικού ρόλου (και πολλά ακόμα βραβεία).
Tα παιδιά ποιων διασήμων έχουν μικρούς ρόλους στην ταινία; Αρκετά! Μάργκαρετ Κουάλεϊ: Η κόρη της Αντι ΜακΝτάουελ και του Πολ Κουάλεϊ (στην nova την πρωτείδαμε στο «Leftovers») έχει τον καλύτερο ρόλο από όλες, καθώς γοητεύει με τα τζιν σορτσάκια και τα γυμνά πατουσάκια της τον Μπραντ Πιτ. Μέχρι εκείνος να καταλάβει βέβαια ότι έχει να κάνει με ένα μέλος της Αίρεσης του Τσαρλς Μάνσον. Μάγια Χοκ: Η κόρη του Ιθαν Χοκ και της Ούμα Θέρμαν δίνει κι εκείνη το (συγκινητικό, αν σκεφτείς τη σχέση του Ταραντίνο με την Kill Bill Bride/Black Mamba μαμά της) παρόν, ως μία από τς κοπέλες της Οικογένειας Μάνσον. Ράμερ Γουίλις, η κόρη του Μπρους Γουίλις (που στο «Pulp Fiction» έχει πει την αθάνατη ατάκα “Z is dead, babe”) και της Ντεμί Μουρ ερμηνεύει την Tζοάνα Πέτετ, την βρετανίδα ηθοποιό που είχε συναντήσει για μεσημεριανό γεύμα η Σάρον Τέιτ την μέρα που δολοφονήθηκε.
Ο Ρόμαν Πολάνσκι ζήτησε να διαβάσει το σενάριο! Στην πρεμιέρα της ταινίας στις Κάννες, ο Ταραντίνο ήταν κάθετος: «όχι δεν ζήτησα καμία άδεια από τον Πολάνσκι για να γυρίσω την ταινία μου». Μετά, άλλαξε την ιστορία του. «Κοιτάξτε, αυτό που συνέβη στον Πολάνσκι το καλοκαίρι του 69 είναι μία τραγωδία που δεν μπορεί να διαννοηθεί το ανθρώπινο μυαλό. Εχασε τη γυναίκα του, έχασε το αγέννητο γιο του. Και να το πει κανείς αυτή την πρόταση δυνατά είναι τρελό. Είναι αδιανόητο. Από την άλλη, θεωρώ ότι αυτά τα γεγονότα είναι κομμάτια της δημόσιας ειδησιογραφίας και της ιστορίας. Εχουν μία ιστορική αξία πια που ξεπερνά και τη δική του τραγωδία. Για αυτό πίστεψα ότι δε χρειαζόμουν καμία άδεια. Δεν ήθελα να τον πάρω τηλέφωνο και να του συζητήσω τι γράφω γιατί δεν είχα κανένα σκοπό να ζητήσω την άδειά του. Εγώ θα το έκανα, έτσι κι αλλιώς. Δεν ήθελα ούτε να τον αναστατώσω, αλλά ούτε να το έχω κι εγώ άγχος. Ενας φίλος του με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε εκ μέρους του τι ήταν η ταινία που έγραφα. Μου διευκρίνησε ότι ο Πολάνσκι δεν ζητούσε το λόγο, ήταν απλά περίεργος. Τότε αποφάσισα να προσκαλέσω τον φίλο του στο σπίτι μου και να του δώσω το σενάριο να το διαβάσει για να μεταφέρει τις εντυπώσεις του στον Πολάνσκι….»
Θα ξαναδουλέψουν μαζί Λεονάρντο & Μπραντ; «Νομίζω ότι ήταν σοκαριστικό το πόσο απλό κι εύκολο ήταν να συνεργαστούμε. Αλλά δεν είναι και τόσο παράξενο. Είμαστε, πάνω κάτω, η ίδια γενιά. Είναι και υπέροχος επαγγελματίας. Πραγματικά, δε θα μπορούσε να γίνει ωραιότερη αυτή η συνεργασία. Και νομίζω ότι μαζί καταφέραμε να δημιουργήσουμε κάτι πολύ όμορφο – ένα κινηματογραφικό πρωταγωνιστικό δίδυμο που φιλοδοξούμε να μείνει στην ιστορία.» (Λεονάρντο) /
«Ηταν πάρα πολύ εύκολο κι οικείο να δουλεύω με τον Λεονάρντο. Υπάρχει μεγάλη χαρά κι ενθουσιασμός και ανακούφιση όταν ξέρεις ότι στην άλλη πλευρά της σκηνής στέκεται ο καλύτερος. Μεγάλη ανακούφιση. Και, ναι, το ότι μεγαλώσαμε μαζί κι έχουμε κοινές αναφορές ήταν σπουδαίο. Πέρασα τέλεια κι ελπίζω να το ξανακάνουμε!» (Μπραντ)
Πώς είναι να δουλεύει κανείς με τον Ταραντίνο, Λεονάρντο; «Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί πώς είναι να δουλεύεις με τον Κουέντιν Ταραντίνο. Νομίζεις ότι μπορείς, αλλά δεν μπορείς. Ο άνθρωπος είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια. Το επίπεδο των γνώσεών του στο σινεμά, την τηλεόραση, τη μουσική, την ποπ κουλτούρα είναι αξεπέραστο. Δεν υπάρχουν άνθρωποι με την βαθιά κινηματογραφική γνώση του Κουέντιν. Την αγάπη του για αυτή τη βιομηχανία. Και χαίρομαι που την παρουσίασε σε αυτή την ιστορία από την πλευρά των outsiders. Γιατί όλοι έχουμε κάποια στιγμή αισθανθεί outsiders σε αυτή την μπίζνα. Για μένα αυτή η ταινία είναι συγκινητική. Ο Κουέντιν επιστρέφει πίσω σε όλα όσα θεωρεί «σπίτι» του…»
Τα σκάνδαλα της ταινίας: τα πορτρέτα της Σάρον Τέιτ και του Μπρους Λι. Μεγάλη κριτική δέχθηκε ο Ταραντίνο για το πόσο μικρό ρόλο είχε η Σάρον Τέιτ στην ταινία. Oι κριτικοί τον χαρακτήρισαν “σεξιστή”, καθώς έδειξε την ωραία γυναίκα, αλλά δεν τις έδωσε παρά ελάχιστες ατάκες διαλόγου. Στις Κάννες, η Μάργκο Ρόμπι, υπερασπίστηκε τον σκηνοθέτη της: «Ο Κουέντιν ήθελε να δείξει ότι η Σάρον ήταν η αθωότητα, η λάμψη, ο θρύλος των 60ς. Για αυτό κι εγώ την είδα σαν ηλιαχτίδα. Ηθελα να βγάλω κάτι στην οθόνη που θα θυμίζει… φως. Αυτό για μένα ήταν το στοίχημα κι ο ταπεινός μου φόρος τιμής στη μνήμη της. Ολοι έλεγαν ότι αυτό το κορίτσι ήταν το ίδιο το φως. Δεν πιστεύω ότι χρειαζόταν διάλογος για να δικαιώσω το ρόλο. Μπόρεσα να δείξω τη λάμψη και τη γλυκύτητα και τη χαρά της, χωρίς να θέλω σελίδες διαλόγων. Και νομίζω ότι την έδειξα.» Tαυτόχρονα, η κόρη του Μπρους Λι, Σάνον Λι, κατακεραύνωσε τον σκηνοθέτη για τον τρόπο που αποθανάτισε τον πατέρα της: όχι σαν τον πραγματικό άνδρα, αλλά σαν μια καρικατούρα. «Παρακολουθούσα έναν αλαζόνα “μαλ***” και ευέξαπτο και όχι κάποιον που χρειάστηκε να παλέψει τρεις φορές πιο σκληρά από όλους αυτούς για να πετύχει όσα τόσο φυσικά δίνονται σε τόσους άλλους!» Φήμες θέλουν να κάνει έκκληση στο Κινεζικό Κέντρο Κινηματογράφου, ζητώντας να ξαναμονταριστεί η σεκάνς της ταινίας που απεικονίζει τον ηθοποιό, αλλά φυσικά ο Ταραντίνο αρνήθηκε.
H κανονική βερσιόν της ταινίας είναι… 4 ώρες και 20 λεπτά! Το έχει ομολογήσει ο ίδιος και υπόσχεται ότι κάποτε θα το κυκλοφορήσει ολόκληρο – ως “director’s cut”. Σύμφωνα με πληροφορίες από το στούντιο της Sony, υπάρχει πολύ και σημαντικό υλικό που κόπηκε στο τελικό μοντάζ – σκηνές που είχαν χρησιμοποιηθεί σε τίζερ και τρέιλερ, αλλά δεν είδαμε ποτέ, όπως την Σάρον Τέιτ της Μάργκο Ρόμπι να κολυμπάει, σε μια σεκάνς που δεν υπάρχει στην ταινία, αλλά και πολύ ακόμα υλικό της 10χρονης συμπρωταγωνίστριας του Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζούλια Μπάτερς – σκηνές τόσο καλές και δυνατές, που πολύ πιθανόν να της εξασφάλιζαν μια θέση στην οσκαρική κούρσα Β’ Γυναικείου. Επίσης, ο Ταραντίνο έχει κόψει τις σκηνές του Τιμ Ροθ (ως μπάτλερ του Τζέι Σέμπρινγκ), αρκετές σκηνές του Τζέιμς Μάρσντεν (ως Μπαρτ Ρέινολντς) και του Ντάνι Στρονγκ (ως Ντιν Μάρτιν). Μάλιστα ο Κουέντιν έχει αρκετό υλικό για να βασίσει μία κανονική τηλεοπτική σειρά με τίτλο «Bounty Law»: «Μελετώντας ξανά τις παλιές τηλεοπτικές σειρές γουέστερν, μπήκα μέσα στο σύμπαν του “Bounty Law”. Κατέληξε να μου αρέσει πραγματικά η ιδέα του Τζέικ Καχίλ. Πάντα λάτρευα αυτά τα μισάωρο γουέστερν επεισόδια. Η ιδέα ότι μπορείς να στριμώξεις τόσα πολλά σε 24 λεπτά τηλεοπτικού χρόνου, με αρχή-μέση-τέλος μού ήταν μεγάλη πρόκληση. Εγραψα 5 επεισόδια για μία πραγματική “Bounty Law” τηλεοπτική σειρά.
Μη χάσετε αύριο (Κυριακή 12/4) στις 22:00 την πρεμιέρα της ταινίας «Kάποτε… στο Χόλιγουντ» στο Novacinema1HD!
Από τις 20 Μαρτίου η Nova προσφέρει δωρεάν για έναν μήνα στους συνδρομητές της τα κανάλια Novacinema, με παιδικό περιεχόμενο, βραβευμένες ταινίες, blockbusters από μεγάλα studio του Hollywood και δημοφιλείς ξένες σειρές. Οι συνδρομητές μπορούν να τα παρακολουθήσουν και μέσα από τις υπηρεσίες Nova On Demand και Nova GO.
