Γεννημένη στις 14 Μαΐου του 1971, στη Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών, η Σοφία Κόπολα (Sofia Coppola) ακολούθησε με επιτυχία τα καλλιτεχνικά βήματα του θρυλικού πατέρα της, Φράνσις Φορντ Κόπολα, διατηρώντας παράλληλα τη δική της αισθητική ματιά. Αν και αρχικά εμφανίστηκε από μικρή ηλικία μπροστά από την κάμερα, γρήγορα την κέρδισε η σκηνοθεσία. Με αφορμή τα γενέθλιά της, παρακολουθούμε τις πέντε καλύτερες ταινίες της βραβευμένης με Όσκαρ δημιουργού.
«Αυτόχειρες Παρθένοι» (The Virgin Suicides – 1999) της Σοφίας Κόπολα (Η.Π.Α.)
Στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο, η Σοφία Κόπολα μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη το πρώτο μυθιστόρημα του Αμερικάνου συγγραφέα Τζέφρι Ευγενίδη, που εκδόθηκε το 1993. Η ιστορία του εξελίσσεται στο Γκρος Πόιντ του Μίσιγκαν των Ηνωμένων Πολιτειών τη δεκαετία του 1970 και επικεντρώνεται στις αυτοκτονίες πέντε αδελφών. Οι αυτοκτονίες των κοριτσιών της οικογένειας Λίσμπον συνεπαίρνουν την κοινότητά τους, καθώς οι γείτονές τους προσπαθούν να βρουν μια εξήγηση για τις πράξεις τους.
Το μυθιστόρημα έχει την ιδιαιτερότητα ότι έχει γραφτεί σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο μέσα από την οπτική γωνία μιας ανώνυμης ομάδας εφήβων αγοριών που γοητεύτηκαν από τα κορίτσια, κάτι που θυμίζει χορό αρχαίας τραγωδίας. Οι αφηγητές βασίζονται σε ενθύμια και συνεντεύξεις συλλεγμένες τις δυο δεκαετίες μετά τις αυτοκτονίες για να κατασκευάσουν την διήγηση. Το μυθιστόρημα είναι πλούσιο σε λεπτομερείς περιγραφές και χρησιμοποιεί παρατηρήσεις για την κατάσταση του σπιτιού των Λίσμπον και του περιεχόμενου των δωματίων των κοριτσιών για να προωθήσει την πλοκή. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο αναγνώστης αποκτά πρόσβαση στους κύριους χαρακτήρες σαν να ήταν ένας από τους παρατηρητές γείτονες.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr