Αεροδρόμιο Ναρίτα, Τόκυο. Αίθουσα αναμονής. Τρεις ολότελα διαφορετικοί άνθρωποι, εγκλωβίζονται λόγω χιονοθύελλας στο αεροδρόμιο. Προορισμός τους το Σαπόρο. Ο Βίκτωρ, ένας Έλληνας στα εικοσιπέντε ταξιδεύει με τον Μαρτίν, ένα Μεξικάνο γύρω στα πενήντα του χρόνια και σύζυγο του πατέρα του, για να εκπληρώσουν την τελευταία επιθυμία του τελευταίου και να σκορπίσουν τις στάχτες του στο Σαπόρο. Κατά...

Αεροδρόμιο Ναρίτα, Τόκυο. Αίθουσα αναμονής. Τρεις ολότελα διαφορετικοί άνθρωποι, εγκλωβίζονται λόγω χιονοθύελλας στο αεροδρόμιο. Προορισμός τους το Σαπόρο. Ο Βίκτωρ, ένας Έλληνας στα εικοσιπέντε ταξιδεύει με τον Μαρτίν, ένα Μεξικάνο γύρω στα πενήντα του χρόνια και σύζυγο του πατέρα του, για να εκπληρώσουν την τελευταία επιθυμία του τελευταίου και να σκορπίσουν τις στάχτες του στο Σαπόρο. Κατά τη διάρκεια της παραμονή τους στην αίθουσα θα αποκαλυφθούν διάφορες πτυχές της σχέσης του Βίκτωρα με τον πατέρα του, με τον πρώτο να κατηγορεί τον Μαρτίν για όλα τα δεινά του.

Αυτή είναι η υπόθεση του Narita Airport και ο βραβευμένος δραματουργός και σκηνοθέτης Ramiro Torres de Miguel μίλησε στο tvxs.gr για το έργο, τις LGBT οικογένειες, τη σημασία τις εκπλήρωσης της τελευταίας επιθυμίας κάποιου και τις οικογενειακές σχέσεις γενικότερα.

Αεροδρόμιο Ναρίτα, Τόκιο. Αίθουσα αναμονής. Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι, εγκλωβίζονται απρόσμενα λόγω χιονοθύελλας στο αεροδρόμιο. Τι είναι το «Narita Airport»;

Για να γράψω αυτό το έργο εμπνεύστηκα από τον εφιάλτη που μπορεί να μετατραπεί ένα αεροπορικό ταξίδι στις μέρες μας. Η δράση πραγματοποιείται στο αεροδρόμιο Narita του Τόκιο. Ο Βίκτωρ, ένας άντρας που πλησιάζει τα 30, περιμένει την πτήση που συνδέει με το Σαπόρο, τον τελικό του προορισμό. Πηγαίνει εκεί για να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του πατέρα του: να πετάξει τη στάχτη του στην πόλη που πάντα ήθελε να επισκεφθεί. Ο Βίκτωρ συνοδεύεται από τον άνθρωπο που μισεί περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο, τον Μάρτιν, έναν Μεξικό που ήταν σύζυγος του πατέρα του και είναι τώρα χήρος. Ο Βίκτωρ περιφρονεί τον Μάρτιν γιατί τον κατηγορεί για την καταστροφή της οικογένειάς του και την εγκατάλειψη του πατέρα του. Η ένταση μεταξύ των δύο ανδρών αυξάνεται σταδιακά για να οδηγήσει στην αποκάλυψη αληθειών που ο Βίκτωρ ήθελε πάντα να γνωρίζει για τον πατέρα του. Υπάρχει όμως και μία μάρτυρας αυτού του δράματος, η Μίκι που περιμένει την ίδια πτήση για να παρουσιάσει την κωμική της παράσταση στο Σαπόρο.

Γιατί επιλέξατε να ονομάσετε έτσι το έργο; Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη σύνδεση με το Τόκιο και την Ιαπωνία;

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr