Γυρισμένη μέσα στα πλαίσια του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και του μοντέλου του θετικού ήρωα, η ταινία του Σεργκέι Αϊζενστάιν δεν είναι μια απλή αγιογραφία ενός εθνικού ήρωα της Ρωσίας, αλλά μια επική σινέ-όπερα. Το φιλμ «Αλεξάντερ Νιέφσκι», σηματοδοτεί την πρώτη ομιλούσα ταινία του σπουδαίου σκηνοθέτη, η οποία κυκλοφορεί σε επανέκδοση, δίνοντας μας την ευκαιρία να την απολαύσουμε και πάλι, στην...

Γυρισμένη μέσα στα πλαίσια του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και του μοντέλου του θετικού ήρωα, η ταινία του Σεργκέι Αϊζενστάιν δεν είναι μια απλή αγιογραφία ενός εθνικού ήρωα της Ρωσίας, αλλά μια επική σινέ-όπερα. Το φιλμ «Αλεξάντερ Νιέφσκι», σηματοδοτεί την πρώτη ομιλούσα ταινία του σπουδαίου σκηνοθέτη, η οποία κυκλοφορεί σε επανέκδοση, δίνοντας μας την ευκαιρία να την απολαύσουμε και πάλι, στην μεγάλη οθόνη.

Πρόκειται για μια μεγαλόπνοη δημιουργία, την οποία ο ιστορικός του κινηματογράφου Ζορζ Σαντούλ αποκάλεσε εύστοχα «φιλμική όπερα». Η ταινία, με τους Νικολάι Τσερκάσοφ, Νικολάι Οχλόπκοφ και Αντρέι Αμπρικόσοφ, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μας μεταφέρει στη Ρωσία του 13ου αιώνα.

Εκεί ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Νιέφσκι ηγείται της αντίστασης κατά της εισβολής των αιμοβόρων Τευτόνων Ιπποτών. Αφού ενισχύει το εξασθενημένο ηθικό του λαού, στήνει παγίδα στον εχθρό, παρασύροντάς τον με το βαρύ οπλισμό του στην παγωμένη λίμνη Τσουντ, η οποία γίνεται τάφος τους.

Ο σκηνοθέτης ζήτησε από το διάσημο συνθέτη Σεργκέι Προκόφιεφ να γράψει πρώτα τη μουσική και στη συνέχεια δούλεψε πάνω στα πλάνα και τον ρυθμό της ταινίας ως να είχε να κάνει με μια φιλμο-μουσική παρτιτούρα. Το αποτέλεσμα είναι μια υποβλητική οπτικο-ακουστική σύνθεση, όπου η μουσική δεν υπερκαλύπτει το θέαμα, αλλά λειτουργεί αντιστικτικά απέναντί του.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr