Ο μικρός πρίγκηπας μεγάλωσε κάπως. Ο πλανήτης του φαντάζει μικρός, πολύ μικρός. Στην μια του άκρη, χάσκει σαν ανοιχτό στόμα το γκρεμισμένο φρουραρχείο. Πάνω στους τοίχους κάποιος έχει χαράξει τα χρόνια. Μετριούνται σε κάτι παράξενες μονάδες που συνεπάγονται έτη φωτός και χιλιετίες. Το λουλούδι του πέθανε. Μου το αποκάλυψε ο ίδιος, μα δεν χρειαζόταν στ΄αλήθεια γιατί υπάρχουν φωνές εδώ κάτω που ουρλιάζουν άλλες αλήθειες
Ο λοχαγός Θάνος Γιαννούδης, κατά κόσμον μικρός, μεγάλος Πρίγκηπας φυλλομετρά ανάποδα τις σελίδες του κόσμου. Όλα τελειώνουν ήσυχα. Η ζωή θυμίζει τις οπερέτες με την αυστηρή δομή ή καλύτερα το στατικό θέατρο του Νο, καθώς ξέφρενος ο κόσμος ανακτά και άλλες στροφές, και άλλες ροπές απλησίαστες κύριε Εμπειρίκο.
Μικρέ Πρίγκηπα, παρακαλώ χαμογελάστε, ακούγεται η φωνή του φωτογράφου που διασώζει χιλιετίες μετά τον τρυφερό, εκείνο νέο. Στην ίδια φωτογραφία θα στηριχτούν αργότερα μια σειρά εξωφύλλων, εμπνευσμένων από την τραγική βιογραφία του μικρού, μεγάλου Πρίγκηπα.
Οι άνθρωποι περνούν μόνοι και ακατανόητοι, ψιθυρρίζει πάνω στον πλανήτη του, οι άνθρωποι περνούν αδύναμοι τραγουδά ο μικρός, μεγάλος φίλος μου, με μια φωνή που φθάνει βαδίζοντας από χίλιους, ευρηματικούς τρόπους. ¨Επειτα σαν τ΄αφημένα πράγματα σωπαίνει για άλλα, χιλιάδες χρόνια.
Ο Θάνος Γιαννούδης και οι εκδόσεις Βακχικόν σίγουρα δεν φέρουν καμιά ευθύνη για την αναγωγή αυτού του σημειώματος σε μικρούς πρίγκηπες και φανταστικούς πλανήτες. Και αυτό γιατί ο κόσμος του δημιουργού είναι με σαφήνεια καθορισμένος. Είναι με άλλα λόγια ο δικός μας. Η τροχιά του ποιητή συνιστά μια άλλη υπόθεση. Πρόκειται για ένα σήμα που φθάνει πάντα ασθενές κοντά μας. Ένα σινιάλο με μαγικούς, σπασμένους καθρέφτες από κορυφή σε κορυφή, επιννοήσεις που αντιβαίνουν τον καιρό και τούτο τον αιώνα που λάτρεψε τα βιβλία. Τα πρόσωπα του κόσμου μας συνθέτουν το ύφος του, οι στιγμές του συνοψίζονται σε μια λεπτομέρεια του χρόνου, η παλέτα του περιέχει τις πιο σπάνιες αποχρώσεις και όλα γίνονται καινούρια.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr