Πόσο εύκολο είναι να εικονογραφήσει κανείς την ιστορία, να φανταστεί πώς ήταν κάτι που συνέβη στην πραγματικότητα και να αποτυπώσει στο χαρτί τις εικόνες που σχημάτισε στο μυαλό του; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά δεν είναι αυτονόητες και περιγράφουν τις δυσκολίες που προέκυψαν στη διαδικασία υλοποίησης μιας ιδέας, που σκοπό είχε να φέρει κυρίως τους νέους ανθρώπους πιο κοντά στα γεγονότα της υπεράσπισης των οχυρών του Ρούπελ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Χρειάζεται φαντασία για να μπει κάποιος στην ψυχολογία των ανθρώπων που επιθυμεί να περιγράψει, να δημιουργήσει τις εικόνες στο μυαλό του και να ταυτίσει τις εικόνες αυτές με την αληθινή ιστορία», εξηγεί στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο ζωγράφος Σπυρίδων Ζαχαρόπουλος, με αφορμή την έκδοση, πριν από λίγο καιρό, του πρώτου κόμικ που «ζωντανεύει» τη Μάχη των Οχυρών. Το κόμικ, άλλωστε, είναι η συνέχεια του κορυφαίου φεστιβάλ ιστορικής αναπαράστασης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που πραγματοποιείται, κάθε Μάιο, στην περιοχή των Σερρών.
Ο κ. Ζαχαρόπουλος χαρακτηρίζει πολύ γοητευτικό το όλο εγχείρημα, ενώ ο αντιπρόεδρος της ΚΟΙΝΣΕΠ «Άγκιστρο Δράση», που ανέλαβε την ευθύνη της έκδοσης, Παναγιώτης Σαββίδης, υπογραμμίζει ότι στην εποχή των νέων τεχνολογιών, του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η δύναμη της εικόνας είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να προσεγγίσει τους νέους και τις νέες για να τους ευαισθητοποιήσει γύρω από τα πραγματικά γεγονότα του τόπου.
Η ιστορία εκτυλίσσεται το 1941, τότε που μια «χούφτα» Έλληνες ανάγκασε τους Γερμανούς να αλλάξουν τα σχέδιά τους. Οι ειδικοί θεωρούν πως ακριβώς εξαιτίας της αντίστασης των Ελλήνων στη Μακεδονία και την Κρήτη καθυστέρησε το χτύπημα των Ναζί στη Ρωσία με τα ολέθρια γι αυτούς αποτελέσματα.
Η αντίσταση ήταν, μάλιστα, τόσο ισχυρή, που αργότερα ο εχθρός μετακινήθηκε στα δυτικά, ώστε να προσπαθήσει να εισέλθει στα στενά του Στρυμόνα. Η εισβολή τελικά έγινε μέσω της κοιλάδας του Αξιού και τα γερμανικά στρατεύματα έφτασαν στη Θεσσαλονίκη. Ήταν τότε που Γερμανός αξιωματικός – αγγελιοφόρος επισκέφθηκε τον διοικητή του ελληνικού σώματος, Γιώργο Δουράτσο, στο Ρούπελ για να του ζητήσει την παράδοση των οχυρών. Η απάντηση ήταν αποστομωτική: «τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται». Μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης αποφασίστηκε η παύση των εχθροπραξιών και οι εισβολείς απέδωσαν τιμή στη φρουρά του Ρούπελ που αποχώρησε αήττητη.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr