«Βήματα αντηχούν μέσα στη μνήμη, νά πηγαίνουν στο διάδρομο που δεν επήραμε, κατά τη θύρα που δεν την ανοίξαμε ποτέ και βγάζει στο ροδόκηπο. Έτσι τα λόγια μου αντηχούν μες στο μυαλό σου».
Τ.Σ.Ελιοτ
Τέσσερις ηθοποιοί οδηγούν τον θεατή μέσα από μια ρωγμή στον χρόνο, στον μαγικό χώρο μιάς σκηνικής ταυτοχρονίας. Μολονότι θέατρο η παράσταση είναι σαν ένα μουσικό κομμάτι όπου πρωταγωνιστούν οι ήχοι.
Πολλοί αντίλαλοι και πολλές φωνές κατοικούν αυτόν τον κήπο. Η δραματουργία και το μουσικό- ηχητικό σύμπαν αυτής της παράστασης, σαν μια σειρά επικλήσεων στον πρώτο μας κόσμο, πλέκονται σ’ ένα αδιαίρετο σύνολο.
Πλέκονται κείμενα: Όμηρος, Άννα Αχμάτοβα, Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς, Χάινριχ Κλάιστ, Έζρα Πάουντ, Μαρσέλ Προύστ, Τ.Σ.Έλιοτ, Ιάμβλιχος, Γεώργιος Βιζυηνός, Κ.Π. Καβάφης, Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος.
Επεξεργασμένα κινηματογραφικά θραύσματα: Ζαν Βιγκό, Αντρέι Ταρκόφσκι, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, Ρομπέρ Μπρεσσόν κ.ά.
Ενδεικτικά είναι αυτά τα υλικά από τη δραματουργία της παράστασης.
