Ο Γιώργος Κτενάς αφηγείται στην Κρυσταλία Πατούλη και το Tvxs.gr τη δημιουργική εμπειρία της συγγραφής -από την ιδέα μέχρι το τυπογραφείο- του νέου βιβλίου του «Το εγχειρίδιο του καθημερινού αντάρτη πόλης» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ισηγορία:
Η ιδέα για τον Αντάρτη υπήρχε για πολλά χρόνια. Δεν αρχίζει με την έκδοση του βιβλίου. Αφορμή για τη δημιουργία του αποτέλεσε, αναμφίβολα, το Εγχειρίδιο του αντάρτη των πόλεων (εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος) του Κάρλος Μαριγκέλα. Γραμμένο σε άλλη εποχή και απεθυνόμενο σε διαφορετικό αναγνωστικό κοινό, όριζε ως αντάρτη των πόλεων εκείνον που, μεταξύ άλλων, μάχεται κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, ακολουθεί πολιτικούς στόχους και είναι αδυσώπητος εχθρός της κυβέρνησης.
Η ατμομηχανή τής εξέλιξης της κοινωνικής διαδικασίας θέλει εδώ και δεκαετίες το αντάρτικο πόλης με άλλη μορφή και περιεχόμενο, να γίνεται από την ίδια την κοινωνία και όχι “για την κοινωνία”, με νέα νοήματα και σημασίες. Να δημιουργεί ρήγματα στο κυρίαρχο φαντασιακό και όχι να φαντασιώνεται το πώς θα δημιουργήσει ρήγματα. Ο σύγχρονος αντάρτης πόλης δεν νοηματοδοτεί την υπόστασή του με τα όπλα, η ίδια η κοινωνία έχει αποχωρήσει σήμερα από αυτό το φαντασιακό. Τα όπλα, άλλωστε, είναι αντικείμενα. Το υποκείμενο, το ίδιο το άτομο δηλαδή, είναι εκείνο που δίνει περιεχόμενο στο αντικείμενο, ας μην αντιστρέφουμε τον ίδιο το νοητικό συλλογισμό.
Κι εδώ ήταν το κλειδί για να περάσει η σκέψη στο χαρτί και, τελικά, να γίνει βιβλίο. Τα πολλαπλαστιακά νέα προτάγματα, ο Δεκέμβρης του 2008 ως ύλη νοηματοδότησης, η ανάγκη για διαρκή αναστοχασμό των θεσμίσεων, η απελευθέρωση της φαντασίας ως προϋπόθεση ελευθερίας, το αυτεξούσιο και την ίδια στιγμή συλλογικό άτομο τροφοδοτούν το υποκείμενο με σύγχρονούς όρους αντίστασης. Αυτούς τους όρους καταγράφει το βιβλίο δια χειρός μου, αν και θα μπορούσε να το είχε γράψει οποιοσδήποτε από εκείνους που περάσαμε μήνες μαζί στους δρόμους (στα τέλη τού 2008 και στις αρχές του 2009), κάποιος πιτσιρικάς που γεμίζει την τελευταία θέση σε ένα μικρό θεατράκι ή κάθε γονιός που βάζει όλο του το μεράκι για να δημιουργήσει μια πεντανόστιμη λιχουδιά στα παιδιά που θα επιστρέψουν από το σχολείο.
Σε αυτή τη μορφή, όμως, ο Αντάρτης ήταν ακόμα λειψός. Κάτι του έλειπε. Κι αυτό ήρθε να προλογίσει με συγγενική εγγύτητα η Χριστίνα Σουγιουλτζή, από την ομάδα χορού και ακροβασίας Κι όμΩς κινείται. Στήνει δικά τής αντάρτικα πόλης και θρυμματίζει τοίχους με τις χορευτικές και συμμετρικές κινήσεις της. Αλλά και ο Νώντας Σκυφτούλης, εμβληματική μορφή τού αντιεξουσιαστικού χώρου, με κοινωνικό ρίζωμα, βαπτισμένος στην κολυμβήθρα των ιδεών που εκφράζει ο καθημερινός αντάρτης πόλης, που έγραψε το επίμετρο. Κι έπειτα, αλήθεια, το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr