Η Αντιγόνη, μετέωρη. Μια ξένη-που δεν ανήκει ούτε στο φως ούτε στο χώμα. Το έργο μετέωρο, εκεί που χτίζεται διαλύεται, ένα γιαπί. Η πόλη μετέωρη, μετά από άγριο πόλεμο, παλεύει να σταθεί. Ο Κρέων θέλει να επιβάλλει δικαιοσύνη, αδέκαστος. Μετά από τη θυσία του παιδιού του βυθίζεται στη μαύρη τρύπα της Άτης, της αδυσώπητης θεάς που σε κάνει να βλέπεις για σωστό το λάθος.

Διαβάστε τη συνέχεια στο TVXS.gr: «Η Αντιγόνη, μετέωρη»: Ομόκεντροι κύκλοι περιστρέφουν τα πρόσωπα γύρω από τη Μοίρα ή την Ανάγκη