Το Ελληνικό Σχέδιο της Στέγης παρουσίασε πριν μερικές μέρες έναν νέο κύκλο τραγουδιών του Δημήτρη Παπαδημητρίου, με τον τίτλο Ο Μεγάλος Αιρετικός. Πρόκειται για την μελοποίηση κειμένων των Αριστοφάνη, Βιγιόν, Εμπειρίκου, Λαφόργκ, Ντον, Παλαμά, Ρίλκε και Σεφέρη. Τα τραγούδια ερμήνευσαν οι Χάρης Ανδριανός, Βερόνικα Δαβάκη και Πάνος Παπαϊωάννου.
Ο Παπαδημητρίου, που εδώ και τρεις μήνες διευθύνει και το μουσικό κομάτι των παραγωγών της ΕΡΤ, έχει ήδη παρουσιάσει πριν μερικές μέρες και ένα νέο συμφωνικό έργο, πιστοποιώντας έτσι την πολύ μεγάλη γκάμα του συνθετικού του ταλέντου, που τον καθιστά το κεντρικό πρόσωπο της ελληνικής μουσικής σήμερα.
Πως επιλέξατε τον τίτλο Μεγάλος Αιρετικός για τη συναυλία σας;
Κάνει συνειρμό με το Ερωτικός, αλλά κρύβει νοήματα… Κάποια στιγμή ένας συνάδελφός σας με είχε ρωτήσει ποιές είναι οι διαφορές μου με τον Μάνο Χατζιδάκι. Αυτό πυροδοτησε κάποιες σκέψεις που με βοήθησαν πολύ και στην αυτο-συνειδητοποίηση μου. Τότε βέβαια είχα σκεφθει τη λέξη ‘υπαρξιακός’. Έτεινα πρός τραγούδια φιλοσοφικά η θυμοσοφικά, πρός τραγούδια κοινωνικού προβληματισμού και συχνά μιάς ελεύθερης κομματικά ισχυρής ωστόσο
πολιτικής διάθεσης. Ο Μάνος έκανε το ίδιο εν τέλει μέσω ωστόσο του αρχικού του μαγικού φίλτρου που είναι ο Έρωτας. Αυτό του έδεινε και πολιτική και υπαρξιακή υπόσταση. Σε εμένα το υπαρξιακό και φιλο-θυμο-σοφικό μου προσδίδει σε δεύτερη κίνηση ερωτικό βάθος.
Ενδεικτικά είναι το ‘Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια” ή το ‘Σκάκι”. Πολιτικά-ερωτικά τραγούδια. Ο Μεγάλος Αιρετικός προέκυψε όταν άθροισα ενδιαφέρον γιά τίς αιρετικές παρυφές της ποίησης. Εκεί αυτή- περιθωρικό κοινωνικό φαινόμενο ούτως ή άλλως είναι η Τέχνη συνολικά -συναντά την αλήθεια μέσα από αντισυμβατικές προσεγγίσεις έξω από τά δόντια.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr