Στο δεύτερο μέρος της αφήγησης του Legend Ζιλμπέρτο Σίλβα στο Novasports Stories, ο Βραζιλιάνος θυμάται τα πρώτα του χρόνια στην Άρσεναλ και την Αγγλία και αποκαλύπτει την απίθανη ιστορία της συμμετοχής του στο Community Shield που νόμιζε ότι ήταν …φιλικό παιχνίδι.
Αναλυτικά το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Ζιλμπέρτο Σίλβα στο NovasportsStoriesHD και τον Νίκο Τζουάννη:
Για τη μεταγραφή του στην Άρσεναλ:
“ Υπήρξαν κι άλλοι σύλλογοι που με ήθελαν, όπως η Φενερμπαχτσέ, η Βέρντερ Βρέμης. Νομίζω ότι ήταν μία ακόμα, η Βιγιαρεάλ, αν δεν κάνω λάθος. Τελικά όμως πήγα στην Αρσεναλ. Πιστεύω ότι ήταν πολύ καλή απόφαση. Όχι μόνο για εμένα, αλλά και για το σύλλογο. Για το σύλλογο
για οικονομικούς λόγους και για εμένα γιατί θα έπαιζα στο πιο δυνατό πρωτάθλημα που υπήρχε.
Παρά το γεγονός ότι μόλις είχα κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο με τη Βραζιλία, η μετακίνησή μου στην Αρσεναλ ήταν η αφετηρία της καριέρας μου.
Είχα φτάσει σε αυτό το επίπεδο κι έπρεπε να κάνω μια νέα αρχή από αυτό το επίπεδο, γιατί άλλαζα περιβάλλον. Διαφορετικός πολιτισμός, διαφορετικό στιλ παιχνιδιού. Δε μιλούσα τη γλώσσα. Έπρεπε να ξεχάσω ό,τι είχα πετύχει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Έπρεπε να ξεχάσω το Παγκόσμιο Κύπελλο και να κάνω μια νέα αρχή.Να ξεκινήσω από το μηδέν. Έπρεπε να μάθω τη γλώσσα, να καταλάβω πώς λειτουργούσε το αγγλικό παιχνίδι. Να κατανοήσω το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμουν. Προσαρμόστηκα πολύ γρήγορα.
Δεν πήγα στην Αρσεναλ σκεπτόμενος: “θέλω να γίνω το αστέρι της ομάδας”. Ήμουν αρκετά ταπεινός και ήξερα ότι έπρεπε να μάθω από τον κόσμο που είχα γύρω μου. Από τον προπονητή μου, από τους συμπαίκτες μου, από τον γραμματέα, από τον κηπουρό, από τον φύλακα. Με αυτή τη νοοτροπία πήγα στην Αγγλία.
Με βοήθησε πολύ, γιατί έτσι έμαθα πολλά πράγματα. Ήταν μια ομαλή διαδικασία. Όχι εύκολη, αλλά ομαλή. Έμαθα και κατανόησα πράγματα και προσαρμόστηκα γρήγορα στο νέο περιβάλλον. Θυμάμαι την άφιξή μου στο καλοκαιρινό καμπ προετοιμασίας στην Αυστρία. Με συνόδευε ο Ντέιβιντ Ντιν, ο αντιπρόεδρος της Αρσεναλ. Πήγε στη Βραζιλία και με έφερε μαζί του στην Αγγλία.
Στην Αυστρία, για το καμπ προετοιμασίας. Θυμάμαι όταν έφτασα στο ξενοδοχείο, ο πρώτος παίκτης που είδα ήταν ο Ρέι Πάρλουρ. Ο Ρέι δε μου έδωσε μεγάλη προσοχή. Μου είπε “χαίρω πολύ”, εγώ δεν ήξερα αγγλικά. Άρχισα να προπονούμαι όμως και να κατανοώ διάφορα. Στην αρχή φυσικά τα πάντα καινούργια για εσένα. Άρχισα να ρουφάω σαν σφουγγάρι τα πάντα γύρω μου και να γνωρίζω τους ανθρώπους, τα ονόματά τους”.
Για το ντεμπούτο του με την Άρσεναλ και το νικητήριο γκολ του απέναντι στη Λίβερπουλ:
“ Ο πρώτος αγώνας μετά από την προετοιμασία ήταν κόντρα στη Λίβερπουλ. Ειλικρινά δεν είχα καταλάβει το νόημα του παιχνιδιού εκείνου. Για εμένα ήταν κάτι σαν φιλικό. Πήγαμε στην Ουαλία, στο Στάδιο Μιλένιουμ. Εντυπωσιάστηκα από το μέγεθος του σταδίου. Ήταν πολύ μεγάλο και υπέροχο. Δεν ξεκίνησα στη βασική 11άδα, όπως ήταν λογικό.
Μπήκα αλλαγή στο β’ ημίχρονο και πέτυχα το νικητήριο γκολ. Ήταν φανταστικό ξεκίνημα για εμένα. Ήταν το τέλειο ξεκίνημα.Να είσαι καινούργιος και να πετυχαίνεις το νικητήριο γκολ. Το αστείο ήταν μετά από τον αγώνα, οι παίκτες άρχισαν να πανηγυρίζουν. Είχαμε κερδίσει ένα τρόπαιο κι εγώ δεν καταλάβαινα τι αγώνας ήταν εκείνος.
Και τότε ρώτησα τον Εντού, τον άλλο Βραζιλιάνο. Ο Εντού ήταν σαν μεγάλος αδελφός για εμένα, παρ’ ότι ήταν μικρότερός μου. Με βοήθησε πολύ στην αρχή. Τον ρώτησα, “Εντού, τι γίνεται εδώ;” Μου εξήγησε ότι είχαμε κερδίσει το Σούπερ Καπ Αγγλίας. Αρχίσαμε να χορεύουμε και να πανηγυρίζουμε. Τότε κατάλαβα τι είχε συμβεί. Ήταν δύσκολο όμως, γιατί δεν μπορούσα να διαβάσω τίποτα στις εφημερίδες. Σιγά σιγά όμως έμαθα”.
Ακολουθήστε τη σελίδα του Novasportsstories στο facebook.
