Αποκαλυπτικός είναι ο Ζιλμπέρτο Σίλβα στο έκτο μέρος της συνέντευξης του στην εκπομπή Legend του Novasports Stories. O Βραζιλιάνος μιλάει στον Νίκο Τζουάννη για πρώτη φορά για την πρόταση που είχε από τη Φλαμένγκο και πως έμεινε τελικά στο Τριφύλλι, ενώ θυμάμαι τους λόγους που τον οδήγησαν στην επιστροφή του στη Βραζιλία και στη δύσκολη απόφαση που πήρε για να σταματήσει την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Αναλυτικά το έκτο μέρος της συνέντευξης του Ζιλμπέρτο Σίλβα:
Για την πρόταση που είχε από τη Φλαμένγκο:
“ Ένα χρόνο πριν από την τελευταία μου σεζόν εδώ, είχα μια προσφορά από τη Βραζιλία. Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσφορά από τη Φλαμένγκο.Μίλησα με τον κύριο Γόντικα, που ήταν πρόεδρος τότε. Κάναμε μια πολύ ωραία και ειλικρινή συζήτηση.
Ήμουν πολύ ειλικρινής μαζί του. Δεν ήθελα να του μεταφέρουν αυτά που ήθελα να πω. Εγώ έχω συνηθίσει στη ζωή μου, όπως και στη δουλειά μου, να είμαι πολύ ευθύς. Δεν ήθελα να διαμεσολαβήσει κάποιος άλλος. Πήγα απευθείας σε εκείνον. Του είπα, “κύριε Γόντικα, έχω μια προσφορά από τη Φλαμένγκο. Μου επιτρέπετε να φύγω;” Ζήτησα να μου δώσει το ελεύθερο. Μου είπε: “ μόλις κερδίσαμε το πρωτάθλημα. Βασίζομαι πάνω σου να βοηθήσεις την ομάδα την ερχόμενη χρονιά. Και μετά όταν λήξει το συμβόλαιό σου, μπορείς να αποφασίσεις ό,τι θέλεις”. Μου μίλησε όμως ευθέως και με σεβασμό. Κατανόησα αυτό που μου είπε, γιατί η πίεση θα ήταν πολύ μεγάλη για εκείνον, αλλά και για εμένα, από τον κόσμο. Μετά μου είπε, “δώσε μου δυο μέρες να το σκεφτώ, και θα σου πω”. Του είπα, “θα μείνω εδώ”. Η συζήτηση αυτή δεν έγινε ποτέ γνωστή. Μ’ αρέσει αυτό. Σημαίνει ότι υπάρχει σεβασμός ”.
Για τη μεταγραφή του στη Γκρέμιο και την αποχώρηση του από τον Παναθηναϊκό:
“ Στο τέλος της σεζόν, που θα έληγε το συμβόλαιό μου, έλαβα μια προσφορά από την Γκρέμιο. Και του είπα (σ.σ. του Δημήτρη Γόντικα) , “αυτή τη φορά θα φύγω”. Τον προηγούμενο χρόνο είχαμε περάσει πολύ δύσκολα με τη σύζυγό μου. Είχε πεθάνει η αδελφή της και δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω για το τελευταίο αντίο. Ήταν δύσκολη περίοδος και θέλαμε να είμαστε κοντά στην οικογένεια. Θα ήταν πολύ ευκολότερο να τους βλέπουμε. Αποφασίσαμε λοιπόν να επιστρέψουμε στη Βραζιλία και να πάω στην Γκρέμιο.
Είναι δύσκολο όταν σκέφτομαι πώς πήρα την απόφαση να σταματήσω.Όταν έφυγα από δω πέρασα ενάμισι χρόνο στην Γκρέμιο. Ήταν υπέροχα στην Γκρέμιο. Λυπάμαι μόνο γιατί δεν κατάφερα να κερδίσω κάτι για το σύλλογο. Είναι ο μοναδικός σύλλογος στην καριέρα μου, με τον οποίο δεν κέρδισα κάτι. Νιώθω σαν να χρωστάω κάτι στην Γκρέμιο. Πέρα από αυτό όμως, προέκυψαν πολλά καλά πράγματα.
Μπόρεσα να βοηθήσω πολλούς ανθρώπους. Κι εκείνοι με βοήθησαν πολύ. Απέκτησα καλούς φίλους. Γνώρισα ανθρώπους στο Πόρτο Αλέγκρε, που μου έδειξαν μεγάλο σεβασμό, κι ας ήταν οπαδοί της Ιντερνασιονάλ, με την οποία η Γκρέμιο έχει μεγάλη αντιπαλότητα. Τον ίδιο σεβασμό εισέπραττα κι εδώ από οπαδούς του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ. Πράγμα που το εκτιμώ πολύ”.
Για την επιστροφή του στην Ατλέτικο Μινέιρο:
“ Μετά από ενάμισι χρόνο αποφάσισα να επιστρέψω στην Ατλέτικο Μινέιρο. Το συμβόλαιό μου θα έληγε, ο σύλλογος θα είχε εκλογές και τα πάντα ήταν πολύ μπερδεμένα. Τότε μου έκανε προσφορά η Ατλέτικο Μινέιρο.
Στην αρχή δεν ήμουν πολύ σίγουρος. Οι άνθρωποι εκεί μου θύμιζαν την εποχή που ήμουν 25 ετών και που έφυγα από το σύλλογο. Θα επέστρεφα 36 ετών υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες και παίζοντας σε άλλη θέση. Το συζήτησα με τη σύζυγό μου και με την οικογένειά μου. Τελικά αποφάσισα να επιστρέψω.
Εκείνη τη χρονιά η ομάδα θα έπαιζε στο Κόπα Λιμπερταδόρες. Πριν πάμε, είπα, “πήρα την απόφασή μου. Θα προχωρήσουμε. Θα πάμε όμως για να κερδίσουμε το Κόπα Λιμπερταδόρες”.
Ηξερα ότι δε θα έπαιζα στη βασική ενδεκάδα καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Το ήξερα αυτό. Ήμουν υπομονετικός και περίμενα να μου δοθεί η ευκαιρία. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία έκανα τη δουλειά μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και βοήθησα την ομάδα να κερδίσει αυτό το σημαντικό τρόπαιο. Δεν είχε κερδίσει κανένα σημαντικό τρόπαιο από το 1971 όταν είχε κερδίσει το πρωτάθλημα Βραζιλίας που ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα στην ιστορία του συλλόγου. Ήταν κάτι πολύ ευχάριστο”.
Για την αποχώρηση του από την ενεργό δράση:
“ Πριν τελειώσει η σεζόν όμως, είχα πρόβλημα με το γόνατό μου, με το μηνίσκο μου. Έπαιξα στους δύο τελευταίους αγώνες του πρωταθλήματος. Όταν έληξε το συμβόλαιό μου πίστευα ότι θα μου το ανανέωναν για ένα χρόνο ακόμα. Τελικά αποφάσισαν να μην ανανεώσουν το συμβόλαιό μου. Ήταν λίγο απογοητευτικό, γιατί δεν το συζήτησα με τον πρόεδρο, όπως το είχα συζητήσει με τον κύριο Γόντικα. Το έμαθα από τις εφημερίδες, πράγμα που με στεναχώρησε. Το άφησα πίσω μου όμως και το κατανόησα από επαγγελματική άποψη. Άρχισα να προπονούμαι και πονούσε το γόνατό μου.
Έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις, για να δω τι πρόβλημα είχα. Έπρεπε να κάνω κι άλλη επέμβαση για επιδιόρθωση του μηνίσκου. Έκανα κι άλλη επέμβαση και μετά δύο ακόμα επεμβάσεις, και δεν επέστρεψα ποτέ ξανά στα γήπεδα. Σιγά σιγά άρχισα να νιώθω από παίκτης πρώην παίκτης, αλλά ασυναίσθητα. Δεν περίμενα να σταματήσω έτσι. Πέρασαν όμως δύο χρόνια και το γόνατό μου δεν είχε επανέλθει πλήρως. Τότε αποφάσισα να αποσυρθώ επισήμως.
Πριν πάρω την απόφαση αυτή, για να απασχολούμαι με κάτι άρχισα να παρακολουθώ ένα τμήμα διοίκησης, όχι αποκλειστικά για το ποδόσφαιρο. Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό από το ποδόσφαιρο. Όταν αποφάσισα να σταματήσω ένιωθα πλέον ικανοποιημένος, με όσα είχα πετύχει στην καριέρα μου. Αναλογίστηκα την καριέρα μου και είπα, “νομίζω ότι φτάνει. Είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποσυρθώ”.”
