Το 2010 η 16η βερσιόν του παγκόσμιου πρωταθλήματος, όπως πλέον λεγόταν η διοργάνωση, μεταφέρθηκε στην Τουρκία. Δώδεκα χρόνια μετά τη διοργάνωση της Αθήνας η FIBA επέλεξε μια Ευρωπαϊκή χώρα ως διοργανώτρια, ενώ διατήρησε πάλι το format με τη συμμετοχή 24 ομάδων, όπως ακριβώς είχε γίνει το 1986 και το 2006.
Οι όμιλοι της πρώτης φάσης φιλοξενήθηκαν στην Άγκυρα, τη Σμύρνη, το Καϊσερί και την Πόλη, ενώ τα νοκ άουτ παιχνίδια και η τελική φάση έγιναν στο Σινάν Ερντέμ.
Στους τέσσερις ομίλους της πρώτης φάσης τα φαβορί δεν είχαν ιδιαίτερα προβλήματα αν και σε δεύτερο επίπεδο σημειώθηκαν μερικές εκπλήξεις.
Στο πρώτο γκρουπ που έγινε στο Καϊσερί η Σερβία πήρε την πρώτη θέση νικώντας στον καθοριστικό αγώνα την Αργεντινή με 84-82 σε μια άτυπη επανάληψη του τελικού του 2002!
Οι Σέρβοι είχαν γνωρίσει τη μοναδική τους ήττα στον πρώτο γύρο δύο μέρες νωρίτερα από τη Γερμανία στην παράταση. Η νίκη αυτή όμως δεν φάνηκε αρκετή στη Γερμανία για να μπει στον τελικό γύρο. Έμεινε εκτός συνέχειας χάνοντας στον καθοριστικό αγώνα από την Αγκόλα με 92-88 στην παράταση και οι Αφρικανοί πανηγύρισαν την πρόκριση τους στους ‘’16’’.
Στο δεύτερο γκρουπ οι Αμερικάνοι έκαναν περίπατο κερδίζοντας άνετα όλους τους αγώνες με εξαίρεση το ματς με τη Βραζιλία όπου παραλίγο να πέσουν θύμα έκπληξης αλλά τελικά νίκησαν με 70-68! Σλοβενία, Βραζιλία και Κροατία τους ακολούθησαν αφού το Ιράν και η Τυνησία αποδείχθηκαν ‘’σάκοι του μποξ’’.
Η ελληνική ομάδα έπαιξε στο τρίτο γκρουπ οι αγώνες του οποίου φιλοξενήθηκαν στην Άγκυρα. Η ελληνική ομάδα ξεκίνησε με νίκες επί της Κίνας και του Πουέρτο Ρικο εξασφαλίζοντας ουσιαστικά την πρόκριση της, αλλά έχασε στην πορεία και τα δύο Ευρωπαϊκά ντέρμπι του ομίλου: 65-76 από την Τουρκία και 69-73 από τη Ρωσία. Με ρεκόρ 3-2 κατέλαβε την 3η θέση του ομίλου πίσω από τους διοργανωτές και τους Ρώσους.
Η ήττα από τους Ρώσους πάντως ήταν on demand αφού η εθνική υπολόγιζε να παίξει στους 16 κόντρα στη Νέα Ζηλανδία και να αποφύγει την Ισπανία! Μάλιστα στο τέλος του αγώνα η επιλογή των Ελλήνων παικτών να ηττηθούν εξόργισε τον Ντέιβιντ Μπλατ, προπονητή τότε της Ρωσίας που σε πολύ έντονο ύφος μίλησε για ‘’ντροπή’’.
Μόνο που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς όπως τα περιμέναμε αφού τα αποτελέσματα του τέταρτου γκρουπ δεν δικαίωσαν την ελληνική επιλογή… αντιπάλου!
Στο γκρουπ της Σμύρνης η Λιθουανία έκανε περίπατο (5-0) αλλά το δράμα παίχθηκε για την κατάταξη του ομίλου! Την τελευταία αγωνιστική η Νέα Ζηλανδία έκανε τη μεγάλη έκπληξη κερδίζοντας με 82-70 τους Γάλλους και αυτό το αποτέλεσμα άλλαξε τα πάντα. Οι Γάλλοι από 2οι βρέθηκαν 4οι, οι Ισπανοί ευνοημένοι στην τριπλή ισοβαθμία από 3οι ανέβηκαν δεύτεροι και οι Ζηλανδοί πήραν τελικά την 3η θέση του ομίλου. Αυτό άλλαξε και τον αντίπαλο της εθνικής μας στον πρώτο νοκ άουτ γύρο και μας προέκυψε αυτός ακριβώς που δεν θέλαμε: Η Ισπανία.
Οι «φούριας ρόχας» μας νίκησαν με 80-72. Αυτό έμελλε να είναι και το τελευταίο παιχνίδι του Δημήτρη Διαμαντίδη με τη φανέλα της εθνικής αφού αμέσως μετά ανακοίνωσε την αποχώρησή του!
Στα υπόλοιπα παιχνίδια των ‘’16’’ η Σερβία νίκησε στο ντέρμπι των πρώην… Γιουγκοσλάβων την Κροατία με 73-72 σε ματς θρίλερ. Η Τουρκία πέταξε έξω με μεγάλη ευκολία τη Γαλλία μπροστά σε ένα φανατισμένο κοινό 16.000 θεατών.
Οι Αμερικάνοι έκαναν πλάκα με την Αγκόλα (121-66), ενώ οι Σλοβένοι σάρωσαν τους Αυστραλούς στα δύο πιο μονόπλευρα παιχνίδια. Στους προημιτελικούς έγιναν φοβερά παιχνίδια όπως αυτό μεταξύ Σερβίας-Ισπανίας που έληξε με νίκη της πρώτης 92-89, ενώ οι Αμερικάνοι απέκλεισαν τους Ρώσους αλλά με αρκετή δόση δυσκολίας (89-79).
Οι Λιθουανοί και οι Τούρκοι πέρασαν πολύ εύκολα στην τετράδα κερδίζοντας Αργεντινή και Σλοβενία αντίστοιχα. Η Αμερικάνικη ομάδα έχοντας μάθει το μάθημα του… 2006 παρουσιάστηκε πολύ σοβαρή και νίκησε άνετα στον ημιτελικό τη Λιθουανία με 89-74 με ασταμάτητο τον Κέβιν Ντουράντ που σκόραρε 38 πόντους.
Στον άλλο ημιτελικό έγινε μια ασύλληπτη μάχη με τους διοργανωτές Τούρκους να επικρατούν με 83-82. Την ώρα που οι Τούρκοι πανηγύριζαν την πρώτη τους παρουσία σε τελικό παγκοσμίου και ονειρεύονταν την κατάκτηση του τροπαίου οι Σέρβοι φώναζαν και πολύ δικαιολογημένα για τα διαιτητικά… εγκλήματα του ημιτελικού! Την επόμενη μέρα θα έχαναν και το χάλκινο μετάλλιο με ήττα στον μικρό τελικό από τη Λιθουανία.
Στον τελικό δεν έφταναν οι 18.000 φανατισμένοι Τούρκοι για να αλλάξουν την ισορροπία δυνάμεων. Οι Αμερικάνοι νίκησαν με 81-64 κατακτώντας για 4η φορά στην ιστορία τους τον τίτλο των παγκόσμιων πρωταθλητών αλλά μόλις για πρώτη φορά από τη διοργάνωση του Τορόντο το 1994.
Είχαν μείνει εκτός κορυφής του παγκοσμίου για 16 ολόκληρα χρόνια! Παρουσίασαν όμως μια πολύ καλά δουλεμένη ομάδα με επικεφαλής τον Κέβιν Ντουράντ που αναδείχθηκε και MVP της διοργάνωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν πρώτοι σε όλες τις ζωτικές στατιστικές κατηγορίες: είχαν την καλύτερη άμυνα, την καλύτερη επίθεση, έπαιρναν τα περισσότερα ριμπάουντ αλλά ήταν επίσης στην κορυφή των ασίστ, των κλεψιμάτων και των μπλοκ!
Μαζί με τον KD στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά ψηφίστηκαν ο Σέρβος Μίλος Τεόντοσιτς, ο Λιθουανός Λίνας Κλέιζα (αμφότεροι παίκτες του Ολυμπιακού), ο Τούρκος Χινταγιέτ Τούρκογλου και ο Αργεντίνος Λουίς Σκόλα που ήταν παράλληλα και ο πρώτος σκόρερ των αγώνων με μέσο όρο 27,1 πόντων.
Οι αγώνες είχαν μεγάλη επιτυχία όσον αφορά στην προσέλευση του κόσμου στα γήπεδα αλλά δεν πούλησαν στην Αμερικάνικη αγορά. Λόγω και της διαφοράς ώρας τον τελικό είδαν λιγότεροι από 1.000.000 Αμερικάνοι νούμερο που δεν έφτασε ούτε καν στον μέσο όρο ενός συνηθισμένου αγώνα κανονικής περιόδου στο ΝΒΑ!