Το καυτό καλοκαίρι του 1967 ξέσπασε στην πόλη του Ντιτρόιτ μία από τις πιο αιματηρές εξεγέρσεις στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όλα ξεκίνησαν τα χαράματα της 23ης Ιουλίου, όταν αστυνομικοί του Ντιτρόιτ εισέβαλαν στο μπαρ “Blind Pig” που λειτουργούσε χωρίς άδεια σε μία από τις φτωχότερες περιοχές της πόλης. Εκεί γιόρταζαν την επιστροφή των βετεράνων μαύρων στρατιωτών από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Οι αστυνομικοί άρχισαν να συλλαμβάνουν τους δεκάδες θαμώνες που βρίσκονταν εκεί. Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της σύλληψης, ένα μικρό πλήθος συμπαράστασης συγκεντρώθηκε έξω από το μπαρ. Λίγο μετά τις 5:00 π.μ., ένα μπουκάλι ρίχτηκε στο πίσω παράθυρο ενός αστυνομικού αυτοκινήτου και έπειτα ένα κάδος σκουπιδιών έσπασε μια βιτρίνα. Από εκεί ξεκίνησε μία πύρινη κόλαση που κράτησε για τις επόμενες πέντε μέρες και είχε σημαντικές απώλειες και ανεπανόρθωτες ζημιές.
Στην εξέγερση του Ντιτρόιτ του 1967, γνωστή και ως εξέγερση της “12ης οδού”, παρά τις κατά συρροή παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα εν ψυχρώ εγκλήματα, και την έντονη χρήση βίας, η αστυνομία δεν κατάφερε να θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παρέμβαση του ομοσπονδιακού στρατού και της εθνοφυλακής ύστερα από διαταγή του τότε κυβερνήτη της πολιτείας Τζορτζ Ρόμνει. Στην πόλη μπήκαν τανκς, οπλοπολυβόλα, 4.700 αλεξιπτωτιστές και 8.000 πεζοναύτες.
