Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936 αποφασίστηκε να διεξαχθούν στο Βερολίνο αποτελώντας την τέλεια ευκαιρία για τον Χίτλερ να δείξει στον κόσμο πόσο αποτελεσματική ήταν η ναζιστική Γερμανία. Ήταν επίσης μια εξαιρετική ευκαιρία για τους Ναζί να αποδείξουν στον κόσμο την αλήθεια για την «Ανώτερη Φυλή». Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Βερολίνου έδωσαν στους Ναζί τη δυνατότητα να επιδειχθούν στον κόσμο, καθώς...

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936 αποφασίστηκε να διεξαχθούν στο Βερολίνο αποτελώντας την τέλεια ευκαιρία για τον Χίτλερ να δείξει στον κόσμο πόσο αποτελεσματική ήταν η ναζιστική Γερμανία. Ήταν επίσης μια εξαιρετική ευκαιρία για τους Ναζί να αποδείξουν στον κόσμο την αλήθεια για την «Ανώτερη Φυλή». Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Βερολίνου έδωσαν στους Ναζί τη δυνατότητα να επιδειχθούν στον κόσμο, καθώς 49 χώρες συμμετείχαν, συνοδευόμενες από διάφορα μέσα ενημέρωσης. Για τον υπουργό Προπαγάνδας Γιόσεφ Γκέμπελς ήταν το τέλειο σενάριο.

Ο Χίτλερ απηύθυνε κάλεσμα προς τη νεολαία του κόσμου να συμμετάσχει στους Αγώνες – εκτός βέβαια από τους Μαύρους και τους Εβραίους αρχικά. Το Βερολίνο είχε «καθαριστεί» επίσης από τους Ρομά, οι οποίοι είχαν σταλεί σε ειδικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
 
Τελικά, την 1η Αυγούστου του 1936, 4.000 περίπου αθλητές θα παρελάσουν μαζί με τη χιτλερική νεολαία, τους ήχους της όπερας Tannhäuser του Wagner, το γερμανικό ύμνο και τον ύμνο του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, που θα ακουστεί 480 φορές κατά τη διάρκεια των Αγώνων. 

Το Ολυμπιακό Στάδιο ετοιμάστηκε εγκαίρως και μπορούσε να φιλοξενήσει 100.000 θεατές. Άλλα 150 ολυμπιακά κτίρια ήταν επίσης έτοιμα στην ώρα τους για τους Αγώνες. Οι αντισημιτικές αφίσες που έβλεπες παντού στους δρόμους της Γερμανίας πριν τους Αγώνες είχαν εξαφανιστεί. Πινακίδες που έγραφαν «Οι Εβραίοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι εδώ» δεν ήταν πλέον ορατές, υπό τον κίνδυνο διεθνούς μποϊκοτάζ. Όλα είχαν ετοιμαστεί έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι Αγώνες θα κυλούσαν ομαλά και δεν θα προκληθεί καμία αναστάτωση.


 
Ο σταρ της αθλητικής ομάδας της ναζιστικής Γερμανίας ήταν τότε ο Lutz Lang, ένας εξαιρετικός δρομέας μεγάλων αποστάσεων, που ταίριαζε εύκολα στην εικόνα του ξανθού, γαλανομάτη της «άριας φυλής». Ωστόσο, ο πιο διάσημος αθλητής της επόχής σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν ο Jesse Owens από τις ΗΠΑ, ένας Αφροαμερικανός και συνεπώς, βάσει της ιδεολογίας των Ναζί, κατώτερος των αθλητών της γερμανικής ομάδας.
 
Ο «φυλετικά κατώτερος» Owens κατάφερε όμως να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στη ναζιστική Γερμανία, κερδίζοντας συνολικά τέσσερα χρυσά μετάλλια: στα 100μ., στα 200μ., στο άλμα εις μήκος και στην σκυταλοδρομία 4 x 100μ. Στη διάρκεια των Αγώνων έσπασε 11 ολυμπιακά ρεκόρ και κέρδισε τον Lutz Lang. Ο Lang ήταν ο πρώτος του συνεχάρη τον Owens μετά το τέλος του Αγώνα. Υπήρχαν 10 Αφροαμερικανοί στην ομάδα των ΗΠΑ, οι οποίο κέρδισαν 7 χρυσά μετάλλια, 9 ασημένια και 3 χάλκινα. Ο Χίτλερ αρνήθηκε να περάσει το χρυσό μετάλλιο στο λαιμό του Owens.

[jwplayer | file=http://www.youtube.com/watch?v=PRkeahelZHM] 

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr