Ο Αντώνης Σαμαράκης, ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους και πολυμεταφρασμένους έλληνες συγγραφείς, δεν ήταν απλώς ένας ακόμη καταξιωμένος λογοτέχνης. Ήταν ο κατεξοχήν λογοτέχνης – ανθρωπιστής, ο λογοτέχνης – Άνθρωπος, που ανύψωσε την ελευθερία ως απόλυτο και αναγκαίο ιδεώδες τόσο στο συγγραφικό όσο και στο κοινωνικό του έργο. Το μυθιστόρημά του «Το Λάθος» (1965) αποτελεί ένα πανανθρώπινο έργο – σύμβολο ενάντια σε κάθε μορφή εξόντωσης από ολοκληρωτικά συστήματα. Φέτος συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τον θάνατο του Αντώνη Σαμαράκη, το 2003.
Γραμμένο περίπου δύο χρόνια πριν από τη δικτατορία των συνταγµαταρχών, «Το Λάθος» του Αντώνη Σαμαράκη έμελε να αναγνωριστεί ως ένα από τα σημαντικότερα αλληγορικά μυθιστορήματα σχετικά με τον ολοκληρωτισμό.
Ήταν το έργο που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό. Το αριστούργημα του Αντώνη Σαμαράκη, με καταβολές καφκικές και οργουελικές, μεταφράστηκε σε 33 γλώσσες, σε 114 ξένες εκδόσεις, αγαπήθηκε εξίσου από κριτική και αναγνωστικό κοινό, τιμήθηκε με το Βραβείο των «12» στην Ελλάδα και το Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας στη Γαλλία, όπου και γυρίστηκε ταινία με τίτλο La Faille.
Με στοιχεία από την αστυνομική λογοτεχνία αλλά εντασσόμενο επίσης στη φιλοσοφική λογοτεχνία, το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Σαμαράκη μας δείχνει το λάθος στα σχέδια των ολοκληρωτικών καθεστώτων, αυτό που εν τέλει ανατρέπει τους υπολογισμούς των εξουσιαστών. Στο τέλος, μας θυμίζει, πώς πέρα από μηχανισμούς και συστήματα, υπάρχει ο άνθρωπος, ο οποίος αγωνίζεται και νικάει το καθεστώς, ακόμα κι όταν πεθαίνει.
Η υπόθεση
