Στις 25 Μαΐου του 1954, ο Robert Capa χάνει τη ζωή του πατώντας σε μια νάρκη, στην προσπάθειά του να απαθανατίσει με το φωτογραφικό του φακό τον πόλεμο της Ινδοκίνας. Ο εμβληματικός, ουγγρικής καταγωγής φωτορεπόρτερ έφτασε την τέχνη της πολεμικής φωτογραφίας σε νέα επίπεδα, καλύπτοντας για 20 από τα πλέον αιματηρά χρόνια του 20ου αιώνα, τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα.
Το πραγματικό του όνομα ήταν ο André Friedmann και γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1913 στη Βουδαπέστη, αντικρίζοντας έναν κόσμο σε σύγκρουση, μεταξύ κρατών αλλά και μεταξύ των γονιών του. Ως έφηβος, ο φτωχός, έξυπνος, βαριεστημένος και ρομαντικός André, γνώρισε το ρατσισμό για την εβραϊκή του καταγωγή, αναζητούσε τον κίνδυνο και τελικά «έμπλεξε» με αριστερούς επαναστάτες. Πριν καλά κλείσει τα 18, πήγε στο Βερολίνο όπου καταπιάστηκε με το φωτορεπορτάζ.
Η πρώτη μεγάλη ευκαιρία του δόθηκε το 1932, όταν ανέλαβε να πάει στην Κοπεγχάγη για να φωτογραφήσει τον Trotsky, που θα μιλούσε για το νόημα της Ρωσικής Επανάστασης. Τράβηξε τις πιο δραματικές φωτογραφίες της βραδιάς. Με την άνοδο των Ναζί στη Γερμανία, ο Capa («καρχαρίας» στα ουγγρικά) μετακόμισε στο Παρίσι, τη μοναδική πόλη που ένιωσε ποτέ οικεία.
Εκεί, απαθανάτισε τους κοινωνικούς και βιομηχανικούς αγώνες της δεκαετίας του ’30, παλεύοντας να βγάλει κάποια χρήματα και γνωρίζοντας τον έρωτα στο πρόσωπο της Gerda Taro. Μαζί, σκαρφίστηκαν την περσόνα του Robert Capa και έφυγαν για την μπαρουτοκαπνισμένη Ισπανία, αποφασισμένοι να πολεμήσουν τον απολυταρχισμό με τις φωτογραφικές τους μηχανές.
Ωστόσο, ένα χρόνο αργότερα η Gerda Taro πεθαίνει και ο Capa είναι απαρηγόρητος. Φεύγει για την Κίνα το 1938, όπου μαίνεται ο πόλεμος με την Ιαπωνία, γυρνάει στην Ισπανία, όπου ο δημοκρατικός σκοπός καταρρέει, και με την έναρξη του Παγκοσμίου Πολέμου, τρέχει σε Βόρειο Αφρική, Σικελία, Ιταλία, καθώς και στην ιστορική «Omaha Beach» όπου θα καταγράψει την αιμοσταγή απόβαση της Νορμανδίας.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr