«Είμαι πικραμένος. Όχι τόσο από τους αντιπάλους μου, που έκαναν στο κάτω κάτω τη δουλειά τους, αλλά από τους ομόφρονές μου. Αν ήθελε κάποιος να γράψει για τις αστοχίες της ηγεσίας του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα, δεν θα χρειαζόταν τόμους χειρογράφων με σοβαρές αναλύσεις… Θα του αρκούσαν μερικά χειρόγραφα για να γράψει ένα μικρό χιουμοριστικό βιβλίο με τίτλο “Ο δρόμος με τις πεπονόφλουδες”. Δυστυχώς, οι γκάφες των ομοφρόνων μου κατέστρεψαν ένα πανίσχυρο προοδευτικό κίνημα και μας πήγαν πολλές δεκαετίες πίσω», σημείωνε ο Ηλίας Ηλιού, αποχωρώντας από την ενεργό πολιτική το 1981.
Λίγα χρόνια μετά, στις 25 Ιανουαρίου 1985, η ηγετική μορφή της ελληνικής Αριστεράς φεύγει από τη ζωή. Ο βουλευτής, δικηγόρος και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) Ηλίας Ηλιού γεννήθηκε στο Κάστρο της Λήμνου τον Μάιο του 1904. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρωτοδιορίστηκε δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Μυτιλήνης το 1928, στο Πρωτοδικείο Αθηνών το 1935 και στον Άρειο Πάγο το 1942, απ’ όπου παραιτήθηκε το 1966.
Στην πολιτική πρωτοεισήλθε το 1923, όταν ως φοιτητής εντάχθηκε στη νεολαία του Εργατοαγροτικού Κόμματος του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, με το οποίο πολιτεύτηκε αργότερα στο νομό Λέσβου, το 1932 και 1936. Στη διάρκεια της Κατοχής προσχώρησε στο ΕΑΜ και συμμετέχει στην Εθνική Αντίσταση.
Διαβάστε επίσης: «Ηλίας Ηλιού: βιογραφία» του Ηλία Νικολόπουλου
Το 1945, γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετείχε σε όλους τους συνδυασμούς των κομμάτων της Αριστεράς, εκλεγόμενος συνεχώς βουλευτής Λέσβου ή Αθηνών. Για την πολιτική του δραστηριότητα εκτοπίστηκε από το 1947 ως το 1951.
