Πώς το λέει η ξενόφερτη ρήση; “Μη δαγκώνεις παραπάνω απ’ όσο μπορείς να μασήσεις”...Είναι καλό να...

Πώς το λέει η ξενόφερτη ρήση; “Μη δαγκώνεις παραπάνω απ’ όσο μπορείς να μασήσεις”…

Είναι καλό να έχεις μεγαλόπνοα σχέδια. Όταν προσπαθείς να τα υλοποιήσεις δε, ακόμα καλύτερο. Απλά, κάποιες φορές, είναι σωστό να αποστασιοποιείσαι και λίγο, ώστε να κοιτάς το εγχείρημά σου με πιο ψυχρά και αντικειμενικά κριτήρια. Προσωπικά, πιστεύω πως αυτό είναι το πρόβλημα του Grimshade, του turn–basedTacticalRPGτης TALEROCK: οι δημιουργοί εμπνευσμένοι από τα JRPGsτων 90’sπροσπάθησαν να φτιάξουν έναν τεράστιο τίτλο, χωρίς όμως να έχουν την αντίστοιχη εμπειρία, το λεγόμενο ειδικό βάρος αν προτιμάτε. Να δανειστώ τον αθλητικό όρο, χωρίς να έχουν τη “φανέλα” ακόμα. Ο τίτλος κυκλοφόρησε στις 26 Μαρτίου στο Steam και προβλέπεται να εκδοθεί και στο Switch, μέσα στο 2019.

Οφείλω, πριν συνεχίσουμε, να ομολογήσω-ξεκαθαρίσω κάτι: η εμπειρία βασίστηκε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στο hardεπίπεδο δυσκολίας. Για ποιο λόγο έγινε αυτό; Γιατί πρώτον και σύμφωνα με τους developers (όπως αναφέρουν in–game), αυτό είναι το “πρέπον” difficultyγια να αποδοθεί το Grimshadeόπως επιθυμούν. Και δεύτερον, γιατί είναι το μόνο επίπεδο που παίζουμε… 50-50, χωρίς κάποιο υπέρ μας πλεονέκτημα.

Με μια γρήγορη ματιά στο Kickstartercampaignτου τίτλου, βλέπουμε πως το αρχικό πλάνο ήταν το Grimshadeνα είναι χωρισμένο σε τρία seasons. Οι λόγοι που δεν ακολουθήθηκε αυτή η οδός μάς είναι άγνωστοι, αλλά κρίνοντας -κυρίως- εκ του αποτελέσματος, του budgetκαι της “άγουρης” φήμης της TALEROCK (ως εταιρεία, όχι των μελών της ξεχωριστά), ίσως αυτό να ήταν το πιο σωστό. Έχοντας αφιερώσει αρκετές δεκάδες ώρες (στο hard– στο easyίσως να πάρει πολύ λιγότερο), μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως θα προτιμούσαμε ένα “διάλειμμα” ώστε να είναι πιο εύπεπτη η εμπειρία μας, αλλά και οι δημιουργοί να έχουν χρόνο να αφουγκραστούν τα όποια λάθη ή τις όποιες λεπτομέρειες τους έχουν ξεφύγει. Να πούμε την αλήθεια, οι συγκρίσεις σε κάποια πράγματα με το (επίσης indie) TheBannerSagaήταν αναπόφευκτες.

Οι σεναριογράφοι θέλησαν να μας παρουσιάσουν ένα πολύ πλούσιο και χορταστικό story, χωρίς να πρόκειται για κάτι πρωτότυπο βέβαια, αλλά το progressionτου παραείναι αργό. Οι δημιουργοί δίνουν έμφαση στο ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι που μπορείτε να το τρέξετε στους δικούς σας ρυθμούς, όμως για να είμαστε ειλικρινείς και το conceptδε μας κέρδισε, ενώ αργήσαμε να “μπούμε” σ’ αυτό και κυρίως όταν άρχισε να αποκτά ενδιαφέρον η ιστορία και να βλέπουμε κάτι διαφορετικό, είχαμε ήδη αρχίσει να μπουχτίζουμε. Γι’ αυτό εμμένουμε στην ιδέα των επεισοδίων, γιατί είχαμε ήδη φάει καμιά 30αρια ώρες για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, και ένα break ενός-δύο μηνών θα ήταν ό,τι πρέπει για να δούμε αυτή τη νέα φάση με άλλο μάτι.

Σε γενικές γραμμές, βρισκόμαστε στη Brann, ένα (τύπου) steampunkβικτοριανό βασίλειο αποκομμένο από τα υπόλοιπα της ηπείρου. Η αλχημεία και τα etherστοιχεία παίζουν σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των κατοίκων και δη των στρατιωτικών και ανώτερων (επιστημονικών και θρησκευτικών) κλιμακίων. Μετά από ένα εισαγωγικό όπου γνωρίζουμε τον mainvillain, μαθαίνουμε πως η Brannδέχεται εισβολή από μία γειτονική πόλη-κράτος.

Αυτή είναι η αρχή ενός περίπλοκου σεναρίου που περιλαμβάνει πόλεμο, πολιτικά παιχνίδια, σκοτεινά μυστικά, δολοπλοκίες και προσωπικά συμφέροντα. Πρωταγωνιστές μας είναι ένα πιτσιρίκι-πειραματόζωο του villainμε μυστήριες δυνάμεις, αγνώστων στοιχείων και παρελθόντος, ο γιος ενός φημισμένου πολεμιστή που ακολουθεί στα χνάρια του πατέρα του, ένας μεσήλικας ασβός και μία… εχμ, πώς να το πούμε κομψά… ιδιοκτήτρια και διαχειρίστρια κέντρου ενήλικης διασκέδασης… Αργότερα (πολύ αργότερα) θα προστεθούν και άλλα μέλη στο παρεάκι.

 

Στα χαρτιά φαίνεται ωραίο set–upκαι είναι εμφανής η προσπάθεια, μέσω πολλών διαλόγων, για μια δομημένη ιστορία με ενδιαφέροντες και πολύπλευρους χαρακτήρες με παρελθόν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δε θεωρούμε πως δικαιώνει τις προσδοκίες των δημιουργών. Σίγουρα δεν είναι αδιάφορο –είναι άλλωστε και το δυνατό χαρτί του Grimshade– απλά έτσι όπως είναι φτιαγμένο δεν τραβιέται μονορούφι (όπως ένα καλό FinalFantasyλόγου χάρη) και κουράζει. Για παράδειγμα, στη Brannαφιερώσαμε τόσο πολύ χρόνο, που ήμασταν σίγουροι σε κάποιο σημείο πως… το τερματίσαμε! Πάντως εκεί στην TALEROCKμην ανησυχείτε, όρεξη να έχετε (γιατί φαντασία σίγουρα υπάρχει) και θα τον βρείτε τον δρόμο σας.

Πάμε τώρα στο έτερο σημαντικό στοιχείο κάθε TacticalRPG. Το (turn-based) σύστημα μάχης. Γενικά, δε συναντάμε κάτι ριζοσπαστικό ή κάτι ουσιαστικά διαφοροποιημένο σε σχέση με άλλους τίτλους. Μπορεί οι ονομασίες να είναι διαφορετικές, αλλά τα στοιχεία που όλοι γνωρίζουμε είναι παρόντα. Ασπίδες, cooldown, skills, στρατηγική σκέψη. Ειδικά όμως, είχαμε τα θεματάκια μας…

Για ακόμη μία φορά και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων θα ξανατονίσουμε ότι το playthrough μας βασίστηκε στο ανώτερο επίπεδο δυσκολίας, αφού αυτό θεωρείται από τους δημιουργούς το σωστό levelγια το Grimshade. Οι developersέχουν δώσει μεγάλη βάση στην τακτική (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις ασπίδες-όσοι έχουν-, που επανέρχονται πλήρως στην αρχή κάθε γύρου) και στο positioningτων χαρακτήρων. Το ζήτημα είναι όμως ότι έχουμε πολύ μικρό χώρο δράσης, μόλις 3x4 για την κάθε πλευρά. Έπειτα, κάποια skillsείναι αρκετά χρήσιμα, άλλα παντελώς άχρηστα και πολλά απαιτούν ο ήρωας να βρίσκεται σε συγκεκριμένο row.

Πολλές φορές και παρότι η A.I. θεωρούμε πως είναι πραγματικά καλή, οι μάχες είναι εξευτελιστικά άνισες και άδικες. Η σειρά με την οποία επιτίθενται οι αντίπαλοι είναι σχεδόν μαζεμένη (εν αντιθέσει με εσάς), με αποτέλεσμα στην πρώτη ευκαιρία να γίνεται ένα ασταμάτητο… ντου στον πιο αδύναμο/ακάλυπτο/χτυπημένο χαρακτήρας σας. Βάλτε τώρα και ότι κάθε skill σας ή χτύπημα κατά σας γεμίζει μία μπάρα, που όταν συμπληρωθεί σας “κοιμίζει” και ο εκνευρισμός βαράει κόκκινο. Α και healingμόλις ξεκινήσει το battleδεν υπάρχει… Φανταστείτε κιόλας όταν είναι υπεράριθμοι τι γίνεται. Για τα bossesδεν το συζητάμε καν, το πρώτο φάγαμε στο hardκαι αυτό μετά από κάνα δίωρο… Στα υπόλοιπους, απλά ήταν αδύνατο…

Αξίζει να ταλαιπωρούμαστε τόσο; Εμείς λέμε όχι και η αιτία δεν είναι ούτε η δυσκολία (κουτσά-στραβά άλλωστε, το κολάι το παίρνεις), ούτε η “αδικία”. Κάποιοι ίσως έχουν σκεφτεί “απλά gitgudκαι δυνάμωσε”. Εμ, εδώ είναι το αστείο. Δεν υπάρχει levellingup, υπάρχει gearingup. Τουτέστιν η ενδυνάμωση των πρωταγωνιστών έρχεται μέσω του εξοπλισμού. Τον οποίο σπανίως μπορείτε να τον αγοράσετε (και όταν μπορείτε είναι πανάκριβος), αποκτάται συνήθως με το να εκπληρώνετε quests. Οι μάχες είναι σχεδόν unrewarding αναλογικά με τον κόπο σας, το craftingπεριορίζεται σε potions, οπότε σε περίπτωση που δεν το αντιληφθήκατε: δεν έχει και πολύ νόημα να σπαταλάτε χρόνο και ενέργεια σε μη απαραίτητες μάχες. Εκπληρώστε τις αποστολές σας και όπου μπορείτε να αποφεύγετε τους καυγάδες.

Στα τεχνικά τώρα και ξεκινώντας από τα γραφικά, έχουμε ένα αξιοπρεπέστατο, hand–drawn, artwork. Εντός παιχνιδιού και στην καρτέλα κάθε ήρωα στο menu, η απεικόνιση είναι καλύτερη σε σχέση με αυτό που βλέπουμε στους διαλόγους ή στα (λιγοστά) cutscenes. Συνολικά, το εικαστικό κρίνεται ικανοποιητικότατο, αν και ο χαμηλός προϋπολογισμός έχει αφήσει το αποτύπωμά του. Από πλευράς μουσικής, έχουμε κάποιες πραγματικά όμορφες μελωδίες, αλλά διάολε, επαναλαμβανόμενες σε σημείο αηδίας. Το voiceactingεπίσης, (σχεδόν) ανύπαρκτο. Controllerγια τον χειρισμό δεν υποστηρίζεται, οπότε θα στηριχθείτε στο mouseσας, με ολίγη υποστήριξη από το πληκτρολόγιο. Για να τα λέμε όλα, θα προτιμούσαμε ο εν κινήσει χαρακτήρας να μπορεί να προσπερνάει εμπόδια από μόνος του.

Βάσει requirements στη σελίδα του τίτλου στο Steam, αφήνεται να εννοηθεί, κρίνοντας από την Nvidia GTX 550, ότι το Grimshade τρέχει εύκολα ακόμα και σε συστήματα άνω της πενταετίας. Το διατυπώνουμε έτσι, καθώς υπάρχει μια αοριστία ως προς τον επεξεργαστή: “Intel Core i5 or equivalent” είτε στα minimum, είτε στα recommended. Καταλαβαίνετε ότι η πρώτη σύγχυση-απορία που μπορεί να έχει κάποιος είναι “δηλαδή καλύτερα i5 πρώτης γενιάς, αντί για i3-8100;”… Εμείς από την πλευρά μας, το δοκιμάσαμε με i5-4460, 8 GB RAM και την R9 380 των 4 GB, στην fantastic quality γραφικών, χωρίς να συναντήσουμε κάποιο πρόβλημα στην απόδοση. Και διαχωρίζουμε την απόδοση, γιατί σε τεχνικό επίπεδο δεν ήταν και λίγα τα bugs που αντιμετωπίσαμε…

Δύο παγώματα εν μέσω μαχών, κόλλημα σε σημαντικό -για το progression– σημείο που απαίτησε… αλχημείες από μέρους μας, ορθογραφικά λάθη, μουγκοί NPC, ένα bossπου ξαφνικά δε δεχόταν damage και μερικές φορές που είχαμε διπλές επιθέσεις υπέρ μας (εντάξει εδώ δεν παραπονεθήκαμε είναι η αλήθεια). Παρ’ ολ’ αυτά να πούμε πως η ομάδα του Grimshade παλεύει να τα διορθώσει και όλα τα παραπάνω τα συναντήσαμε πριν το, προ λίγων ημερών, τελευταίο μεγάλο patch. Το οποίο περιλάμβανε και κάποιες ριζικές (θετικές) αλλαγές στη διαδικασία του healing και μας ανάγκασε στις… καθυστερήσεις, να διαγράψουμε κάμποσες από τις παρατηρήσεις μας.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Asterion Games.

IGN Greece

Πηγή: IGN Greece

TAGS
Games