Αν έχεις τύχη διάβαινε...Να πάρει... Τις πρώτες λίγες ώρες ενασχόλησης με το νέο τίτλο της...

Αν έχεις τύχη διάβαινε…

Να πάρει… Τις πρώτες λίγες ώρες ενασχόλησης με το νέο τίτλο της Νοτιοκορεάτικης Devespresso Games, ειλικρινά πίστευα πως βρήκαμε ένα indieδιαμαντάκι. Αλλά διάολε, οι λεπτομέρειες στοιχίζουν. Αυτό το έξτρα, το κάτι παραπάνω που βάζουν (ή δε βάζουν, σε άλλες περιπτώσεις) οι developers, που με ένα απλό τεστάρισμα βγάζει μάτι και που πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να το διορθώσουν δηλαδή, κάνει όλη τη διαφορά ανάμεσα σε μια “αρκετά καλή” δημιουργία και στην “υπέροχη”. Πάμε να δούμε λοιπόν πού κερδίζει, αλλά κυρίως και πού χάνει το Vambrace: ColdSoul, ένα, turnbased, DungeonCrawlerRPGμε rogueliteστοιχεία, που κυκλοφορεί αρχικά στις 28 Μαΐου για PCκαι εν συνεχεία μέσα στο έτος για PS4, XboxOneκαι NintendoSwitch.

Το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε, είναι το απίστευτο artwork. Πραγματικά εξαιρετικό, στυλ manhwa (η Κορεάτικη εκδοχή των manga), θεωρούμε αδύνατο να μη σας κερδίσει. Δυστυχώς τα ingame γραφικά δεν έχουν τον ίδιο αντίκτυπο. Είναι ικανοποιητικά μεν, αλλά βγάζουν αυτό το κλασικό indieστοιχείο. Μικρό το κακό, είναι τέτοιας ποιότητας τα σχέδια, που το συγχωρούμε.

Έπειτα, έχουμε ένα πλούσιο και πολύ ενδιαφέρον story. Βέβαια, λίγοι διάλογοι θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικό “ύφος”, ενώ κάποια plottwistsφαινόντουσαν από μακριά, αλλά συνολικά το βρήκαμε πολύ καλό και μας έκανε να θέλουμε να συνεχίσουμε. Σε γενικές γραμμές, έχουμε μία καταραμένη πόλη, σκεπασμένη από παγετό. Όσοι κάτοικοι δεν τα κατάφεραν, επέστρεψαν ως φαντάσματα- άλλοι έχοντας ακόμα σώας τας φρένας και άλλοι όχι. Όσοι επέζησαν πάλι, έχουν βρει καταφύγιο σε μια πόλη κάτω από το έδαφος και προσπαθούν να ανασυνταχθούν απέναντι στις στρατιές των απέθαντων. Πρωταγωνίστρια είναι μια μυστηριώδης κοπέλα με νεφελώδες (αλλά σίγουρα γεμάτο περιπέτειες) παρελθόν, η Evelia, όπου τη βρίσκουμε λιπόθυμη στα χιόνια, έχοντας στην κατοχή της το ημερολόγιο του νεκρού πατέρα της και ένα ιδιαίτερο περιπήχιο. Όπως αντιλαμβάνεστε, η ηρωίδα μας θα αποτελέσει τον πυλώνα της αντεπίθεσης.

Κάπου εδώ όμως, αρχίζει να στραβώνει λίγο το πράγμα. Μία ιστορία με τόσο πλούσιοπεριεχόμενο, θέλει μια καλή ισορροπία μεταξύ σεναρίου και gameplay για να ρολάρει. Να μη “χανόμαστε”, ξεχνώντας τι γίνεται. Η οποία ισορροπία δυστυχώς δεν υπάρχει. Για εμάς, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παρότι ορθά απαιτείται στρατηγική σκέψη και τα επιλεγμένα genresπροειδοποιούν για την “τσιμπημένη” δυσκολία του, ο παράγοντας τύχη παίζει τόσο καθοριστικό ρόλο, που καταντάει είτε κουραστικό, είτε αποτρεπτικό. Ας δούμε αναλυτικότερα, τι εννοούμε.

Η ιστορία χωρίζεται σε επτά chapters. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, έκαστο περιλαμβάνει ένα expeditionστο οποίο καλείστε να διαλέξετε και να περάσετε μέσα από πέντε dungeons(έχετε επιλογές, αλλά εκτός και αν υπάρχει sidequest, μικρή σημασία έχει το μονοπάτι), μέχρι να φτάσετε στο boss. Κάθε μπουντρούμι έχει τη δική του στάνταρ διαρρύθμιση διακλαδωμένων δωματίων, και κάθε δωμάτιο το δικό του τυχαίο event. Με τη βοήθεια του χάρτη βρίσκουμε τη πιο σύντομη διαδρομή προς την έξοδο, ενώ τα γεγονότα που μπορεί να σας τύχουν είναι μάχες, lootboxes, έμποροι, interactions και το πιο, πιο, πιο σημαντικό: campingsites. Και γιατί είναι τόσο σημαντικό; Γιατί μόνο εδώ επιτρέπεται το healing, όπως και το scouting των επόμενων δωματίων (υπό προϋποθέσεις). Επιπλέον, να σας πληροφορήσουμε πως υπάρχει και μία μπάρα που μετράει τον τρόμο σας και που μόλις γεμίσει, όλα τα δωμάτια θα έχουν μόνο μάχες- μέχρι να βγείτε από το dungeon. A και καλό θα ήταν να τονίσουμε πως savingδεν υπάρχει παρά μόνο αφού ολοκληρώσετε το expedition

Έχετε μυριστεί ήδη πού το πάμε, πριν σας το επιβεβαιώσουμε όμως, καλό θα ήταν να πούμε και δυο πράγματα για το partyσας. Μπορείτε να επιλέξετε από μια ευρεία γκάμα κατηγοριών, κάθε μία με τα δικά της πλεονεκτήματα. Ενδεικτικά, μεταξύ άλλων, υπάρχουν οι Dragoonsμε υψηλό HPκαι Vigor, οι νάνοι με μεγάλο βαθμό στο Combat, οι BloodMages με εξαιρετική επίθεση και ανθεκτικότητα, οι healers και οι Shadowmancers, με το πολύ χρήσιμο στατιστικό, το Awareness. Δεδομένων λοιπόν των eventsπου γράψαμε παραπάνω, των παγίδων που πετάγονται από το πουθενά και του γεγονότος πως ο θάνατός μας εξαρτάται και από το HPκαι από το Vigor (μειώνεται κάθε φορά που αλλάζετε δωμάτιο και όταν πάει μηδέν… πάπαλα), η σύνθεση που θα επιλέξετε παίζει τεράστιο ρόλο στην επιτυχία σας. Για εμάς, η πλέον βέλτιστη ήταν (πέραν της πρωταγωνίστριας): BloodMageκαι νάνος για το combat power και Shadowmancerγια να αποφεύγουμε τις παγίδες και να εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο τα campingsitesμε το scouting.

Βέβαια για να κατασταλάξουμε σε αυτό το party, έπρεπε να φάμε πολλάκις τα μούτρα μας… Λάβετε υπόψιν, επίσης, ότι levelingμε την παραδοσιακή έννοια δεν υπάρχει. Μόνο μέσω crafting. Που το craftingαπαιτεί μπόλικο looting. Που το μπόλικο lootingαπαιτεί με τη σειρά του, μπόλικο expedition. Και μετά μπόλικο lootingπάλι, για να πουλήσουμε αντικείμενα και να πάρουμε λεφτά, με σκοπό να αγοράσουμε πολλά healingitems! Ταλαιπωρία σκέτη.

Άρα ας κάνουμε τη σούμα:
1) Έχουμε ένα αρκετά
challengingπεριεχόμενο όπου η επιβίωση εξαρτάται από τρεις παράγοντες- το HP, το Vigorκαι (έμμεσα) από τον τρόμο.
2) Τα
eventsείναι καθαρά τυχαία.
3) Το (κοστοβόρο)
healingμπορεί να γίνει μόνο στα campingspots.
4) Οι παγίδες που μπορεί να κοστίσουν
HP, Vigorκαι debuffsκρύβονται παντού.
5) Πρέπει να το κάνετε αυτό επί πέντε φορές συν το
boss, ανά κεφάλαιο.
Βλέπετε λοιπόν πως μία φορά να… κοιμηθεί ο Δίας και να μη βρείτε την κατάλληλη στιγμή
campingspot, τη βάψατε και πρέπει να ξαναπιάσετε από την αρχή το expeditionτου chapter. Έτσι όπως είναι *τώρα* το Vambrace: ColdSoul, χωρίς κάποιο update, είναι σαδιστικά κουραστικό, βασίζεται ξεκάθαρα στο πόσο τυχεροί είστε και δυστυχώς “παγώνει” το progressionτης πολύ καλής ιστορίας του.

Ιδεατά ή θα πρέπει να μειωθούν τα μπουντρούμια σε τρία ή να υπάρξουν αλλαγές, είτε με “προβλεπόμενα” campingsites, είτε στο πότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε healingitems, ή έστω με ένα ενδιάμεσο savepoint. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμά μας, που φτάσαμε αεράτοι σε πέμπτο dungeonκαι πέσαμε με το καλημέρα σε δύο μάχες απανωτά, διάλειμμα με lootingκαι στα καπάκια ήρθε η χαριστική βολή με τρίτη μάχη! Αντίο ζωή. Πήρε τον χρόνο και τον κόπο μας, τους τσαλάκωσε και μας τους έτριψε στη μούρη χαιρέκακα. Στα απαιτητικά παιχνίδια, η τύχη πρέπει να παίζει ελάχιστο, αν όχι μηδενικό, ρόλο.

Με όλα τα παραπάνω, το combatsystem μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Κλασικό turnbased, με κοντινές, μεσαίες και μακρινές επιθέσεις, αναλόγως την κατηγορία του μαχητή και σε ποια σειρά βρίσκεται. Μην τρομάζετε, είναι ευκολονόητο και απλό, μόνο να θυμάστε πως οι δύο πρώτοι τρώνε συνήθως το περισσότερο ξύλο- οπότε ίσως χρειαστεί rotationστις θέσεις. Υπάρχουν και οι specialattacks, τις οποίες μπορείτε να τις χρησιμοποιείτε μόλις γεμίσει η μπάρα τους. Κάποιες είναι χρήσιμες, άλλες όχι τόσο και κάποιες είναι δίκοπα μαχαίρια. Να σημειώσουμε εδώ πως, εξαιρουμένης της Evelia, υπάρχει permadeathγια τους υπόλοιπους. Δεν είναι κάτι τόσο τραγικό, αναλώσιμοι είναι άλλωστε, απλά χάνετε το relicπου μπορεί να τους έχετε δώσει και λογικά θα πρέπει να κάνετε retreatπίσω στην πόλη- γιατί δε θα έχει και πολύ νόημα να συνεχίζετε κουτσουρεμένοι. Στην περίπτωση όμως που πέσει στην μάχη η ηρωίδα μας, αυτομάτως σας διακόπτει και σας βγάζει στο θεραπευτήριο. Αλλά εν αντιθέσει με τις επιταγές των roguelite, έχετε όλα σας τα λεφτά και οτιδήποτε είχατε προλάβει να μαζέψετε.

Να αναφερθούμε και στον ηχητικό τομέα, όπου συνολικά μείναμε ευχαριστημένοι. Κάποια tunesήταν πολύ καλά, άλλα αδιάφορα και άλλα συμπαθητικά. Υπήρχε μάλιστα και λίγο voiceacting, όπου θεωρούμε πως ήταν αρκετά πετυχημένο και σίγουρα θα μας άρεσε να είχαμε και παραπάνω. Τέλος, τα minimumspecsπου πρέπει να έχει το σύστημα σας για να τρέξετε τη δημιουργία της Devespresso Games, είναι… μηδαμινά! WindowsXP, επεξεργαστή IntelCore2Duo, 3 GBRAMκαι οποιαδήποτε GPUμε 3D acceleration. Α και DirectX 7. Με άλλα λόγια, οποιαδήποτε τοστιέρα έχετε από το 2006 και μετά…

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Headup Games.

Πηγή: IGN Greece