Πρώτα ήταν τα μαθήματα πιάνου, ύστερα η παγκόσμια καταξίωση.
Η ταινία αφορά τα πρώτα χρόνια της καριέρας του Elton John, ξεκινώντας απ’ τα παιδικά του χρόνια και τη σταδιακή μεταμόρφωση του ντροπαλού αγοριού, στον παγκόσμιο σταρ της μετέπειτα ποπ κουλτούρας.
Μετά την τεράστια επιτυχία του “Bohemian Rapshody”, σειρά παίρνει ο μυθικός ποπ idol Elton John, σε ένα φιλμ που φιλοδοξεί να πιάσει υψηλά ποιοτικά επίπεδα και με τον Taron Egerton στον ομώνυμο ρόλο. Σκηνοθετημένο απ’ τον ικανότατο Dexter Fletcher (Eddie the Eagle), το “Rocketman” παρουσιάζει καθοριστικά στιγμιότυπα απ’ τη νεαρή ηλικία του Elton John, την ανακάλυψη του μουσικού ταλέντου του, μέχρι τη σταδιακή του ολοκλήρωση ως σταρ πλέον, μαζί με μεγάλους μάνατζερ στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Χόλιγουντ. Αυτό που το “Rocketman” καταφέρνει καλά, είναι η εντυπωσιακή δουλειά στις λεπτομέρειες, με ό,τι σχετίζεται με τον Elton John, φωτίζοντας κύριες στιγμές της παιδικής ηλικίας, τις οικογενειακές σχέσεις του νεαρού καλλιτέχνη, ενώ σταδιακά στο μωσαϊκό προστίθενται μελλοντικοί συνεργάτες, ατζέντηδες και γενικά πρόσωπα πάσης φύσεως που σημάδεψαν την καριέρα του, με τρόπο λεπτομερειακό και ρεαλιστικό.
Γενικώς ο Fletcher παραμένει εξαρχής πιστός σε πρόσωπα και γεγονότα, και διαχειρίζεται σωστά όλα τα πρόσωπα που παρελαύνουν επί της οθόνης, μοιράζοντας τον απαραίτητο χώρο και χρόνο, ξεδιπλώνοντας όλους τους χαρακτήρες γύρω απ’ τον κύριο σταρ-πρωταγωνιστή, μια σχέση που το σενάριο διατηρεί με απόλυτη ισορροπία και ανάπτυξη μέχρι το τέλος. Ο Fletcher τα πάει καλά στη διαχείριση των ηρώων και κυρίως του Elton John, έχοντας ερευνήσει το θέμα του εις βάθος, κάτι που φαίνεται στην οθόνη, ενώ διατηρεί έναν πολύ σταθερό ρυθμό μέχρι το τέλος, μην αφήνοντας τον θεατή να βαρεθεί, στοιχείο στο οποίο βοηθά η, ούτως η άλλως, ενδιαφέρουσα και άκρως ιντριγκαδόρικη ιστορία του ίδιου του Elton John. Έχοντας αυτά τα στοιχεία ως σεναριακές αβάντες, ο Fletcher, άριστος τεχνίτης και γνώστης του biopic, δημιουργεί μια ταινία με διαρκές groove και σεναριακό ενδιαφέρον στον θεατή, ενώ σε καίρια σημεία μετατρέπει το φιλμ σε μιούζικαλ, με εξαιρετικές χορογραφίες γνωστών τραγουδιών και hit του Βρετανού frontman, χωρίς αυτό να κουράζει, ή να γίνεται αφόρητο για μη λάτρεις του είδους, σταματώντας τις μουσικές χορογραφίες ακριβώς στα σημεία που πρέπει, ώστε να προχωρήσει η πλοκή.
Με ένα άρτια κατασκευασμένο σύνολο, υπάρχει ένας σοβαρότατος τομέας όπου το “Rocketman”, στραβοπατά άσχημα, σε ένα φουλ μεγάλο, με ευθύνη και της παραγωγής, όπου θα αναλύσουμε εν συνεχεία, προηγουμένως όμως, δεν μπορούμε παρά να συγχαίρουμε την απίθανη ερμηνεία του Taron Egerton, στον ρόλο του Elton John. Μια ερμηνεία που σφύζει από πάθος, ένταση, αισθαντικότητα και απόλυτη γνώση του χαρακτήρα, καθώς με ένα σύνολο εκφραστικών μέσων που ο Egerton διαθέτει σε μεγάλη έκταση, ο ηθοποιός γίνεται ένα με τον ρόλο, διαθέτοντας εκτόπισμα και πρεστίζ που συναντάμε σε μεγάλους ερμηνευτές του κινηματογράφου. Ο ρόλος και η ερμηνεία του Egerton, έχει σταδιακές μετατροπές κατά τη διάρκεια, άλλες πιο ήπιες, άλλες σε ανεβασμένους και τσίτα τόνους, ο Egerton είναι νευρώδης, κινητικότατος και εγκεφαλικός ταυτόχρονα, ενώ υπάρχουν στιγμές που γίνεται άκρως τραγικός και επιβλητικός. Υπάρχει όμως κάτι μέσα στην όλη αρτιότητα που κλωτσάει έως και ενοχλεί σε σημεία και αυτό είναι η εμμονή στις λεπτομέρειες της άκρως προσωπικής ζωής του Βρετανού σταρ, με τρόπο επιθετικό και απολυταρχικό και με μία αύρα εκβιαστικής επιβολής στον θεατή, μέσα σε ένα πλαίσιο αγιοποίησης, που εδώ καταλήγει αδόκιμη και άστοχη.
Με τρόπο αφελή και ελαφρά τη καρδία, αυτοκαταστροφικές καταχρήσεις και τάσεις του πρωταγωνιστή, καταλήγουν να λανσαριστούν αυταρχικά, παρακάμπτοντας βασικότατες δεοντολογικές ή ηθικές αναστολές, όντας εμφανές, πως για ορισμένους μεγαλοπαράγοντες του χώρου, η παιδεία που το μέσον παράγει ως τέχνη, κάτι πέραν της καθαρά τεχνικής τελειότητας, είναι αχρείαστη. Η πεμπτουσία που κάνει μεγάλους δημιουργούς του σινεμά να ξεχωρίζουν, η ύπαρξη ισορροπίας και ήθους, είναι στοιχεία που σε σημεία το σενάριο εδώ παρακάμπτει παρασυρόμενο απ’ τον απόλυτο θαυμασμό στον Βρετανό σταρ, με τρόπο ωστόσο προβληματικό. Πέραν τούτου, οφείλουμε να δώσουμε εύσημα στον Dexter Fletcher, που παρουσιάζει ένα σκηνοθετικό σεμινάριο, διαθέτοντας άψογο αφηγηματικό μοντάζ απ’ τον Chris Dickens, λειτουργώντας και ως ένας πλήρης οδηγός για οπαδούς ή μελετητές του Elton John, ή όσους ενδιαφέρονται να εντρυφήσουν στα ενδότερα του ποπ καλλιτέχνη. Ένα μωσαϊκό προσώπων σφιχτοδεμένο, καλογυρισμένο, παρουσιάζοντας μια ολόκληρη εποχή ουσιαστικά, μέσα απ’ το βλέμμα του Elton John, ενώ παρά τα προβληματικά δεοντολογικά του φάλτσα, ισορροπεί άκρως επιτυχημένα μεταξύ βιογραφίας και μιούζικαλ.
IGN Greece
Rocketman: Η ταινία για τον Elton John έχει πλέον trailer (Υποτιτλισμένο)- Στο προσκήνιο καινούργιες εικόνες του “Rocketman” με τον Taron Egerton/Elton John
- Ο Elton John του “Rocketman” είναι εδώ με την πρώτη του εμφάνιση
Πηγή: IGN Greece