Η νέα εποχή του MCU ξεκινά με το Spider-Man.
Το “Spider-Man: Far From Home” έρχεται να κλείσει ένα μεγάλο κεφάλαιο της Marvel. Είναι το τέλος της Phase 4 του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel (MCU), είναι το τέλος του “Infinity Saga” που ξεκίνησε πριν μια δεκαετία και είναι ο επίλογος των νεότερων ταινιών “Avengers: Infinity War” και “Avengers: Endgame”. Εκτός της δυσκολίας να τα κλείσει όλα αυτά αρμονικά, πρέπει και να στήσει τις βάσεις για τα επόμενα και να παραμείνει μια ταινία για τον Spider-Man, όχι τους Avengers.
Ο Tony Stark έχει πεθάνει αλλά δεν έχει φύγει. Οι πράξεις τους και η θυσία του βρίσκονται παντού και ιδιαίτερα βαραίνουν τον Peter Parker (Tom Holland), που έχασε τον μέντορα του. Ο Peter προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος είναι ο ίδιος ως ήρωας πια, τι περίμενε ο Tony απ’ αυτόν, ενώ συγχρόνως να ισορροπήσει την προσωπική του ζωή. Ενώ βρίσκεται σε ένα καλοκαιρινό ταξίδι με τους συμμαθητές του, τα πράγματα αρχίζουν και σκουραίνουν όταν εμφανίζεται μια νέα, τεράστια απειλή, που δεν είναι τόσο εύκολο να αγνοήσει. Ευτυχώς όμως έχει τον Mysterio στο πλευρό του.
Όπως προαναφέραμε είναι πολλά αυτά που πρέπει να καλύψει το “Far From Home” προς τους αρκετά αναστατωμένους θεατές και είναι αξιοσημείωτο ότι όντως δεν χάνεται μέσα στον εαυτό του. Την ίδια στιγμή που απαντάει στον χαμό του Stark, συγκεντρώνεται απολύτως στον Peter. Ακόμα κι αν στο πλευρό του βλέπουμε γνωστούς χαρακτήρες, όπως ο Nick Fury και η Maria Hill, η ταινία δεν ξεφεύγει ποτέ από το να έχει στο επίκεντρό της τον εν λόγω ήρωα. Το “Far From Home” αφήνει πίσω την ζοφερή ατμόσφαιρα του “Endgame”, κρατάει τις συνέπειές του, αλλά τις ρυθμίζει στο στυλ και στη ζωή του Peter. Ένας από τους λόγους που ο Spider-Man είναι από τους πιο αγαπητούς ήρωες της Marvel, είναι γιατί πάντα τον ένιωθες ως φίλο σου, ως γείτονά σου, ως τον εαυτό σου. To FFH χρησιμοποιεί αυτό το στοιχείου του. Βλέπεις ένα 16χρονο παιδί, που όταν δεν φοράει την στολή -ή ακόμα κι όταν την φοράει- είναι ένας καθημερινός άνθρωπος. Είναι ο έφηβος που όλοι γνωρίζουμε. Είναι από τις λίγες φορές που βλέπουμε πόσο έντονα επηρεάζεται η καθημερινή ζωή ενός ανθρώπου όταν γίνεται υπερήρωας, με τις επιλογές που πρέπει να κάνει. Ο Peter εμφανέστατα προσπαθεί να καλύψει το κενό του Tony, είτε κυνηγώντας την κοπέλα που του αρέσει, είτε βρίσκοντας έναν νέο μέντορα – τον Mysterio. Τα γεγονότα που έζησε ήταν βαριά κι άλλαξαν τον κόσμο, είναι νέος ήρωας και δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί τον πόνο του, ακόμα κι αν θέλει να βοηθήσει, παίρνοντας συχνά βιαστικές αποφάσεις θεωρώντας ότι έτσι θα προχωρήσει – κι αυτή είναι η καρδιά της ταινίας. Πώς συνεχίζεις μια τέτοια διπλή ζωή;
Ότι ο Spider-Man είναι ένας καθημερινός έφηβος μπορεί εύκολα επίσης να γυρίσει αρνητικά στον θεατή. Είναι η δεύτερη ταινία που πρακτικά τον βλέπεις στο σχολείο, να κυνηγάει μια κοπέλα και να διασκεδάζει με τον Ned, κι αυτό το σκηνικό έχει αρχίσει σιγά σιγά να παλιώνει. Είναι σχεδόν αναγκαίο από εδώ και πέρα, να ξεφύγει λίγο από το ανάλαφρο teen movie και να προχωρήσει μπροστά, να δώσει κάτι διαφορετικό γιατί όσο διασκεδαστικό κι αν είναι, μετά από λίγο θα θυμίζει κονσέρβα, και οι καταπληκτικές μάχες κι αντίπαλοί του δεν θα μπορούν να κουβαλήσουν μόνοι τους.
Απαραίτητο είναι να αποφασιστεί το εύρος και το level των δυνάμεών του. Όχι από πλευράς ωμής δύναμης και γενικές ικανότητες, αλλά πώς λειτουργεί στις μάχες. Αρκετές φορές στην μια σκηνή σκέφτεται στρατηγικά και σωστά, και στην επόμενη δεν μπορεί να σκεφτεί καθόλου και τρώει ανεξήγητο ξύλο. Την μια φαίνεται έμπειρος, την άλλη παντελώς άπειρος. Όσο για το spider-sense, που κάνει την εμφάνισή του όπως έπρεπε σε αυτό το φιλμ, φαίνεται να λειτουργεί μόνο όποτε συμφέρει την ιστορία.
Ο Holland δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη επιλογή για τον ρόλο, δίνοντας την ίδια βαρύτητα σε δραματικές και πιο ελαφριές σκηνές. Νιώθεις λοιπόν τον Peter Parker/Spider-Man δεύτερη φύση του, γελάς και πονάς μαζί του, και σε βάζει με μεγάλη ευκολία στην συναισθηματική, εσωτερική πάλη που περνάει ο χαρακτήρας του. Είναι άξιο αναφοράς ότι οι φίλοι του εξελίσσονται επίσης στο πλάι του και δεν χρησιμοποιούνται απλά ως αντικείμενα βοηθείας στην πλοκή. Στο τέλος της ταινίας, έχεις μάθει εξίσου αρκετά για τους Ned και MJ.
Επάξια δίπλα του στέκεται ο Jake Gylenhaal ως Mysterio με έναν ήρωα αρκετά πιο έντονο και καθόλου διστακτικό με το πώς πρέπει να κινηθεί, που συμπληρώνει τα κενά του Spider-Man ακριβώς όπως χρειάζεται. Αλλά όσο καλός κι αν είναι ο Gylenhaal στο ρόλο, λίγο παραπάνω κλέβουν την παράσταση οι δυνάμεις του, που η χρήση τους είναι φανταστική και τρομακτική. Οι Fury και Hill έχουν αρκετά μικρότερους συμπληρωματικούς ρόλους – ίσα ίσα για να βοηθήσουν την ιστορία να προχωρήσει, όπως στις περισσότερες ιστορίες του MCU που εμφανίζονται.
Το “Spider-Man: Far From Home” περιλαμβάνει δύο πολύ σημαντικές σκηνές μετά τους τίτλους τέλους.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece