Επιστροφή στο πλοίο του τρόμου“Ωραίο το FireEmblem, το θέλω όταν βγεί” λέω στον Παντελή. “Έχεις...

Επιστροφή στο πλοίο του τρόμου

“Ωραίο το FireEmblem, το θέλω όταν βγεί” λέω στον Παντελή.
“Έχεις δεί τη μούρη σου βρε καρμοίρη, που θες και
FireEmblem;” μου απαντάει.
“Πρέπει να είμαι ομορφάντρας από τους ελάχιστους” λέω εγώ.
“Σαν εφιάλτης με πόδια είσαι.” ανταπαντάει. “Και αυτό μου δίνει μια φοβερή ιδέα, το
LittleNightmares που βγήκε τώρα και για το Switch θα σου δώσω” συνέχισε.
“Μα αυτό έχει γίνει” αποκρίθηκα.
“Αυτή είναι η κομπλέ εντισιόν, με τα τρία
DLC για έξτρα εφιάλτες. Χάσου τώρα μπροστά από τα μάτια μου, καραφλό ρακούν”.
Και κάπως έτσι κατέληξε το Little Nightmares: Complete Edition στα χέρια μου.

Την πρώτη φορά, το παιχνίδι το ανέλυσε, αξιολόγησε και βαθμολόγησε ορθά, δίκαια και αξιοκρατικά με 7,5 η συντρόφισσα Ειρήνη Γκαγκή, για την PC έκδοσή του. Στο review της, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ, κατέληξε στο συμπέρασμα πως “το “Little Nightmares” ξεκινά φιλόδοξα, κάπου σκοντάφτει αφηγηματικά αλλά καταφέρνει να δώσει μία αξιοπρεπέστατη εμπειρία. Είναι ένα πολύ καλό σημείο αφετηρίας για το στούντιο, που όμως δεν πρέπει να επαναπαυθεί στο παρόν επίπεδο δουλειάς”. Μπορεί από τότε μέχρι σήμερα η εταιρία παραγωγής TarsierStudios να μην επαναπαύθηκε, δημιουργώντας εκτός από τα DLC και το Statik για το PS4, διόρθωσε όμως τα περσινά κακώς κείμενα σε αυτό το port;

Εφιάλτες reloaded…αργάάά…αργάάά

Πριν περάσουμε στην ουσία των πραγμάτων, να κάνουμε ένα σύντομο recap της (ανύπαρκτης) ιστορίας αυτού του horrorpuzzleplatform με στοιχεία stealth: ένα μικρό κοριτσάκι, με την κωδική ονομασία Six, βρίσκεται φυλακισμένο στα αμπάρια του πλοίου TheMaw και προσπαθεί να ξεφύγει. Όπλα δεν έχουμε πλην του μυαλού μας και ενός… αναπτήρα, ο οποίος είναι και ψιλοάχρηστος παρεμπιπτόντως.

Ξεκινώντας τη CompleteEdition καλούμαστε να επιλέξουμε αν το τυπικό σημείο της εκκίνησης μας θα είναι το mainstory ή τα DLC. Και λέω τυπικό καθώς ουσιαστικά μπορούμε να εναλλασσόμαστε μεταξύ αυτών, κατά βούληση, μέσω του chapterselection. Προσωπικά, επέλεξα τον ορθόδοξο τρόπο ολοκληρώνοντας πρώτα την κυρίως ιστορία πριν συνεχίσω στα extras.

Όσον αφορά, λοιπόν, στο βασικό περιεχόμενο, δε μπορώ να πώ πως η εμπειρία στο Switch παρουσίασε κάτι ιδιαίτερα διαφορετικό σε σχέση με ό,τι είχε αναλύσει πέρσι η Ειρήνη. Ναι, οι παραπλανητικές ενδείξεις των savepointsδιορθώθηκαν, αλλά αυτό οφείλεται στο ότι εδώ δεν υπάρχουν achievements. Τα όποια κολλήματα και οι αστείοι θάνατοι, κυρίως λόγω της παραπλανητικής 2,5D προοπτικής στο χώρο, παραμένουν. Ο χειρισμός, αν και εμένα με δυσκόλεψε μέχρι να τον συνηθίσω, είναι ok. Αυτό το οποίο, όμως, χειροτέρεψε σε τραγικό βαθμό είναι οι χρόνοι φόρτωσης. Πιο αργοί και από μονόλογο του Τσιάρτα! Και μη ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα παιχνίδι στο οποίο πεθαίνεις όχι μόνο κάμποσες φορές αλλά, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και με το που κάνεις respawn! Εδώ, να με συγχωρέσουν στη TarsierStudios, αλλά ήταν απαράδεκτοι.

Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι η ανάλυση του παιχνιδιού (native σε docked, upscaled σε handheld), η οποία ειναι στα 720p με 30 fps ακατέβαταμεν, δεν… της φαίνεται δε, ειδικά στο φορητό. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ήταν 480p. Τι να πώ, ίσως να με μπέρδεψε το αρτιστικό στυλ των γραφικών…

Φώς στο τούνελ. Not

Μετά από τις αντιδράσεις για το τέλος του mainstory και τα αναπάντητα ερωτήματα που αφήνει, οι developers ανέφεραν πως τα τρία (περίπου μονόωρα) καινούργια κεφάλαια θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο του LittleNightmares και τι συμβαίνει τελικά στο TheMaw. Ας μην πούμε ότι δεν τήρησαν τα λεγόμενά τους, ας πούμε απλά ότι ρίχνουν λίγο φώς στα σκοτάδια.

Αυτή τη φορά χειριζόμαστε ένα αγοράκι, ονόματι TheKid και η ιστορία του εξελίσσεται παράλληλα με της Six. Εκτός κάποιων γρίφων, οι οποίοι είναι ελαφρώς δυσκολότεροι, η εμπειρία παραμένει ίδια με πριν. Μόνο που αντί για αναπτήρα, έχουμε έναν –απείρως χρησιμότερο- φακό.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη Bandai Namco Hellas.

Πηγή: IGN Greece