Balls of fury
Τάκα. Τούκα. Τάκα. Τούκα. Τάκ… Τι θα γίνει ρε μάγκες, θα μας αφήσετε να κάνουμε κανα μπάνιο σαν άνθρωποι; Πηγαίντε σπίτια σας να παίξετε MarioTennis, που μου γίνατε και Federer όλοι σας! Η παραλία είναι για τους σκεμπέδες! Ταγάρια!
Serve
Τένις. Ένα ευγενές άθλημα, χωρίς σωματικές επαφές, το οποίο λατρεύτηκε στις βασιλικές αυλές της Γαλλίας και της Αγγλίας από τις πρώτες του μορφές κιόλας, γύρω στο 12ο αιώνα. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι ένα τέτοιο άθλημα ήταν καταδικασμένο να μην έχει ιδιαίτερη απήχηση στη χώρα μας, ειδικά αν συνυπολογίσουμε ότι στο γήπεδο δεν επιτρέπεται να γκαρίζουμε σα γαϊδούρια σε οίστρο και να ρίχνουμε καντήλια.
Η Nintendo παρ’ ολ’ αυτά κάνει φιλότιμες προσπάθειες εδώ και χρόνια να μας ξεβλαχέψει, σαν άλλος *censored*, με τη MarioTennis σειρά της. Για την ακρίβεια από το 1995 και το Mario’sTennis για το VirtualBoy. Πλέον έχουμε και την τελευταία προσθήκη, το MarioTennisAces για το NintendoSwitch, από την εταιρία ανάπτυξης CamelotSoftwarePlanning.
15-0
Να βγάλουμε τα εύκολα απ’ τη μέση; Να τα βγάλουμε. Εξαιρουμένων κάποιων λεπτομερειών στις εξέδρες όταν ξεκινάμε τα ματς, το παιχνίδι έχει εξαιρετικά γραφικά. Λογικό και αναμενόμενο, υπάρχει το όνομα Mario στον τίτλο, η Nintendoδε θα δεχόταν ένα απλά “καλό” αποτέλεσμα.
Τρέχουμε στα 60 fpsχωρίς κανένα πρόβλημα, με dynamicresolutionη οποία κυμαίνεται από 900pμέχρι 1080pόταν είναι docked, ενώ handheld είμαστε στα 720p. Η μουσικούλα συμπαθητική αλλά το πιθανότερο είναι να μην την προσέξετε ποτέ εν ώρα αγώνα.
30-0
Πάμε στο ζουμί τώρα. Το MarioTennisAcesπροσφέρει τα εξής modes: το Adventure, το Tournament, το FreePlay, το SwingModeενώ υπάρχουν και –τα αρκετά χρήσιμα για τους αρχάριους- Tutorials.
Το Adventuremode αποτελεί το singleplayerstory και αυτό με το οποίο ξεκινάμε κατευθείαν την ενασχόλησή μας. Το σενάριο είναι τουλάχιστον για τα πανηγύρια (χοντρικά, ο, αιώνια δεύτερος, Luigi καταφέρνει να αυτοσατανιαστεί από δαιμονισμένη ρακέτα…) και ουσιαστικά πρόκειται για ένα +/- τετράωρο, βαρετό και ενίοτε εκνευριστικό tutorial με ανούσιο levellingup, το οποίο σε κάνει μεν καλύτερο άλλα δεν προσφέρει κάτι παραπάνω ως εμπειρία. Καλά, για replayability δεν το συζητάμε καν, το απόλυτο μηδέν. Προσωπικά, απορώ πώς η Nintendo, ως publisher, το αποδέχτηκε. Δυστυχώς, για όσους θέλουν να το αποφύγουν, είναι απαραίτητο για να ξεκλειδώσετε πίστες για το FreePlay.
Τα Tournament και FreePlay είναι ό,τι δηλώνουν: τουρνουά και φιλικά. Εξυπακούεται πως τo couchmultiplayerκαι τα onlinematches είναι απείρως διασκεδαστικότερα από τα αντίστοιχα solo απέναντι στον υπολογιστή. Ειδικά στην περίπτωση των singleplayertournamentsέχουμε μόλις… τρία και σχεδόν πανομοιότυπα μεταξύ τους.
Εκεί που τα πράγματα μάλλον δεν πήγαν όπως θα τα περίμεναν είναι το Swingmode, στο οποίο χρησιμοποιούμε το ένα controller σα ρακέτα. Να πώ την αλήθεια, ήλπιζα σε μια πιο (απολαυστική) WiiSports εμπειρία με ακρίβεια στην ανταπόκριση του χειριστηρίου και απογοητεύτηκα λίγο. Οι manual κινήσεις στο χώρο, λόγω και της ταχύτητας με την οποία εκτυλίσσονται τα ματς, δεν είναι πάντα εύκολες ενώ και τα χτυπήματα σπάνια αποτυπώνονται όπως θέλεις. Δεδομένου ότι το Wiimote ήταν φτιαγμένο για motioncontrol ενώ το χειριστήριο του Switch το έχει εξτραδάκι, δε μπορώ να τους κακολογήσω. Τίμια προσπάθεια. Μάλιστα θα πρότεινα να το δοκιμάσετε στο παραδοσιακό “διπλάκι” με κάποιο φίλο (μιας και εδώ δεν υπάρχει online επιλογή). Τα αρνητικά θα ισχύουν και για τους δυο σας, οπότε η εμπειρία μπορεί και να αποβεί αρκετά διασκεδαστική!
40-0
Εκτός του Adventure, όπου χειριζόμαστε μόνο το Mario, στα υπόλοιπα modes έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε 16 playable χαρακτήρες (ναι και το Waluigi που θα δεί το Smash από τον καναπέ), οι οποίοι και προβλέπεται να αυξηθούν μελλοντικά. Όσοι ελπίζουμε ένας από αυτούς να είναι ο Link, θα μείνουμε με την όρεξη απ’ ό,τι φαίνεται…
Κάθε παίκτης του ρόστερ ανήκει και σε μία κατηγορία εκ των: all– around, powerful, technical, speedy, tricky και defensive. Όλοι έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους, όποτε δοκιμάστε μπόλικους και επιλέξτε αυτόν που σας ταιριάζει καλύτερα. Tip: σχεδόν κανένας, μέχρι στιγμής, στα online, πλην εμού και 2-3 άμπαλων ακόμα, δε χρησιμοποιεί τους all– around.
Με την ολοκλήρωση του story του παιχνιδιού, θα έχουν ξεκλειδωθεί και τα επτά διαθέσιμα courts, καθένα με τις δικές του ιδιαιτερότητες όσον αφορά στην επίδραση του εδάφους στα χτυπήματά σας, ενώ στα περισσότερα θα συναντήσουμε και εμπόδια που προσπαθούν να μας βάλουν δύσκολα. Κουτή Ninty, όταν εμείς παίζαμε ρακέτες εν μέσω ανυποψίαστων λουόμενων, εσύ ακόμα μάσαγες βελανίδια με το τσόφλι…
In-game, έχουμε τέσσερα βασικά χτυπήματα (πλην της λόμπας, ανάθεμα και αν κατάλαβα τις διαφορές τους) τα οποία, ανάλογα το πόση ώρα έχουμε πατήσει το εκάστοτε κουμπί, γεμίζουν τη μπάρα ενέργειάς μας. Αφού μαζέψουμε αρκετή ενέργεια, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πιο ειδικές, slo–moεπιθέσεις (zoneκαι specialshots) και άμυνες (blockκαι trickshot) με τα shoulderbuttonsκαι το δεξί μοχλό. Ο χειρισμός συνολικά είναι πολύ καλός, αν και, προσωπικά, τα trickshotsκαι το ακριβές timingπου απαιτεί το block με δυσκολεύουν ακόμα.
Στα onlineτουρνουά και στα φιλικά μπορούμε επίσης να επιλέξουμε και τί τύπο παιχνιδιού προτιμάμε: standardγια να έχουμε όλες τις παραπάνω κινήσεις ή simple για μια καθαρά τενιστική εμπειρία, χωρίς φρού φρού κι αρώματα.
H μόνη μου ένσταση για το online, είναι ότι ίσως να μπορούσαν να γίνονται καλύτερα ματσαρίσματα ανάλογα με τον αριθμό και το ποσοστό νικών του κάθε παίκτη ή έστω να σε ενημερώνει το σύστημα για τη δυναμικότητα του αντιπάλου. Ακόμα, να έχετε στα υπόψιν σας και το πόσο καλό σήμα έχει ο αντίπαλος, αν θέλετε να αποφεύγετε το lag.
Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CD Media.
Read more on [SITE_NAME]
To eShop του Switch ανανεώθηκε- Έρχεται η Beta για το Mario Tennis Aces
- ‘Τέλος’ στα σχέδια για το Switch Virtual Console
Πηγή: IGN Greece