Όπως λέει και ο Wario, Thanks for playing!Ο Wario είναι ο γνωστός, λαίμαργος και αχάριστος...

Όπως λέει και ο Wario, Thanks for playing!

Ο Wario είναι ο γνωστός, λαίμαργος και αχάριστος χαρακτήρας και μετά από μια μικρή απουσία επιστρέφει και πάλι δυναμικά στις οθόνες μας. Οι περισσότεροι τον γνωρίσαμε ως τη κακή και αντίστροφη μορφή του SuperMario, ακόμη και στο μουστάκι του! Το όνομά τους έγινε πηγή έμπνευσης για το σχήμα του χειριστηρίου του Nintendo 64. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε στο SuperMarioLand 2: 6 GoldenCoins, στο κλασικό GameBoy το 1992, έχοντας φυσικά τον ρόλο του κακού της τελευταίας πίστας. Το WarioWareGold είναι ένα Action/Rhythmgame, το οποίο αναπτύχθηκε από την IntelligentSystems και κυκλοφορεί πλέον στο Nintendo 3DS.

Ακολουθώντας το μονοπάτι των προηγούμενων τίτλων της σειράς, στο WarioWare ο παίκτης καλείται να ολοκληρώσει επιτυχώς συνεχόμενα “microgames” με συνεχώς αυξανόμενο βαθμό δυσκολίας, τόσο σε ικανότητα όσο και σε ταχύτητα. Στο νέο αυτό τίτλο, συμπεριλαμβάνονται τόσο προσθήκες “microgames” από παλαιότερα κεφάλαια της σειράς όπως τα WarioWare: Twisted!, WarioWare: Touched!, WarioWare: SmoothMoves, WarioWare: D.I.Y., και Game & Wario, όσο και νέες προσθήκες, ξεπερνώντας τις 300 συνολικά σε αριθμό, κάνοντας το Gold το πληρέστερο κομμάτι της. Αξίζει να σημειωθεί ότι το WarioWareGold είναι το πρώτο κεφάλαιο της σειράς που δίνει τη δυνατότητα στους παίκτες να ηχογραφήσουν τα δικά τους voiceovers και να τα περάσουν πάνω στα cutscenes του.

Μετά από το αρχικό τρέιλερ που μας εισάγει στην ιστορία του παιχνιδιού, οδηγούμαστε στην αρχική οθόνη, όπου έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε 1-3 savefiles. Το αμέσως επόμενο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι να ορίσουμε τον mii χαρακτήρα που θα χρησιμοποιήσουμε. Από το σπίτι του Wario πηγαίνουμε στο στάδιο της DiamondCity. Το πρωτάθλημα έχει τρία στάδια, το MashLeague, το TwistLeague και το TouchLeague. Πρωταθλητής ορίζεται αυτός που θα τα τερματίσει. Το κάθε στάδιο έχει μία εισαγωγική πίστα στην οποία μας εξηγεί ο ίδιος ο Wario τα πλήκτρα με δολοπλοκία, χωρίς δηλαδή να λέει πως ακριβώς θα κάνουμε κάτι, ώστε να χάσουμε. Οι ζωές μας εδώ αναπληρώνονται χωρίς κάποιο κόστος

Εδώ, στόχος του Wario είναι να βγάλει χρήματα μέσα από ένα βιντεοπαιχνίδι εκμεταλλευόμενος άλλους για να το φτιάξουν. Τελικά δεν κατάφερε να πιάσει κάποιον κότσο, και αποφασίζει να το φτιάξει ο ίδιος. Παρουσιάζοντας το, εξηγεί πως όσοι βλάκες αποφασίσουν να μπουν στο τουρνουά του θα πρέπει να πληρώσουν ο καθένας από 10.000 κέρματα, αλλά ο μεγαλύτερος βλάκας και νικητής του παιχνιδιού θα φύγει από εκεί με ένα εκατομμύριο κέρματα. Το αρχικό βίντεο είναι στα αγγλικά με αγγλικούς υπότιτλους, όχι μόνο σε όσα λέει αλλά και σε όσα ακούμε γενικότερα (γέλιο κλπ), όπως δηλαδή συμβαίνει και στα κόμιξ.

Τα “microgames” (ή αγωνίσματα) έχουν όριο στο χρόνο που διαθέτουν στον παίκτη για να προχωρήσει. Όσο ο παίκτης κερδίζει σε ένα “microgame”, θα προχωράει παρακάτω. Αν χάσει, χάνει μία από τις τέσσερις ζωές του, και αν ξεμείνει από ζωές η περιπέτειά του τελειώνει. Ευτυχώς, με 100 κέρματα μπορεί να αγοράσει μία τετράδα ζωών για να συνεχίσει από εκεί που έμεινε, και μπορεί να συνεχίσει να το κάνει μέχρι να ξεμείνει από κέρματα. Όταν ένα playthrough τελειώσει, εμφανίζεται το ρεκόρ του παίκτη, το οποίο διαμορφώνεται ανάλογα με το πόσα “microgames” κατάφερε να παίξει. Τα “microgames” έχουν ποικιλία πάνω στο τι θα χρειαστεί να κάνει ο παίκτης για να προχωρήσει. Δηλαδή, μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει είτε τα πλήκτρα είτε την οθόνη αφής είτε το μικρόφωνο, ακόμα και την ίδια τη κίνηση της κονσόλας για να προχωρήσει, σε συνδυασμό με τη σκέψη του και τα αντανακλαστικά του, και αυτό πρέπει να το αντιληφθεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, διαφορετικά θα χάσει ζωή. Όσο το παιχνίδι προχωράει, και ο παίκτης κερδίζει τα bosses των “microgames”, αυξάνεται η ταχύτητα που απαιτείται για να προχωρήσει, και μαζί με αυτή και ο βαθμός δυσκολίας. Κουμπιά, δόνηση, άγγιγμα της οθόνης αφής και φύσημα στο μικρόφωνο είναι οι δυνατότητες που μας παρέχει το 3DS, θυμίζοντας έτσι την αίσθηση που μας δίνουνε κυκλοφορίες, όπως το 1-2 Switch και το WiiSports.

Προχωρώντας μας δίνεται η δυνατότητα να ξεκλειδώνουμε την ιστορία του σε μορφή ταινίας για να την παρακολουθήσουμε. Μόλις τελειώσουμε το βασικό κομμάτι του WarioWareGold, εμφανίζεται το UltraLeague. Εδώ συναντάμε ξανά όλους όσους αντιμετωπίσαμε προηγουμένως και χρησιμοποιούμε για πρώτη φορά το μικρόφωνο (ναι, φουσκώνουμε ακόμα και μπαλόνια, όπως στα Nintendogs).

Έχοντας τελειώσει με το βασικό Story, προχώρησα στις νέες επιλογές που μου προστέθηκαν στο αρχικό μενού, δηλαδή τα Challenge, Index, Arcade και Missions. Δεν επηρεάζουν το κεντρικό παιχνίδι, είναι πίστες που υπάρχουν παράλληλα με το κεντρικό Story μόλις αυτό ολοκληρωθεί. Στις missions παίρνουμε ανταμοιβή για όσες αποστολές έχουμε ολοκληρώσει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, σε κέρματα και βλέπουμε όσες έχουν ανοίξει για να τις ολοκληρώσουμε, καθώς και ορισμένα ερωτηματικά για εκείνες που δεν μπορούμε να δούμε ακόμα. Η κάθε μία κατηγορία έχει τις δικές τις προκλήσεις.

Tostory του το τελείωσα σε μια μέρα, όμως ευτυχώς υπάρχουν και τα υπόλοιπα κομμάτια του που το συμπληρώνουν, μιας και το storymode αν είσαι ελάχιστα εξοικειωμένος με δημιουργίες αυτού του στυλ, τελειώνει μέσα σε λίγες ώρες gameplay. Το καλό βέβαια, είναι ότι πάντα μπορείς να ξαναπαίξεις χωρίς βαρεθείς, διότι δεν ξέρεις ποια πίστα θα πέσει κάθε φορά, και μπορείς να ανεβάσεις τόσο το σκορ σου, όσο και τον βαθμό δυσκολίας μέσα από τις ρυθμίσεις.

Αυτά, για το singleplayer κομμάτι του WarioWareGold. Hδημιουργία της IntelligentSystems υποστηρίζει και multiplayer, στο οποίο δύο παίκτες μπορούν να παίξουν ανταγωνιστικά, περιμένοντας ποιος θα χάσει πρώτος τις ζωές του για να οριστεί νικητής ο αντίπαλος του. Υπάρχει διαθέσιμη demo έκδοση στο eShop για να το δοκιμάσετε.

Τα γραφικά δεν είναι 3D σε κανένα σημείο. Η μόνη περίπτωση που το WarioWareGold εκμεταλλεύεται το hardware του 3DS, είναι στο ότι επηρεάζεται από τη κίνηση μας με τη κονσόλα σε ορισμένα σημεία. Κατά τ’άλλα, τα γραφικά του είναι ικανοποιητικά, με πολύ ζωντανά χρώματα, ενώ οι φωνές που δίνονται στους χαρακτήρες τους ταιριάζουν πολύ όμορφα. Η μουσική είναι ξεκούραστη και αλλάζει συνεχώς, ανάλογα με τη πίστα στην οποία βρισκόμαστε και τη ταχύτητα που απαιτεί η πίστα για να συνεχίσουμε, αυξάνοντας έτσι ασυναίσθητα τη ψυχολογική πίεση που έχουμε μαζί με λίγο σασπένς για τη πρόοδο μας. Υπάρχουν πίστες, όπως αυτή της 5-Volt. που μας δίνουν μια πανέμορφη ρετρό αίσθηση από παλαιότερες κυκλοφορίες της μαμάς Nintendo, όπως το Zelda ή το MarioKart, τόσο σε οπτικό, όσο και σε ακουστικό επίπεδο.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το 3DS, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CDMedia.

Πηγή: IGN Greece