Παραλίγο sci-fi.
Ο νεαρός Eli Solinski (Myles Truitt) προσπαθεί να συγκεντρώσει μερικά χρήματα μαζεύοντας από εγκαταλελειμμένες οικοδομές καλώδια και σύρματα, τα οποία θα μεταπωλήσει αργότερα για μερικά σεντς. Σε μία του επιδρομή, όμως, πέφτει πάνω στα θύματα μίας κοσμικής συμπλοκής και στο νέο του απόκτημα, ένα όπλο που φαίνεται να έχει έρθει από το μέλλον. Λίγες μέρες μετά, θα υποστεί τις συνέπειες μίας άλλης συμπλοκής, αυτής μεταξύ μίας συμμορίας, του μόλις αποφυλακισμένου αδερφού του (Jack Reynor) και του πατέρα του (Dennis Quaid).
Βασισμένο στην ταινία μικρού μήκους “Bag Man” των σκηνοθετών του Jonathan και Josh Baker, το “Kin” είναι μία ταινία που αυτό-συστήθηκε ως επιστημονικής φαντασίας. Πέρα από αυτή την ετικέτα, από επιστημονική φαντασία το μόνο που είχε να δώσει ήταν ένα “φουτουριστικό” όπλο (με συμβατική, ωστόσο, σκανδάλη, παρά τα φωτάκια, τους περιττούς ήχους και τη δυνατότητα ενεργοποίησης με αναγνώριση στοιχείων μέσω αφής), προερχόμενο από το μέλλον, και δύο αλά Terminator κυνηγούς, που αν βρισκόντουσαν σε Terminator ταινία δεν θα έκαναν ούτε για κομπάρσοι. Λίγα εφέ, λίγες ακτίνες, λίγος καπνός και μικρές ρετρό αναφορές αρκούν για να χαρακτηριστεί μία ταινία επιστημονικής φαντασίας; Όχι…
Το μεγαλύτερο μέρος της υπόθεσης είχε να κάνει με τον Jimmy, τον αδερφό του μικρού πρωταγωνιστή, ο οποίος μόλις αποφυλακίστηκε έμπλεξε με τη συμμορία που τον κρατούσε ασφαλή στη φυλακή. Μία κακή συγκυρία και ο Jimmy είναι πλέον κυνηγημένος από τον αρχηγό Taylor (James Franco). Η πλοκή καταλήγει λίγο πιο πολύ δράσης και γκαγνκστερική και το νόημα χάνεται πλήρως από την αρχική ιδέα της εισαγωγής. Το καλό που βγήκε από αυτή την αποτυχημένη απόπειρα σύνδεσης δύο διαφορετικών κινηματογραφικών ειδών ήταν η ερμηνεία του Franco, η μοναδική αξιόλογη σε ολόκληρο το “Kin”.
Η σκηνοθεσία υπήρξε ακόμα πιο ακατάστατη από την πλοκή. Οι εναλλαγές μεταξύ απότομων παύσεων και συναισθηματικών slow motion έδειξε πόσο αναποφάσιστοι σκηνοθέτες είναι οι αδερφοί Baker μαζί και με δείγματα έλλειψης συνεργασίας. Δεν υπήρξε καμία ιδέα, μόνο τυποποιημένες λύσεις για μία ιστορία που ξεκίνησε σχετικά καλά, τόσο σκηνοθετικά όσο σεναριογραφικά. Ούτε, επιπλέον, κάποια προσπάθεια να αξιοποιηθεί ένα καλό cast, με καριέρα χρόνων, όπως στην περίπτωση του Dennis Quaid, εκπληκτικές προηγούμενες ερμηνείες, όπως του James Franco, και πολύ ενθουσιασμό, του Myles Truitt.
Το αποκορύφωμα έγινε στο φινάλε, ένα φινάλε βιαστικό, πενιχρό και ανάξιο θύμησης. Οι κομπάρσοι, δηλαδή οι “τρομακτικοί κυνηγοί από το μέλλον”, έδειξαν την πραγματική τους φύση, με την οποία εξηγήθηκαν και πολλά σχετικά με την απλή και ανθρώπινη εμφάνιση τους (και το ύψος τους που δύσκολα ξεπερνούσε το 1,70). Μια, δυο πρόχειρες εξηγήσεις και το “Kin” άφησε υπονοούμενα πως θα υπάρξει και συνέχεια. Ή, απλώς, δικαιολογούσε τα αδικαιολόγητα, κάνοντας το να φανεί πως τελικά ήταν ένα origin prequel κάποιας μελλοντικής, έως και ανύπαρκτης, μεγάλης ταινίας.
IGN Greece
Fahrenheit 11/9 – Trailer- Χριστούγεννα στο Λονδίνο για την Emilia Clarke και τον Henry Golding
- A Simple Favor – Επίσημο Trailer
Πηγή: IGN Greece