Η οπτική των αμάχων ενός πολέμου μας δείχνει την φρίκη του.Tο This War of Mine δεν είναι ένα...

Η οπτική των αμάχων ενός πολέμου μας δείχνει την φρίκη του.

Tο This War of Mine δεν είναι ένα διασκεδαστικό game. Η σωστή λέξη για να το περιγράψει κανείς είναι συγκλονιστικό. Πολύ συχνά οι απόπειρες να περαστούν σοβαρά, συναισθηματικά φορτισμένα ή διδακτικά μηνύματα μέσω των games δεν λαμβάνουν υπόψιν τις ιδιαιτερότητες του μέσου. Ο πιο συνήθης λόγος αποτυχίας είναι το μεγάλο τονικό χάσμα ανάμεσα στην αφήγηση και τα gameplay mechanics, τα οποία συχνά αποσπούν από το θέμα ή “αραιώνουν” τον τόνο του μηνύματος, καθώς προσπαθούν ταυτόχρονα να διασκεδάσουν τον παίκτη. Η 11 bit Studios διάλεξε μια διαφορετική προσέγγιση για το δημιούργημά της και μας παραδίδει έναν τίτλο, ο οποίος δεν κάνει υποχωρήσεις όσον αφορά το θέμα του, αλλά διαποτίζει με αυτό το gameplay και αφήνει την αφήγηση να συμβεί αυθόρμητα, μέσα από την προσωπική εμπειρία του κάθε παίχτη. Ο survival τίτλος είναι εμπνευσμένος από την πολιορκία και τον συνεχή βομβαρδισμό του Σαράγιεβο που έλαβε χώρα τα έτη 1992-1996, κατά τον Πόλεμο της Βοσνίας.

Το This War of Mine κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 2014 στο Steam, ενώ στα χρόνια που ακολούθησαν έφτασε σε Android, iOS, Xbox One και PS4. Η έκδοση που εξετάζουμε σήμερα όμως είναι αυτή που κυκλοφόρησε για το Nintendo Switch στις 27 Νοεμβρίου και η οποία περιλαμβάνει και τα DLC που έχουν κυκλοφορήσει. To The Little Ones προσθέτει παιδικούς χαρακτήρες, ενώ το Stories μας δίνει τρεις διαφορετικές μικρές ιστορίες σε μορφή επεισοδίων. Δυστυχώς, την στιγμή που γράφεται αυτό το review μόνο η πρώτη, The Father’s Promise είναι διαθέσιμη, ενώ οι άλλες δύο θα έρθουν σύντομα με δωρεάν update. Τέλος να σημειωθεί ότι η έκδοση για το Switch θα έχει και physical edition, τουλάχιστον στην Ευρώπη, χάρις στην εκδότρια εταιρία Deep Silver.

Ο βασικός κύκλος του gameplay είναι ο εξής: αναλαμβάνετε τον έλεγχο μιας ομάδας επιζώντων που έχουν βρει καταφύγιο σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο και προσπαθείτε να τους κρατήσετε ζωντανούς μέχρι την κατάπαυση πυρός, όπου και πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Σαν τους Sims εν καιρώ πολέμου, είστε υπεύθυνοι για την πείνα, την κούραση και τις αλληλεπιδράσεις των χαρακτήρων. Οι δράσεις σας καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τον κύκλο ημέρας-νύχτας, καθώς την ημέρα ελεύθεροι σκοπευτές περιπολούν στους δρόμους και είναι υπερβολικά επικίνδυνο για τους χαρακτήρες σας να βγουν έξω. Έτσι θα πρέπει να τους απασχολήσετε με κατασκευή χρήσιμων εργαλείων, μαγείρεμα, παρασκευή αλκοόλ αλλά και προετοιμασία για την επερχόμενη νύχτα. Όταν πέσει το σκοτάδι, έχετε πλέον την δυνατότητα να βγείτε έξω και να επισκεφτείτε άλλες τοποθεσίες για να βρείτε χρήσιμα υλικά, τροφή και φάρμακα. Εναλλακτικά μπορείτε να βάλετε κάποιον να φυλάει σκοπιά στο καταφύγιο για να απωθήσει τυχόν επιδρομές, ή να αφήσετε τους χαρακτήρες σας να κοιμηθούν, πράγμα που θα τους κάνει πιο αποδοτικούς την επόμενη μέρα, αλλά θα τους αφήσει ευάλωτους.

Αν αποφασίσετε να στείλετε κάποιον να μαζέψει προμήθειες, θα έχετε να επιλέξετε τον προορισμό σας ανάμεσα σε διαφορετικές τοποθεσίες, εκ των οποίων κάποιες θα είναι έρημες, κάποιες θα έχουν αμάχους σαν κι εσάς και άλλες θα έχουν εχθρικούς τύπους που δεν θα διστάσουν να σας πυροβολήσουν επιτόπου. Σε κάθε τοποθεσία, διαφορετικά αγαθά θα είναι σε περίσσεια ή έλλειψη, με λογικούς πάντα τρόπους. Για παράδειγμα η εκκλησία στην οποία βρήκαν άσυλο κάμποσοι άμαχοι θα έχει έλλειψη τροφίμων λόγω των πολλών στομάτων που πρέπει να ταϊστούν, αλλά ίσως σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα με κατασκευαστικά υλικά, αν αποφασίσετε να τους δώσετε λίγο από το φαγητό σας. Η στρατηγική είναι το α και το ω του This War of Mine και το μόνο εφόδιο που θα χρειαστείτε για να επιβιώσετε. Με μια εξαίρεση: τις τοποθεσίες όπου υπάρχουν εχθροί. Ξαφνικά βρίσκεστε σε ένα stealth game, όπου πρέπει να κρύβεστε στα σκοτάδια και να αρπάξετε τις προμήθειες χωρίς να σας δει κανένας. Υπάρχει και η επιλογή της μάχης, αλλά εκτός αν είστε πολύ καλά εξοπλισμένοι, οι πιθανότητες είναι εναντίον σας.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες ακόμα που παίζουν ένα ρόλο στο gameplay, τόσοι πολλοί που πραγματικά δεν θα είχε νόημα να προσπαθήσω να τους αναφέρω όλους. Από τα τυχαία άτομα που έρχονται στην πόρτα σας και πρέπει να επιλέξετε πως θα αντιμετωπίσετε, μέχρι το ραδιόφωνο που δίνει μια μικρή βοήθεια προϊδεάζοντας τον παίκτη για την επερχόμενη παύση πυρός, την αύξηση της εγκληματικότητας ή τις αλλαγές στον καιρό, δίνοντας του την ευκαιρία να προετοιμαστεί ανάλογα. Ακόμα και μικρές πινελιές, όπως το γεγονός ότι τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μέχρι κάποιος να τα διδάξει πως, ενώ για να κρατηθεί το ηθικό τους ψηλά πρέπει να παίζουν συχνά, δίνουν μια αίσθηση ρεαλισμού στον τίτλο και κάνουν την βαριά ατμόσφαιρα που επικρατεί να έχει πολύ μεγαλύτερο συναισθηματικό αντίκτυπο.

Ξεκινώντας, μπορείτε να διαλέξετε αν θα ασχοληθείτε με τα Stories ή τα Classic Modes. Προσωπικά επέλεξα να ξεκινήσω με τα κλασικά και αντί να επιλέξω μια συγκεκριμένη ομάδα χαρακτήρων, άφησα αυτή την επιλογή στην τύχη διαλέγοντας Random. Ίσως τελικά έκανα τα πράγματα δυσκολότερα για τον εαυτό μου, καθώς ο κλήρος έτυχε στον Christo και την κόρη του Iskra. Αντί για τρεις ενήλικες που μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να συνεργαστούν, ο Christo δεν είχε καμία βοήθεια και έπρεπε να φροντίζει και την μικρή Iskra ταυτόχρονα. Κάθε φορά που έπρεπε, ως Christo, να βγω την νύχτα να μαζέψω προμήθειες, πέρα από την δική του τύχη, ανησυχούσα και για το μικρό παιδί που άφηνα ολομόναχο, χωρίς κανέναν να το υπερασπιστεί σε περίπτωση επιδρομής. Ήταν όμως αναγκαίο για την συνεχή επιβίωση και των δύο.

Σε κάτι τέτοιες στιγμές, όπου ο παίκτης αναγκάζεται να πάρει δύσκολες αποφάσεις, καταλαβαίνοντας ταυτόχρονα πόσο έχει επενδύσει συναισθηματικά στους χαρακτήρες και θέλει να τους δει ασφαλείς, είναι που το This War of Mine μεταδίδει έντονα το μήνυμα του. Τίποτα στον πόλεμο δεν είναι δίκαιο και η ηθική πυξίδα δεν σου εξασφαλίζει ένα happy end, όπως σε πολλά games σήμερα που επιτρέπουν επιλογές στον παίκτη. Κάθε γωνιά του τίτλου είναι αποφασισμένη να μεταδώσει αυτή τη σκληρότητα, από την UI που επιμένει συνειδητά στη λιτότητα και το μελαγχολικό μαύρο, μέχρι το απόφθεγμα του Hemingway, “In war you die like a dog, for no good reason” που εμφανίζεται σε κάθε νέα προσπάθεια. Προσωπικά, μετά από δέκα περίπου ώρες ενασχόλησης ένιωθα πολύ καταθλιπτικά για να συνεχίσω και αναρωτιέμαι, αυτό είναι κομπλιμέντο για την ατμόσφαιρα του τίτλου ή κριτική προς το gameplay που δεν κράτησε το ενδιαφέρον μου παραπάνω;

Οπτικά, το art style υπηρετεί πρωτίστως την σκοτεινή ατμόσφαιρα, χωρίς να σημαίνει ότι είναι άσχημο. Υπάρχει αρκετή ομορφιά στα animations, στην προσοχή στη λεπτομέρεια, στα φωτορεαλιστικά πορτρέτα των χαρακτήρων στο κάτω μέρος της οθόνης. Απλά είναι δύσκολο να την προσέξει κανείς όταν κάθε τι προκαλεί ένα έντονο αίσθημα απελπισίας. Αντίστοιχα και ο ήχος, όσο καλοφτιαγμένος και να είναι, χρησιμοποιείται κυρίως για να εντείνει την σκοτεινότητα της κατάστασης. Βασικά, αυτό συνοψίζει τέλεια το This War of Mine στο σύνολό του. Είναι ένα καλοφτιαγμένο video game, το οποίο όμως είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί απλά έτσι. Το gameplay είναι παραπάνω από καλό, αλλά ποτέ δεν θα μπείτε απλά για να κάνετε λίγη ακόμα πρόοδο ή λίγο grinding. Κάθε δευτερόλεπτο ενασχόλησης είναι σαν μια γροθιά στο στομάχι, ανεξάρτητα πόσο συνηθισμένη είναι η ασχολία ενός χαρακτήρα εκείνη την στιγμή.

Κάποια μικρά παράπονα που μας άφησε το This War of Mine σχετίζονται με τον τεχνικό τομέα. Ο χειρισμός με τα Joy-Con μοιάζει υπερβολικά ευαίσθητος. Η κίνηση των χαρακτήρων με τον μοχλό είναι κάποιες φορές σχεδόν σπασμωδική και καταλήγουν συχνά να προσπερνούν το στόχο τους, ενώ για να σταθούν δίπλα σε έναν άλλο χαρακτήρα και να αλληλοεπιδράσουν μαζί του επιτυχώς χρειάζονταν συνήθως 2-3 απόπειρες. Ταυτόχρονα κάποια loading screens ήταν ίσως υπερβολικά μεγάλα, αλλά αυτά ήταν αρκετά σπάνια ώστε να μην αποτελεί σοβαρή ενόχληση.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από την 11 bit Studios. Επίσημος διανομέας στην Ελλάδα είναι η Enarxis Dynamic Media.

IGN Greece

Πηγή: IGN Greece

TAGS
Games