Σεξ. Δολοφονίες. Puppets.Σε έναν φαντασιακό κόσμο συνύπαρξης ανθρώπων με μαριονέτες-muppets, ένας...

Σεξ. Δολοφονίες. Puppets.

Σε έναν φαντασιακό κόσμο συνύπαρξης ανθρώπων με μαριονέτες-muppets, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ, ψάχνει την άκρη του νήματος μιας κατά συρροής εγκλημάτων των πρωταγωνιστών-μαριονετών μιας τηλεοπτικής σειράς, αλλά και της δολοφονίας του αδερφού του. Μια αυστηρά ενήλικη εκδοχή των muppets.

Καιρό είχαμε να δούμε φιλμ συνδυασμού live action ηθοποιών, με τις κούκλες της Jim Henson Alternative, εταιρία παραγωγής του αείμνηστου Jim Henson, πρωτοποριακού ανανεωτή της πανάρχαιας τέχνης του κουκλοθεάτρου, όπου με αποκορύφωμα το θρυλικό Muppet Show, κατάφερε να εκμοντερνίσει την τέχνη, ενώ με διαχρονικούς τσόχινους ήρωες-καρικατούρες, όπως οι Kermit the frog, Gonzo the great, Swedish Chef, κατάφερε να παρουσιάσει ένα ιδιόμορφο καυστικό είδος σάτυρας, που όμοιό του δεν είχαμε ξαναδεί. Ο Brian Henson, συνεχιστής της τέχνης του πατέρα του, επιστρατεύει στο “The Happytime Murders” μια πλειάδα νέων μαριονετίστικων χαρακτήρων, καθώς και την αθυρόστομη κωμικό Melissa McCarthy σε πρωταγωνιστικό ρόλο, με σκοπό να παρουσιάσει μια κωμική νουάρ ιστορία μυστηρίου, με πρωταγωνιστές ανθρώπους αλλά και τσόχινους ήρωες.

Όλοι είχαμε κατά νου πως θα επρόκειτο για ένα καλογραμμένο σενάριο μυστηρίου και βιτριολικού πανέξυπνου χιούμορ, που χαρακτήριζε πάντα τα muppets, αλλά εδώ διαψευστήκαμε πανηγυρικώς, καθώς ο Brian Henson με την εν λόγω ταινία, απογοητεύει παντελώς τους φαν της Muppet δυναστείας, αλλά και γενικότερα τους λάτρεις του καλού και έξυπνα στοχευμένου χιούμορ. Δυστυχώς, ο δημιουργός ενώ αρχικά έχει στο μυαλό του μια νουάρ αφήγηση με φαινομενικά ανατρεπτικό σενάριο, επιλέγει να παρεκκλίνει εντελώς απ’ τις αρχικές προθέσεις και φορτώνει όλο το φιλμ με ανυπόφορα χυδαίο και σεξιστικό χιούμορ, που όχι μόνο κουράζει, αλλά καταλήγει προκλητικό και καταστροφικό για όλη την αρχική προσπάθεια, που αν είχε δουλευτεί σωστά, θα είχαμε να πούμε για ένα φαντασμαγορικό νουάρ φιλμ με κούκλες, κάτι που έλειπε απ’ την φιλμογραφία και που εδώ ο Henson, δεν αντιμετωπίζει με σοβαρότητα.

Όλο το υλικό και η διάθεση υπήρχε απ’ τους ηθοποιούς και χειριστές των μαριονετών, όμως όλη η σεναριακή δομή είναι βασισμένη σε εντελώς παρωχημένες και κλισέ υβριστικές ατάκες, με άκρως πορνογραφικό περιεχόμενο, κάτι που ναι μεν είναι ξεκάθαρη πρόθεση των δημιουργών, όπου όμως δεν υπάρχει το μέτρο ή κάτι πιο στέρεο στον σεναριακό πυρήνα να κρατά το ενδιαφέρον, τότε δεν υπάρχει ούτε κινηματογραφικό οικοδόμημα, ούτε κάτι που ο θεατής πρέπει να ασχοληθεί.

Μεγάλο σφάλμα απ’ την πλευρά των δημιουργών που αφήνουν σε δεύτερη μοίρα αυτό που θα έπρεπε να είναι το πρωτεύον, την καλλιέργεια ατμόσφαιρας μυστηρίου, σε συνδυασμό με ενδιαφέροντες κουκλοήρωες, θέαμα θελκτικό για το μάτι και με πολλές παραιτέρω προοπτικές, που εδώ αγνοούνται παντελώς, προς χάριν μιας σειράς προβλέψιμων και διεκπαιρεωτικών καταστάσεων, τιγκαρισμένων σε κάθε στιγμή με το υβριστικό-εκχυδαίζων στοιχείο που κουράζει. Υπάρχει γενικώς η εντύπωση πως σκηνοθέτης και σεναριογράφοι αντιμετώπισαν εντελώς ψυχρά το σενάριο του Happytime, μην μπαίνοντας στη διαδικασία να ασχοληθούν ουσιαστικά, ενώ τα πολυπληθή πορνογραφικά στοιχεία, φαίνεται πως αποτέλεσαν δικαιολογία που διαφημίστηκε με τον πομπώδη τίτλο της ”αυστηρά ενήλικης Muppet έκδοσης”, προκειμένου το κοινό να αγνοήσει το κενό από ουσία, φαντασία και έμπνευση φιλμ. Νομίζω πως ουδείς γελά πλέον με χιλιοειπωμένα χονδροειδή αστεία, ενώ η έλλειψη μυστηρίου και εμπνευσμένης σεναριακής ανάπτυξης γεγονότων και χαρακτήρων, είναι και το μεγάλο μας παράπονο, για μια ευκαιρία που χάθηκε.

Οι ερμηνευτές των μαριονετών κάνουν ό,τι μπορούν για να δώσουν πνοή και ζωντάνια στους ήρωες, κάτι που είναι ίσως και το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο. Οι ευφάνταστα σχεδιασμένες κούκλες και το ζωντανό, τεχνικό και χαριτωμένο παίξιμο απ’ την πλευρά των κουκλοπαιχτών, με τις θεότρελες καρικατούρες που χαρακτηρίζουν τα muppets, να είναι μεν παρούσες, χωρίς ωστόσο κανένα βάθος στους χαρακτήρες. Η Melissa McCarthy απ’ την πλευρά της, αλλά και το υπόλοιπο cast, είναι μια ευχάριστη νότα αλληλεπίδρασης ανθρώπου-μαριονέτας, δεχόμενη ωστόσο το συνολικό σαμποτάζ ενός φιλμ που δεν κερδίζει το ενδιαφέρον μας.

Πηγή: IGN Greece