Πού είναι Dean οι δόξες οι παλιές… που είναι οι μποέμικες καρδιές;
Σωτήριο έτος 2012 και ο Dean Hall με το mod που δημιουργεί για το ARMA 2 καταφέρνει να συστήσει στην gaming κοινότητα της εποχής ένα survival setting, το οποίο μέχρι πρότινος δεν υπήρχε καν. Η επιτυχία που εισέπραξε το συγκεκριμένο εγχείρημα ήταν τόσο μεγάλη που “ανάγκασε” σε πρώτο βαθμό την Bohemia Interactive να το καλωσορίσει στην οικογένειά της και να κάνει πλέον official release του mod, και σε δεύτερο βαθμό να δώσει το πράσινο φως για τη δημιουργία ενός stand-alone τίτλου, του DayZ.
Η συνέχεια της ιστορίας όμως μόνο στρωμένη με ροδοπέταλα δεν ήταν. Μέσα από μία μεγάλη περίοδο development, με προβλήματα να εμφανίζονται στην ανάπτυξή του και να εξαπλώνονται σαν άλλος ιός, κράτησαν τον τίτλο σε alpha και beta στάδιο για σχεδόν μία πενταετία. Τον Δεκέμβριο του 2018 αρχικά για την PC έκδοση και με τα port του Xbox One και PS4 να ακολουθούν τον Μάρτιο και τον Μάιο του επόμενου έτους αντίστοιχα, ο Dean Hall επιτυγχάνει επιτέλους να βγάλει και επίσημα στην αγορά το DayZ. Στο κείμενο που ακολουθεί θα παρουσιάσουμε και θα αναλύσουμε τα καλώς και τα κακώς κείμενα του συγκεκριμένου port που παρουσιάστηκε για τις κονσόλες.
Ξεκινώντας την ενασχόλησή μας με το DayZ, η πρώτη μας επαφή με το load των γραφικών στην κεντρική οθόνη του μενού, άφησε μία πικρή γεύση για την ποιότητα, αλλά και την ταχύτητά του. Ελπίζοντας ότι ίσως αποτελεί εξαίρεση στην περαιτέρω εμπειρία μας, συνεχίσαμε την περιήγηση στο μενού μαρκάροντας την επιλογή tutorial.
Αρκετά νωρίς, και πριν ακόμα ξεκινήσουμε το playthrough, οι συνθήκες είχαν αρχίσει να γίνονται ιδιαίτερα εχθρικές με οδηγίες οι οποίες αποτελούνταν από καρτέλες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, παρμένες με screenshot μέσα από το παιχνίδι, και επεξεργασμένες με τη ζωγραφική των windows να μας επεξηγούν λακωνικά με δυο τρείς λέξεις τους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Θα χρειαστεί να τονίσουμε και να σας προειδοποιήσουμε σε αυτό το σημείο ότι το mapping των χειρισμών που έχει γίνει στις κονσόλες, και συγκεκριμένα στο Dualshock 4, είναι από τα πρώτα πράγματα από τα οποία πρέπει να καταφέρουμε να επιβιώσουμε σε αυτόν τον survival τίτλο. Με απλά λόγια δύσχρηστος χειρισμός και τοξικό UI. Μέχρι να εξοικειωθείτε έστω και λίγο με το όλο interface, θα μπερδέψετε τα δάχτυλά σας, θα ταλαιπωρηθείτε μέσα στο inventory, θα αγανακτήσετε ακόμα και με την διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθήσετε για να εκτελέσετε και τις πιο απλές πράξεις, όπως για παράδειγμα να φάτε ένα μήλο.
Μετά την επαφή μας με το tutorial και επιστρέφοντας στο κεντρικό μενού μας περιμένει η επιλογή Play η οποία θα μας οδηγήσει στην καρτέλα με τους διαθέσιμους official και community servers. Η κατάσταση δυστυχώς και εδώ παρέμεινε απογοητευτική. Για μέρες βολοδέρναμε σε custom community servers διότι οι official πεισματικά παρέμεναν “άφαντοι”. Οι διακομιστές του παιχνιδιού είναι χωρητικότητας εξήντα ατόμων και προσφέρουν διαφορετικές επιλογές. Ιδιαίτερα αυτοί του community. Εκεί θα συναντήσουμε game sessions στημένα για PvP και PvE, καθώς και άλλα στα οποία θα νυχτώνει ελάχιστα ή ποτέ, γλυτώνοντας μας από την βασανιστική εμπειρία της παρακολούθησης μίας pitch black οθόνης μέχρι να ξημερώσει, εάν δεν έχουμε στην κατοχή μας κάποιο flashlight.
Εφόσον επιλέξουμε τον server μας και επιτευχθεί η σύνδεση, μετά από ένα σύντομο κατά τα άλλα χρονικό διάστημα, πραγματοποιείται το spawn του random generated χαρακτήρα μας σε ένα τυχαίο σημείο της 225 τετραγωνικών χιλιομέτρων έκτασης Chernarus, μια περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Το πρώτο πράγμα που πέφτει στην οπτική μας αντίληψη είναι τα low level γραφικά εποχής PS3, ένα draw distance το οποίο είναι στα όρια της αποδοχής για το είδος του τίτλου και ειδικά για τον τρόπο που έχει επιλεχθεί από τους developers να κινούμαστε μέσα σε αυτόν. Το frame rate από την μεριά του παλεύει να κρατηθεί στα 30fps και αποτυγχάνει όταν ο γύρω χώρος μας αρχίζει να γεμίζει με ζωή. Ζωή η οποία στον κόσμο του DayZ μετά το outbreak, περιορίζεται στους ανθρώπους που έχουν προσβληθεί από τον ιό και έχουν μετατραπεί σε ζωντανούς νεκρούς να περιφέρονται άσκοπα σε διάφορα μέρη του sandbox, σε αυτούς που έχουν ανοσία και παλεύουν με την επιβίωση στους οποίους ανήκουμε και εμείς, και στην πανίδα η οποία φροντίζει αρκετές φορές να μας κάνει την ζωή δύσκολη αφού εκτός από τα λαγουδάκια τα οποία μας προσφέρουν τροφή κυκλοφορούν και predators ζώα που μας βλέπουν σαν θήραμα.
Ο αγώνας για την επιβίωση μας σε αυτόν τον αχανή και όχι τόσο φορτωμένο κόσμο ξεκινάει και συνεχίζει με ώρες περιπλάνησης σε εκτάσεις βιομηχανικές, αγροτικές και φυσικά σε διάσπαρτους οικισμούς δώθε κείθε. Έχοντας το ένα μάτι στην μπάρα stamina, στους δείκτες ζέστης, πείνας, δίψας, ζωτικότητας, και το άλλο αναζητώντας υλικά, τρόφιμα, φάρμακα και οπλισμό, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να καταναλώσουμε ιδιαίτερα πολλές ώρες για να καταλήξουμε κάπου. Και τί εννοούμε ακριβώς;
Το loot του τίτλου εκτός από hard to find και θέλοντας αρκετή υπομονή για να αποκτηθεί, θα πρέπει επίσης να “επεξεργασθεί” σε μια μορφή έτοιμη προς χρήση. Θα βρεθείτε σε καταστάσεις να έχετε στην κατοχή σας όπλα, αλλά όχι τα πυρομαχικά τους ή να έχετε σπόρους που θα χρειαστούν φύτεμα σε κατάλληλο έδαφος για να μπορέσετε να θερίσετε μετά από λίγο τους καρπούς των κόπων σας. Όμως είναι και τα στοιχεία που προσδίδουν στο όλο εγχείρημα την αίγλη του. Με ένα sandbox προς εξερεύνηση που θα το προτιμούσαμε λίγο μικρότερο, μόνο και μόνο για να αποφευχθεί η άσκοπη περιήγηση ωρών, ο τίτλος θα κατάφερνε να αναδείξει ακόμα πιο πολύ τον συγκεκριμένο τομέα, που σε γενικές γραμμές το έχει καταφέρει καλά.
Η όλη εμπειρία επιβίωσης ανεβαίνει επίπεδο όταν σταθούμε τυχεροί ή άτυχοι και συναντηθούμε μέσα σε αυτήν την χαοτική έκταση με κάποιον άλλο onlineπαίχτη. Αυτό διότι σε μία τέτοια συνάντηση, εάν τα πράγματα δεν εξελιχθούν ομαλά, η πρόοδος μας αλλά και οι ώρες που έχουμε επενδύσει μπορούν να χαθούν εν ριπή οφθαλμού. Με τον θάνατο του χαρακτήρα μας αποχωριζόμαστε και ότι έχουμε χτίσει με κόπο και ιδρώτα, καταλήγοντας στο μηδέν, και ξεκινώντας με έναν καινούργιο randomεπιζήσαντα από την αρχή. Η άγρια ετούτη προσομοίωση ρεαλισμού είναι που προσφέρει ομορφιά στο δημιούργημα της BohemiaInteractive. Η αίσθηση αυτού του κινδύνου, θα μεταβάλει και θα τροποποιήσει τον τρόπο που λειτουργείτε σε διάφορες καταστάσεις, όταν ακόμα και αυτός που βρίσκεται απέναντι σας είναι φιλικός. Μπορεί να ξεκινήσετε μία ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων και συμβουλών για το παιχνίδι είτε μέσω μικροφώνου είτε μέσω texting, και παράλληλα να έχετε αμφιβολίες για τις προθέσεις του. Σκέψεις ότι μπορεί να σας κάνει τον φίλο και ανά πάσα στιγμή να εισπράξετε ένα περιποιημένο headshotμε το lootσας να περνάει στην κατοχή του, έχει σαν αποτέλεσμα να κάνετε λεπτό με το λεπτό “embracethe darkness”και τα αρχέγονα ένστικτά επιβίωσης να σας ωθούν να τραβήξετε τη σκανδάλη πρώτος εσείς.
Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PS4, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Bohemia Interactive.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece