Ένας ροκ ύμνος για τη χαρά της ζωής και της δημιουργίας.
Το “Blinded By the Light” είναι μια ιστορία για την αγάπη, την ενηλικίωση, την οικογένεια και τη μοναδική ικανότητα της μουσικής να συνεπαίρνει και να εμπνέει. Η ταινία ακολουθεί την ιστορία του Javed, ενός Βρετανού εφήβου πακιστανικής καταγωγής, στην Αγγλία του 1987. Εν μέσω του φυλετικού και οικονομικού αναβρασμού της εποχής, της μισαλλοδοξίας της κοινωνίας που ζει αλλά και της αυστηρότητας του παραδοσιακού του πατέρα, ο Javed γράφει ποίηση κι ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Όταν ακούει πρώτη φορά τη μουσική του Bruce Springsteen, βλέπει στους στίχους των τραγουδιών του τις παράλληλες για τη ζωή της εργατικής τάξης. Με τη ροκ μουσική σαν σανίδα σωτηρίας από το περιβάλλον του, ο Javed ξεκινά ν’ ανακαλύπτει τον εαυτό του, τα όνειρά του και τη μοναδική φωνή του ως ποιητής και συγγραφέας.
Εμπνευσμένο από πραγματική ιστορία, και βασισμένο στην αυτοβιογραφία του Sarfraz Manzoor “Greetings from Bury Park”, την ταινία μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη η Gurinder Chadha, σκηνοθέτης του “Bend It Like Beckham”.
Όπως φαίνεται να είναι το τρεντ των τελευταίων χρόνων, η ταινία διακατέχεται από ένα πολύ νοσταλγικό συναίσθημα για τη δεκαετία του ’80, το οποίο και χειρίζεται αριστοτεχνικά. Από τη μουσική υπόκρουση, η οποία πέρα από τα άσματα του Springsteen περιέχει και κλασσικά διαμάντια όπως το “I just died in your arms tonight” των Cutting Crew, μέχρι τα χτενίσματα, τα γκάτζετς, ακόμα και τους διαδρόμους του σχολείου, όλα μοιάζουν να αγκαλιάζουν γλυκά την ανάμνηση της εποχής.
Έντονο είναι και το πολιτικό σχόλιο της ιστορίας, η οποία διαδραματίζεται την περίοδο της Θάτσερ, των αυστηρών μέτρων, των τρομακτικών ποσοστών ανεργίας με έκδηλους , ξέφρενους, ρατσιστές να καραδοκούν σε κάθε γωνία. Ο πολιτικός και κοινωνικός αναβρασμός της εποχής στην οποία τοποθετείται την κάνει επώδυνα επίκαιρη και διαχρονική.
Το “Blinded By the Light” εξερευνά επίσης το τι σημαίνει πολυπολιτισμική ταυτότητα και πώς αντιδρούν δύο τόσο διαφορετικές κουλτούρες μεταξύ τους. Ανασύρει το αιώνιο δίπολο μεταξύ της γκετοποίησης και της ενσωμάτωσης, και προβάλει έναν διαφορετικό δρόμο. Αυτόν της επαφής με τις ρίζες καταγωγής αλλά παράλληλης έμπνευσης από τη δυτική κουλτούρα, φτιάχνοντας έτσι ένα σχεδόν νέο κράμα ανθρώπου. Ενός ανθρώπου με αγάπη για την καταγωγή και τις παραδόσεις του, που όμως εμπνέεται και χρησιμοποιεί και στοιχεία μιας άλλης κουλτούρας για να χτίσει το δικό του μονοπάτι.
Οι ισορροπίες μεταξύ μιας ιστορίας ενηλικίωσης, ενός δράματος μιας πακιστανικής οικογένειας που αντιμετωπίζει τοn ρατσισμό κι ενός αχαλίνωτου πάθους για τη ροκ μουσική, διατηρούνται αριστοτεχνικά με την καίρια χρήση του χιούμορ. Έτσι, παρόλο που οι δυνατές και συγκινητικές στιγμές δεν λείπουν, δεν λείπουν ούτε τα δυνατά γέλια, με αποτέλεσμα να εκτονώνεται η ένταση. Από αυτή τη μίξη τόσο διαφορετικών ερεθισμάτων το συναίσθημα που παραμένει στοn θεατή είναι αυτό της ευχαρίστησης κι ευφορίας.
Το μοναδικό αδύναμο κομμάτι της αφήγησης είναι το τέλος, καθότι υποκύπτει σε κάποια κλισέ τα οποία μας είναι ήδη γνώριμα κι από ταινίες της εποχής. Ούτε αυτό όμως δεν καταφέρνει να αλλοιώσει την απόλαυση που νιώθεις παρακολουθώντας τη διαδρομή του Javed προς την αυτοπραγμάτωση.
IGN Greece
O Sylvester Stallone μιλά για την πρώτη γνωριμία με τον Dolph Lundgren για το “Rocky IV”- Θρίλερ είναι η νέα δουλειά της Sansa από το “Game of Thrones”
- Τέσσερις σατανάδες θα έχει η ταινία “The Last Planet”
Πηγή: IGN Greece