Θες να γίνουμε φίλες;
Η νεαρή Frances, βρίσκει μια ξεχασμένη γυναικεία τσάντα, στο μετρό της Νέας Υόρκης. Όταν την επιστρέφει στην ιδιοκτήτριά της, μια μοναχική μεγαλοαστή που ζει σε μια μονοκατοικία ονόματι Greta, θα αναπτύξει μαζί της φιλία καθώς η Greta περνά μόνη το χρόνο της και έχει ανάγκη από παρέα. Τα πράγματα ωστόσο δεν είναι όπως φαίνονται, ενώ η σχέση της νεαρής με την Greta, αρχίζει να περιπλέκεται, όταν στην μέση θα μπουν εμμονές με ”περίεργες αποχρώσεις”.
Ο Neil Jordan θα επιστρέψει, έξι χρόνια μετά τα Ondine και Byzantium, με ένα, κατά βάση, ψυχολογικό θρίλερ, που επικεντρώνεται στην πρωταγωνίστρια του τίτλου, με την μεγάλη Isabelle Huppert στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Jordan βρίσκει αφορμή μια ξεχασμένη τσάντα στο μετρό της Νέας Υόρκης, προκειμένου να αφηγηθεί μια ιστορία ακραίων εμμονών που μπορούν να μετατρέψουν σε εφιάλτη την καθημερινότητα ενός ανθρώπου και στην προκειμένη, της νεαρής Frances, καθώς η επαφή της με την Greta, δεν εξελίσσεται είχε φανταστεί. Ο Jordan μπαίνει στο θέμα του σιγά σιγά, αλλά χωρίς να χρονοτριβεί, χρησιμοποιώντας μεν πεπατημένα σεναριακά tips, αλλά με ορθό τρόπο, κάνοντας μετατρέποντας κλιμακωτά την ταινία σε θρίλερ και γνωστοποιώντας με βαρύγδουπο τρόπο, ότι πατά αυστηρά πάνω στα χνάρια του Hitchcock.
Είναι προανές, πως ο Jordan στήνει όλη την αφηγηματική ανάπτυξη του Greta, πατώντας στο Psycho, με ότι αυτό συνεπάγεται, απ’το μοντάζ μέχρι την περιρρέουσα ατμόσφαιρα η οποία μυρίζει Hitchcock από χιλιόμετρα, ενώ παράλληλα, διατηρεί και το προσωπικό ονειρικό ύφος του Jordan, με μια dreamy ταξιδευτική ατμόσφαιρα που διαχέεται στην σκοτεινή αίθουσα, ικανή να συνεπάρει τον θεατή, με τον βετεράνο σκηνοθέτη ν’ αποτελεί, έναν ικανότατο καλλιτέχνη του σινεμά. Αν και με επιμέρους προβλήματα, όπως κάποια αφελέστατα σεναριακά plot points που καλό θα ήταν να απουσιάζουν, το Greta χωρίς να έχει εξαρχής πρόθεση να διεκδικήσει δάφνες αριστουργήματος, διαθέτει το βαρύ πυροβολικό Isabelle Huppert, που ενσαρκώνει εδώ με ευφάνταστο τρόπο της Greta του τίτλου, όντας άκρως απειλητική και τρομακτική. Με ικανότητα να αλλάζει συνεχώς την έκφραση του προσώπου και βλέμματός της, η I.Huppert υπάρχουν στιγμές που παγώνει το αίμα μόνο με ένα κοίταγμα ή ένταση της φωνής, δείχνοντας creepy και υποστηρίζοντας άψογα το ρόλο που της έχει ανατεθεί, σε ένα χαρακτήρα στημένο βάση του Anthony Perkins στο Psycho, σε θηλυκή όμως έκδοση. Το όλο φιλμ βέβαια, είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να κουβαλά και μια υπόγεια fun διάσταση που ο Jordan δεν κρύβει, θέλοντας έτσι να δηλώσει πως ”δεν παίρνουμε και τόσο σοβαρά τον εαυτό μας εδώ, απλά διασκεδάζουμε”, κάτι που είναι έκδηλο σε σημεία και παρασέρνει και την Isabelle Huppert στο να κάνει τι κέφι της, να αυτοσχεδιάσει και γιατί όχι, να κάνει το χαβαλέ της, όπου κρίνει σωστό.
Κατά τα άλλα, το Greta είναι αρκετά αφελές σε σημεία, χωρίς ν’ αγνωρίζω αν κάτι τέτοιο έγινε από πρόθεση ή όχι, αλλά αυτό δημιουργεί πρόβλημα στη συνοχή και στην ταυτότητα του φιλμ, που αρχικά θέλει να ενταχθεί στο χώρο του θρίλερ και που σε κάποια σημειάκια μετά τη μέση κυρίως θα χάσει λίγο την προσωπικότητά του. Ωστόσο, αυτό δεν πτοεί τον N.Jordan, να δημιουργήσει ένα καλοκουρδισμένο φιλμ, που παίρνει μαζί του τον θεατή παρά τις γνωστές συνταγές, έχοντας έναν αέρα του παλιομοδίτικου και με την Isabelle Huppert σε μεγάλα κέφια να δίνει ρέστα, ενώ το σκηνικό ντεκόρ με το σκοτεινό διαμέρισμα της Greta και το spooky δωμάτιο με τα παιχνίδια, δημιουργεί την ανάλογη ποθητή ατμόσφαιρα. Τηλέφωνα που χτυπούν ξαφνικά, πρόσωπα που εξαφανίζονται και μια απειλητική γυναικεία φιγούρα που ακολουθεί παντού την πρωταγωνίστρια, είναι μερικά απ’τα τρικ που ο Jordan χρησιμοποιεί (επιτυχημένα), προκειμένου να υποβάλλει τον θεατή, δημιουργώντας και κάποια μικρά-διακριτικά jump scares, για να περάσει και λίγο στο είδος του horror.
Κύρια θεματική του Greta είναι οι εμμονές σε βαθμό δολοφονικό, ικανές να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε βαμπίρ, με κύριο στόχο την οπτική απόλαυση του θεατή και όχι τον προβληματισμό, κάτι που σε μεγάλο βαθμό ο δημιουργός πετυχαίνει, με το φιλμ να είναι μια ευχάριστη έκπληξη, όντας ωστόσο παλαιάς κοπής και με κάποια παιδαριώδη σφαλματάκια.
Τίμιο κατά τα άλλα το Greta, με την I.Huppert εξαιρετική και τον Neil Jordan να δημιουργεί την ανάλογη απειλητική και ταυτόχρονα fun ατμόσφαιρα όπου χρειάζεται, παραδίδει ένα θρίλερ που θα διασκεδάσει γόνιμα το θεατή, στη μιάμιση ώρα που διαρκεί.
IGN Greece
Hellboy | Hellboy: Ξαναγύρισα από την Κόλαση – Νέο trailer- Μακροχρόνιος ο προγραμματισμός της Sony για ταινίες και σειρές της Marvel
- Από το “Handmaid’s Tale” φτάνει ο σκηνοθέτης του “The Talisman” του Stephen King
Πηγή: IGN Greece