To πιο… chibi spin-off της δημοφιλούς JRPG σειράς.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει αμέτρητους spin-off τίτλους στη σειρά Final Fantasy. Έτσι λοιπόν και το World of Final Fantasy, αποτελεί άλλη μια εισαγωγή στη σειρά, με μια κάπως πιο διαφορετική προσέγγιση, σε σχέση με αυτά που μας έχει συνηθίσει η Square Enix.
Αν και πολλά από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της σειράς, όπως το turn-based combat system, παραμένουν είτε αμετάβλητα, είτε με μικρές, αλλά ευπρόσδεκτες αλλαγές, το World of Final Fantasy έχει μια νέα και πιο “ανάλαφρη” αύρα, αφού δεν παίρνει τον εαυτό του στα…σοβαρά. Το επιβεβαιώνουν άλλωστε και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας πολλές φορές κατά την διάρκεια του playthrough σας.
Ξεκινώντας λοιπόν, γνωρίζουμε αμέσως τον Lann και την Reynn, τα δύο αδέρφια που είναι και οι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού να βρίσκονται στο Nine Hill Woods. Εκεί συναντάνε την Enna Kros, η οποία τους εξηγεί ότι για να ανακτήσουν τις αναμνήσεις τους θα πρέπει να μεταφερθούν σε έναν άλλο κόσμο, το Grymoire, μέσω μιας πύλης που δημιουργεί. Και κάπως έτσι με την βοήθεια της Tama, που είναι ένα mirage όπως και όλα τα “τερατάκια” σε αυτόν τον κόσμο, ξεκινούν την περιπέτεια τους στον κόσμο του Grymoire με σκοπό να μαζέψουν όσα περισσότερα mirages μπορούν και να ανακτήσουν τις αναμνήσεις τους.
Πέρα από το Nine Hill Woods, που είναι η αρχική safe zone, και έχει ουδέτερο σκοπό στο gameplay πέρα από τα μαγαζάκια που προσφέρουν potions και phoenix-downs, καθώς και κάποια miscellaneous mini-games, το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας εξελίσσεται στο Grymoire που είναι μια τεράστια μίξη από τις πιο εμβληματικές τοποθεσίες της σειράς όπως η Cornelia (FFI), η Saronia (FFIII) και το Nibleheim (FFVII). Πέρα από τις τοποθεσίες όμως, συναντάμε και μερικούς από τους αγαπημένους χαρακτήρες της σειράς όπως την Terra, τον Cloud, τον Squall και πολλούς ακόμα.
Περνώντας λοιπόν στον κόσμο του Grymoire και μη έχοντας ιδιαίτερη επίγνωση της κατάστασης που επικρατεί εκεί, τα δυο αδέρφια μαθαίνουν για μια προφητεία της οποίας όλα τα στοιχεία φαίνεται να οδηγούν σε αυτούς. Ακολουθώντας τα στοιχεία που συγκεντρώνουν κατά την περιπέτειά τους, σιγά σιγά ξεδιπλώνεται μια αρκετά περίπλοκη και αναπάντεχη πλοκή. Μαθαίνουν για την Bahamutian Federation, η οποία είναι μια οργάνωση με σκοπό -τι άλλο φυσικά- την κυριαρχία του κόσμου, ενώ γνωρίζουν και τους ανταγωνιστές αυτής της οργάνωσης που τυχαίνει να είναι και οι ήρωες της σειράς Final Fantasy.
Αν φανταστείτε ένα υβρίδιο μεταξύ ενός Final Fantasy και ενός Pokemon τότε το αποτέλεσμα θα πλησιάζει πολύ σε αυτό που που προσφέρει το World of Final Fantasy Maxima. Δυστυχώς το game είναι μια αρκετά καλή ιδέα με μια επιεικώς μέτρια εκτέλεση, αλλά το μόνο που το συγχωρεί αυτό, είναι ότι κανείς δεν είχε υψηλές προσδοκίες ή απαιτήσεις, με αποτέλεσμα να μας εκπλήσσει θετικά στο τέλος. Όσον αφορά το gameplay, το World of Final Fantasy Maxima υστερεί σε πολλά σημεία, όπως για παράδειγμα στο level design των dungeons, που πολλές φορές μας αναγκάζουν να τα επαναλάβουμε απλά και μόνο γιατί ξεχάσαμε κάποιο αντικείμενο που θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε παρακάτω. Πέρα από το fanservice που επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό, η ιστορία περιέχει όλα τα δυνατά κλισέ, με σκοπό να μας αποσπάσει την προσοχή από τα περισσότερα άσκοπα και παράλογα κομμάτια της.
Ένα από τα δυνατά σημεία του World of Final Fantasy Maxima είναι το σύστημα μάχης που συνδυάζει το αγαπημένο μας turn-based system με την δυνατότητα να stackάρουμε τους χαρακτήρες μας, αυξάνοντας έτσι τις τις δυνάμεις τους, αλλά και τις “αδυναμίες” τους. Περνώντας όμως στα αρνητικά, το κυριότερο πράγμα που πρέπει να αναφερθεί είναι το πόσο περίεργα μας εξηγεί το παιχνίδι τους μηχανισμούς τους. Όπως και στα games της σειράς Pokemon, έτσι και εδώ έχουμε τη δυνατότητα να μαζέψουμε όσα και όποια mirages θέλουμε, το καθένα με τις δικές του δυνάμεις και ιδιότητες.
Παρόλα αυτά μας πήρε περίπου 40 ώρες για να βρούμε κατά τύχη το πώς θα εξελίξουμε τα mirages μας. Στο σημείο αυτό είχαμε κάνει τόσο πολύ grinding που δεν είχε και πολύ σημασία. Μιλώντας για grinding να σημειώσουμε ότι αν επικεντρωθείτε πολύ σε μερικά συγκεκριμένα mirages, τότε το παιχνίδι χάνει κάθε βαθμό δυσκολίας καθώς όλες οι μάχες μπαίνουν στον “αυτόματο πιλότο”. Πολύ γρήγορα η βασική τετράδα από mirages θα ρίχνει οτιδήποτε βρεθεί στο δρόμο της με ελάχιστα attacks. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι βρίσκεστε σε μάχη κυριολεκτικά κάθε τέσσερα βήματα έχει ως αποτέλεσμα οι μάχες να γίνονται γρήγορα βαρετές χωρίς να προσφέρουν την απαραίτητη πρόκληση. Παραδείγματος χάριν, κάπου στη μέση του playthrough μας βρεθήκαμε σε μια περιοχή με mirages νερού, ενώ είχαμε μαζί μας mirages φωτιάς (θεωρητικά είχαμε μειονέκτημα απέναντί τους), αλλά προφανώς όταν ήμασταν 20+ levels πάνω από τους αντιπάλους μας δεν δυσκολευτήκαμε ιδιαίτερα να τους νικήσουμε.
Πέρα από το gameplay, η μουσική είναι άριστη, όπως άλλωστε και σε κάθε άλλο Final Fantasy τίτλο, με μικρές διορθώσεις και παραλλαγές όπου απαιτείται στα πλαίσια του εναρμονισμού της μουσικής με το όλο concept του παιχνιδιού. Αν σε μερικά σημεία σας θυμίζει Kingdom Hearts μην παραξενευτείτε, καθώς στην δημιουργία των χαρακτήρων συμμετείχε ο Tetsuya Nomura. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία επιμελήθηκε ο Hiroki Chiba, γνωστός για τη δουλεία του στο Final Fantasy Type-0, ένα spin-off που έχει ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μου παρά τα αρκετά του ελαττώματα.
Το εν λόγω JRPG διατηρεί έναν κωμικό χαρακτήρα, ενώ στο παρασκήνιο επικρατεί ένας πιο σκοτεινός τόνος, ο οποίος καμουφλάρεται από τις γκάφες και τα σχόλια του Lann και της Tama. Τα cutscenes -ειδικά όσα είναι animated- κλέβουν στην κυριολεξία την παράσταση και σε συνδυασμό με τα ιαπωνικά voice-overs, το World of Final Fantasy αποκτά μια καλαίσθητη anime αισθητική.
To review βασίστηκε στην έκδοση του παιχνιδιού για Xbox One, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CD Media.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece