Ο γύρος του κόσμου σε 30 χρόνια.15ος αιώνας. Η εποχή των μεγάλων θαλασσοπόρων και των...

Ο γύρος του κόσμου σε 30 χρόνια.

15ος αιώνας. Η εποχή των μεγάλων θαλασσοπόρων και των εξερευνήσεων. Τότε που ο πλανήτης μας ήταν ένα μυστήριο και που η τόλμη μερικών άνοιξε νέους ορίζοντες για την ανθρωπότητα, αποδεικνύοντας (εμπράκτως) πως η Γη είναι σφαιρική και όχι επίπεδη. Βέβαια τότε η πεποίθηση αυτή ήταν δικαιολογημένη, σήμερα είναι τρία κλικ πιο γραφική από Αυγουστιάτικο ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη. Όπως αντιλαμβάνεστε, το NeoAtlas 1469, της ArtDink, καταπιάνεται με αυτήν ακριβώς τη θεματολογία. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα, προ τριετίας στο PSVita (κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία)και διετίας στα PC, remakeτου NeoAtlasIIτου 1999. Στις 19 Απριλίου έρχεται και στο NintendoSwitch, έκδοση την οποία και σας παρουσιάζουμε.

Τυπικά μιλώντας, εντάσσεται στα Simulation. Καλείστε να διαχειριστείτε μια Πορτογαλική εμπορική εταιρία της εποχής. Πρακτικά όμως πρόκειται για ένα μείγμα από genres: λίγο Adventure, λίγο VisualNovel, λίγο Strategy. Mainstoryουσιαστικά δεν έχουμε. Υπάρχει ένας μεγάλος σκοπός, ο οποίος και είναι –μετά από εντολή του Βασιλιά της Πορτογαλίας- μέχρι το 1499 να έχετε φτάσει ακτοπλοϊκώς στην Άπω Ανατολή, ξεκινώντας από την Ευρώπη. Δευτερεύον στόχος (χωρίς χρονικούς περιορισμούς) είναι να αποδείξετε τη σφαιρικότητα της Γης.

Το playthrough του τίτλου, θα λέγαμε χωρίζεται σε τρία sections: την εξερεύνηση, το εμπόριο και τα episodes. Τα δύο πρώτα είναι αυτονόητα, ενώ το τρίτο είναι ουσιαστικά τα διαθέσιμα questsσας. Ξεκινάμε με ένα χάρτη της Ευρώπης και Βόρειας Αφρικής, όπως τις ξέρουμε, με τα υπόλοιπα μέρη να καλύπτονται από ομίχλη. Εσείς με τη σειρά σας, δεν έχετε παρά να αναπτύξετε το εμπόριο συνδέοντας πόλεις με εμπορικά πλοία και ταυτόχρονα να στέλνετε τους διαθέσιμους admiralsσας σε ανεξερεύνητες περιοχές ώστε να χαρτογραφήσουν τον κόσμο. Κάθε τόσο θα εμφανίζεται και κάποια αποστολή (να βρείτε ένα σπάνιο είδος ζώου, να εξερευνήσετε κάποιο ναυάγιο, να ξεθάψετε θησαυρό κ.τ.λ.) που συνήθως ταιριάζει σε συγκεκριμένους ναυάρχους. Για παράδειγμα, άλλος είναι ο expertστα ναυάγια, άλλος είναι ο ειδικός στην αρχαιολογία και άλλος για τα ζώα. Καθένας έχει το δικό του στόλο από πολεμικά πλοία και τα δικά του stats.

Τα παραπάνω είναι η γενική εικόνα. Ειδικότερα όμως, δεν ενθουσιαστήκαμε με αυτά που προσέφερε πρακτικά το NeoAtlas 1469. Ίσως πριν 20 χρόνια να το βλέπαμε με άλλο μάτι, αλλά εν έτει 2019 τα κριτήρια είναι διαφορετικά. Στη δική μας περίπτωση και επειδή το μονόωρο tutorialδε βοήθησε ιδιαίτερα, στήσαμε ένα πολύ βασικό εμπόριο για να έχουμε έσοδα και επικεντρωθήκαμεαποκλειστικά τα πρώτα 25 χρόνια στον περίπλου της Γης, κυνηγώντας τον στόχο της Άπω Ανατολής. Εξερεύνηση την οποία δε θα χαρακτηρίζαμε και απολαυστική.

Πλην του γνωστού κόσμου της αρχής, ο χάρτης του πλανήτη είναι randomlygenerated (αν και σε μας το αποτέλεσμα ήταν αρκετά κοντινό). Ξεκινάτε από τη Λισαβόνα για το άγνωστο, πάει το πλοίο στην ομίχλη, γυρνάει μόλις βρει στεριά, βλέπετε ένα μικρό -αλλά δυστυχώς unskipable– cinematicτης πορείας του με αδιάφορους μονολόγους, εγκρίνετε ή όχι την έρευνα (αν δεν την εγκρίνετε το αποτέλεσμα μετά διαφέρει ελαφρώς). Η ομίχλη εξαφανίζεται (το πόσο εξαρτάται από το αντίστοιχο στατιστικό του ναυάρχου), αν στο κομμάτι στεριάς που ανακαλύψατε υπάρχει κάποια πόλη μετακινείτε το στόλο εκεί (αν σας το επιτρέψουν οι κάτοικοι δηλαδή) και επαναλαμβάνετε επ’ άπειρο. Η αλήθεια είναι πως μετά από λίγο καταντάει βαρετό, ειδικά μέχρι να αγοράσουμε πλοία με δυνατότητα κάλυψης μεγάλων αποστάσεων. Ακόμα και το μενού μας προκαλούσε δυσφορία, με τα μόνιμα “μπρος-πίσω”.

Αν οι developersπαρέλειπαν εντελώς το κομμάτι των cutscenes και το έκαναν, κατά μία έννοια, πιο real–time, θα μας ήταν πιο εύπεπτο. Επαναλαμβανόμενο και πάλι μεν, αλλά πιο πρακτικό. Μπορείτε βέβαια μέχρι και να τριπλασιάσετε τον χρόνο που περνάνε οι μέρες, αλλά θα βαρεθείτε να βλέπετε τους admiralsνα… μονολογούν. Χώρια που όταν πρόκειται για cinematic, το παιχνίδι σταματάει ό,τι κάνετε, οπότε δεν ήταν λίγες οι φορές που χάναμε τον ειρμό μας…

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών πέσαμε ουκ ολίγες φορές πάνω σε πειρατές και… Krakens. Τίποτα δύσκολο γενικά, πάτε, χτυπάτε, επισκευάζετε τα πλοία και ξανά το ίδιο. Το HP τους δεν αναπληρώνεται, οπότε μπορεί να φάτε λίγο παραπάνω χρόνο. Κανονικά ίσως και θα έπρεπε να είχαμε χρεοκοπήσει, αλλά θέμα χρημάτων δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ. Μια οι επιχορηγήσεις του Βασιλιά, μια οι θησαυροί, οι πόλεις και τα νέα προϊόντα που ανακαλύπταμε, το ταμείο ήταν πάντα συν. Άρα με λίγα λόγια, το trading, αντικείμενο της εταιρείας μας μην ξεχνάμε, ουσιαστικά είναι ανούσιο- ως προς τα δύο βασικά quests τουλάχιστον.

Αφού λοιπόν τελειώσαμε με το exploration, ασχοληθήκαμε και με το εμπορικό κομμάτι. Συνδέοντας τα προϊόντα που είχαμε βρει μέχρι τότε, δημιουργήσαμε νέα που απέφεραν μεγαλύτερα κέρδη. Ήταν εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα εκτοξεύθηκαν τα έσοδά μας με μερικούς απλούς συνδυασμούς. Λόγου χάρη συνδέοντας βαρέλια και σταφύλια, ρύζι ή καλαμπόκι φτιάχνετε ποτά, με δαχτυλίδια και ρουμπίνια, κοσμήματα- όχι με γάλα και καφέ δε φτιάξαμε φραπόγαλο, μόνο απλό milkedcoffee. Κάθε καινούργιο προϊόν που εφευρίσκετε, διώχνει και λίγη ομίχλη από τις αντίστοιχες ηπειρωτικές περιοχές. Το πρώτο πρόβλημα εδώ, είναι πως πρέπει αυτούς του συνδυασμούς να τους σκεφτείτε μόνοι σας. Το δεύτερο είναι ότι θα πρέπει να βρείτε αυτά τα υλικά εξερευνώντας τις παράκτιες περιοχές. Εμείς ακόμα ψάχνουμε μία πόλη που να έχει ζάχαρη, να τη συνδέσουμε με μία που έχει κακάο και να φτιάξουμε σοκολάτα… Το τρίτο είναι πως πλάκωσαν με τη μία οι πειρατές και έπρεπε να στέλνουμε ναυάρχους κάθε τρείς και λίγο να τους βυθίζουν τα καράβια.

Συνοψίζοντας, καταλαβαίνετε πως το completionτου ολικού χάρτη είναι ζόρικο πράγμα, και μάλλον το ενδιαφέρον σας θα έχει ξεθυμάνει ως τότε. Παραδόξως, κάποιες αποστολές αποτέλεσαν και το πιο διασκεδαστικό κομμάτι. Έπρεπε, για παράδειγμα, να βρούμε τις σωστές “φήμες”-συννεφάκια, να ζουμάρουμε για να αποκαλυφθούν περισσότερα rumors και να ξαναζουμάρουμε για να βρούμε το αντικείμενο που ψάχνουμε. Ναι ξέρουμε, ακούγεται τόσο συναρπαστικό όσο να κυνηγάς μύγες, αλλά τουλάχιστον έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε λίγο το μυαλό μας σε μερικές περιπτώσεις και εν πάση περιπτώσει έσπαγε η ρουτίνα και μπορούσαμε να εμβαθύνουμε λίγο στους πρωταγωνιστές.

Τεχνικά, έχουμε και εδώ μία δημιουργική μίξη. Ως επί το πλείστον υπάρχουν οι… visualnovel-ιστικοί, σχεδιασμένοι-στο-χέριχαρακτήρες, ο μάνατζερ της εταιρίας είναι chibi, ενώ έχουμε και λίγο, απλοϊκό 3D (συν τρία πολύ creepyαγγελάκια). Συνολικά δε θα λέγαμε πως το αποτέλεσμα μας κέρδισε, αλλά ούτε και μας απογοήτευσε. Μας άρεσε όμως που υπάρχει η δυνατότητα του touchscreenστο handheld. Ηχητικά πάλι, πρέπει να… ανακαλύψετε εσείς τα μουσικά κομμάτια! Τα περισσότερα είναι αδιάφορα και πρέπει να τα εναλλάσσετε μόνοι σας, αλλιώς θ’ ακούτε το ίδιο tuneσε λούπα.

Να τονίσουμε πως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο τίτλος δε διατίθεται στο Ελληνικό Nintendo eShop. Όσοι ενδιαφέρονται να τον αποκτήσουν ψηφιακά, πρέπει να αλλάξουν χώρα στο Nintendoaccount(μέσω browser) και να συγχρονίσουν την κονσόλα στα νέα δεδομένα. Αφού τελειώσει το download, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να επαναφέρετε τα αρχικά settingsσας. H physical ώστοσο έκδοση διατίθεται κανονικά και στην χώρα μας.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη NIS America. Επίσημος διανομέας στην χώρα μας είναι η Enarxis Dynamic Media.

IGN Greece

Πηγή: IGN Greece

TAGS
Games