Αφοί Ulmer... to the rescue.Η αγαπημένη Artifex Mundi αποφάσισε να εκδώσει το Kingmaker: Rise to...

Αφοί Ulmer… to the rescue.

Η αγαπημένη Artifex Mundi αποφάσισε να εκδώσει το Kingmaker: Rise to the Throne, αυτή τη φορά από μία νεοσύστατη εταιρία, την Cordelia Games. Με μόλις δύο τίτλους στο ενεργητικό της και με έναν τρίτο στα σκαριά, η σέρβικη εταιρία, αν λάβουμε υπόψιν μας την ποιότητα των έως τώρα δημιουργημάτων της, έχει αρχίζει να χτίζει μια σταθερή βάση για να μπορέσει να ξεχωρίσει στο είδος. Αυτό που μας άρεσε στο συγκεκριμένο game είναι ότι ο δημιουργός γνωρίζει καλά τον κόσμο που έχτισε. Και μόνο όταν γνωρίζεις καλά το φανταστικό σου σύμπαν, μπορείς να κάνεις τα στοιχεία που το αποτελούν να δέσουν μεταξύ τους ώστε να γίνει αποδεκτό και να βγάζει νόημα.

Εδώ το αποτέλεσμα ισορροπεί θαυμάσια σε οπτικό και ακουστικό τομέα. Καλοφροντισμένα σκίτσα με έμφαση στη λεπτομέρεια και όχι στην επιφανειακή διευθέτηση, ποικιλία στα σκηνικά που εναλλάσσονται στην οθόνη μας καθώς εξελίσσεται η ιστορία και με φαντασία που αντιπροσωπεύει σωστά ένα medieval σκηνικό. Εξίσου προσεγμένη είναι και η μουσική υπόκρουση. Ακούσματα ταιριαστά με τη συγκεκριμένη θεματολογία ολοκληρώνουν το setting του κόσμου. Και ενώ το σκηνικό και η όλη ατμόσφαιρα είναι καλά διαρθρωμένα, η ιστορία που “τοποθετήθηκε” λαμβάνεται με ανέκφραστα συναισθήματα.

Μια ιστορία με βασιλιάδες, ιππότες και συνωμότες. Αν θέλουμε να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, η περιπέτεια ξεκινάει με δύο ιππότες του Griffinvale, τον Edmund και Randal Ulmer, να κατηγορούνται για το φόνο του βασιλιά, κάτι που δεν θα μπορούσε να απέχει πιο πολύ από την αλήθεια. Ο Randall φυλακίζεται και ο αδερφός του προσπαθεί να τον ελευθερώσει έχοντας στο κατόπι του ολόκληρη τη φρουρά του βασιλείου. Στην προσπάθεια του θα βρει βοήθεια στο πρόσωπο μιας φιγούρας από το παρελθόν και ταυτόχρονα ένα μυστικό που έχει τις ρίζες του πολλά χρόνια πίσω θα αποκαλυφθεί.

Ένα σενάριο απλά συμβατό με τη μεσαιωνική διάθεση, χωρίς όμως να υπεισέρχεται σε βαθύτερο περιεχόμενο. Για να πούμε την αλήθεια το μυστήριο δεν μπόρεσε να κρατηθεί σε υψηλά επίπεδα και να “αποσυναρμολογηθεί” βαθμιαία καθώς εξελισσόταν το gameplay. Από τα πρώτα κιόλας στάδια υπάρχουν ενδείξεις για το πώς πρόκειται να καταλήξει η ιστορία, γεγονός που αμβλύνει το ενδιαφέρον. Όμως στο κομμάτι του voice acting έγινε αρκετά καλή δουλειά και αυτό βοηθάει πολύ στην αφομοίωση του σεναρίου, ιδιαίτερα σε ένα είδος που δεν υπάρχουν έντονα cutscenes, χειρονομικές εκφράσεις από τους χαρακτήρες και γενικότερα κίνηση.

Ο τρόπος που διεξάγεται το gameplay και η λειτουργία των mechanics σίγουρα δεν χρειάζονται συστάσεις. Επιλύετε γρίφους, ολοκληρώνετε mini games, εντοπίζετε hidden objects και συλλέγετε collectibles. Και ενώ έχουν το θετικό ότι δεν επαναλαμβάνονται, ο βαθμός απαιτητικότητας είναι αρκετά χαμηλός. Απογοητευτικό, καθώς τα puzzles αποτελούν συστατικό τμήμα του genre και θα έπρεπε να μας “ταλαιπωρήσουν” λίγο περισσότερο. Όσον αφορά τις μάχες, για να τις κερδίσουμε πρέπει να ολοκληρωθεί μια δραστηριότητα με θέμα: connect the dots (λειτουργεί ακριβώς όπως το mini game του Dragon Age Inquisition με τους αστερισμούς). Αποτελεί το μόνο επαναλαμβανόμενο στοιχείο του τίτλου, όμως η διαβαθμισμένη δυσκολία του κρατάει το ενδιαφέρον. Αν πάλι το συγκεκριμένο δεν είναι του γούστου σας… skip puzzle και καθαρίσατε.

Οι διαθέσιμες επιλογές, που αφορούν το επίπεδο δυσκολίας, είναι για μια ακόμη φορά μεταξύ normal και expert. Όσοι όμως είστε εξοικειωμένοι με το περιεχόμενο τέτοιων τίτλων, γνωρίζετε πολύ καλά ότι το expert mode αντιστοιχεί απλά στην πιο αργή φόρτωση του συνήθως αχρείαστου hint button. Όταν ολοκληρώσετε το παιχνίδι, το κεφάλαιο Act of Deceit γίνεται διαθέσιμο, κάτι που θα γίνει πολύ γρήγορα αφού δεν ξεπερνάει τις δύο ώρες σε διάρκεια. Το bonus υλικό είναι θα λέγαμε ένα side quest που διαδραματίζεται αμέσως μετά τα γεγονότα του main story. Επίσης περιορισμένης χρονικής διάρκειας, παρόλα αυτά καλοδεχούμενο.

Για τους trophy hunters, αυτού του είδους οι τίτλοι, λόγω μικρού μεγέθους και του ευκολοδιάβατου ρυθμού τους, αποτελούν ιδανική πηγή για να μεγαλώσουν τη συλλογή τους. Και για να είμαστε ειλικρινείς αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος ώστε να επισκεφτείτε ξανά το παιχνίδι. Στην περίπτωση δηλαδή που σας ξέφυγε κάποιο collectible ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρειαστεί για να συμπληρώσετε τα τρόπαια και να αποκτήσετε ακόμα ένα easy platinum.

To review βασίστηκε στης ψηφιακές εκδόσεις του παιχνιδιού για PS4 και Xbox One, οι οποίες μας παραχωρήθηκαν από την Artifex Mundi.

Πηγή: IGN Greece