Ραγδαία μείωση στη βιοποικιλότητα διαπιστώνει νέα μελέτη σε παγκόσμιο αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ενώ στο μέλλον, όπως προβλέπει, η κλιματική αλλαγή θα αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη βιοποικιλότητα.
Η μελέτη είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας 500 επιστημόνων από 100 χώρες και αποτελεί τη μεγαλύτερη έρευνα για τη βιοποικιλότητα σε βάθος δεκαετίας. Υλοποιήθηκε από τη ∆ιακυβερνητική Πλατφόρµα Επιστήµης-Πολιτικής για τη Βιοποικιλότητα και τις Οικοσυστηµικές Υπηρεσίες (IPBES), έναν παγκόσμιο επιστημονικό φορέα που συγκροτήθηκε από τον ΟΗΕ το 2012 για την παρακολούθηση της βιοποικιλότητας. Στο σύνολό της απαρτίζεται από πέντε επιμέρους μελέτες που αναλύουν τις εξελίξεις αναφορικά με την κατάσταση της βιοποικιλότητας ανά περιοχή, καλύπτοντας την Αφρική, την Αμερική, την Ευρώπη και Κεντρική Ασία καθώς και την Ασία και περιοχές του Ειρηνικού ωκεανού.
Τα νούμερα δεν χωρούν αμφιβολία, η μείωση της βιοποικιλότητας είναι πολύ σοβαρή. Σύμφωνα με δήλωση του Ρόμπερτ Γουότσον, Διευθύνοντα του IPBES ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών που καταγράφεται είναι 1000 φορές μεγαλύτερος απ’ ότι στο παρελθόν. Στο μέλλον θα συμβούν μαζικές εξαφανίσεις που θα επηρεάσουν αναπόφευκτα και τις ζωές των ανθρώπων’. Οικοσυστήματα μεγάλης σημασίας για την επιβίωση πολλών ειδών όπως είναι οι υγρότοποι βρίσκονται σε διαρκή υποχώρηση παγκοσμίως και στην Ευρώπη κατά τα τελευταία 60 χρόνια και η επιφάνειά τους έχει μειωθεί κατά το ήμισυ. Λόγω της κλιματικής αλλαγής αναμένεται να εξαφανιστεί το 50% των πουλιών και των θηλαστικών της Αφρικής έως το 2100. Από τα εξεταζόμενα είδη που συναντώνται αποκλειστικά στην Ευρώπη η μελέτη προειδοποιεί ότι έως και 28% βρίσκονται υπό απειλή. Ενώ από το 1980-2013 σημειώθηκε πτώση της τάξης του 57% σε πληθυσμούς κοινών πουλιών που συναντώνται σε ανοιχτές εκτάσεις στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη.
Μιλώντας για τη σημασία που μπορεί να έχει η εξαφάνιση ενός είδους κ. Κωσταντίνος Θεοδώρου, Επίκουρος Καθηγητής στον τομέα Διαχείρισης Οικοσυστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, επισημαίνει ότι οι συνέπειες δεν περιορίζονται μόνο στην μείωση της ποικιλότητας αλλά μπορούν να επηρεάσουν βασικές λειτουργίες του οικοσυστήματος: «ένα οικοσύστημα με λιγότερα είδη είναι σε θέση να παρέχει λιγότερες υπηρεσίες είτε πρόκειται για τη ρύθμιση του κλίματος είτε για την προστασία των εδαφών από διάβρωση καθώς και πολλές άλλες οικοσυστημικές υπηρεσίες».
Φτωχότερα εδάφη για καλλιέργεια, λιγότερα για την άγρια ζωή
