Το ποσοστό 17,6% που έλαβε στις εκλογές η σουηδική ακροδεξιά – το υψηλότερο που έλαβε ποτέ – ήταν αυτό που αποτέλεσε το επίκεντρο των συζητήσεων που ακολούθησαν το κλείσιμο των καλπών. Ήταν επίσης αρκετό για να καταστήσει το σχηματισμό κυβέρνησης στη Σουηδία πολύ περίπλοκο για τα κυρίαρχα κόμματα.
Αυτό το ποσοστό, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό που χρήζει ερμηνείας. Σύμφωνα με ανάλυση του Guardian το πραγματικό ζήτημα δεν είναι, όπως θέλει η επικρατούσα αφήγηση η ανοδική πορεία της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, αλλά η συνεχιζόμενη παρακμή των μεγαλύτερων κυβερνητικών/ συστημικών κομμάτων, ο κατακερματισμός του εκλογικού σώματος και η άνοδος ορισμένων μικρότερων κομμάτων.
Σε μια τάση που είναι ορατή σε ολόκληρη την Ευρώπη, η εκλογική βάση των μεγάλων και συστημικών κομμάτων συρρικνώνεται. «Τα μεγαλύτερα κόμματα γίνονται όλο και μικρότερα και τα μικρότερα μεγαλώνουν», δηλώνει η Σάρα ντε Λανζ, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ.
Στην Ευρώπη, τα μέχρι πρότινος μεγάλα κόμματα και οι συμμαχίες που κάποτε κυριαρχούσαν στην πολιτική βρίσκονται σε υποχώρηση, κυρίως στα αριστερά του πολιτικού τόξου, καθιστώντας πιο δύσκολο το σχηματισμό συνασπισμών, ακόμη και σε χώρες όπως η Σουηδία που συνήθως έχουν τέτοιες κυβερνήσεις. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται ασθενέστερες και βραχύτερες κυβερνήσεις.
«Η ολλανδοποίηση της ευρωπαϊκής πολιτικής»
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr