Τα κάλαντα είναι από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται ακόμη και σήμερα με τα παιδιά να γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και μαγαζιά μόνα ή με παρέα και να τραγουδούν τα κάλαντα με το τριγωνάκι στο χέρι! 
Η λέξη “κάλαντα” προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα. Πιστεύεται ότι η ιστορία τους προχωρεί πολύ βαθιά στο παρελθόν και συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα. Βρήκαν, μάλιστα, αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα).
Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου. Άλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στο οποίο κρεμούσαν κόκκινες και άσπρες κλωστές. Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων.
Μετά, το έθιμο αυτό υιοθετήθηκε  και από τη Ρώμη και από τον 13ο αιώνα και μετά απέκτησαν σημασία και διαδόθηκαν τα κάλαντα. Στο Βυζάντιο κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τυμπάνου.
Σήμερα η βάση, και μάλιστα στους Πόντιους, διασώζεται άθικτη. Εκτός λοιπόν από τα χιλιοτραγουδισμένα, ακούστε άλλες 12 παραλλαγές από τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα.