Δώδεκα ολόκληρα χρόνια κρατά η δικαστική διαμάχη του Δήμου Ερμούπολης Σύρου και της Ιεράς Μητρόπολης Σύρου για ακίνητο 550 τετραγωνικών μέτρων το οποίο χρησιμοποιείται ως κατοικία του εκάστοτε Μητροπολίτη.
Η υπόθεση έχει φτάσει στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η οποία καλείται να αποφασίσει σε ποιον τελικά ανήκει το επίμαχο ακίνητο στην Μεταμόρφωση της Ερμούπολης.
Η ιστορία της κατοικίας ξεκινά το 1927, όταν ο Δήμος Ερμούπολης την παραχώρησε, με σύμβαση χρησιδανείου, στην Μητρόπολη Σύρου για να φιλοξενήσει τον τοπικό Μητροπολίτη, ενώ σ΄ ένα τμήμα της στεγάστηκε εκκλησιαστικό μουσείο.
Όταν, όμως, ο Δήμος το 2003 ζήτησε πίσω το ακίνητο η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, καθώς μετά την ψήφιση του 590/1997, που προέβλεπε ότι τα κτίρια που προορίζονται για κατοικίες αρχιερέων κλπ. και έχουν ανεγερθεί με εισφορές μονών και ναών ή από εράνους “μεταβιβάζονται υποχρεωτικώς” στις Μητροπόλεις, το επίμαχο ακίνητο μεταγράφηκε στην Μητρόπολη.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αναφέρθηκε πως η κατοικία ανεγέρθηκε με δαπάνες του Δήμου, ενώ στην ανέγερσή της συνέβαλαν και οι Ιεροί Ναοί της περιοχής, ενώ ο Δήμος πάντοτε την περιελάμβανε στο περιουσιολόγιό του.
Από την πλευρά της, η Μητρόπολη Σύρου υπογράμμισε ότι το διάστημα 1999-2000 προέβη σε ολική ανακαίνιση της κατοικίας, η οποία κόστισε 30.814 ευρώ.
Πάντως, ο αντεισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Αθανάσιος Κατσιρώδης χαρακτήρισε αντισυνταγματικές και αντίθετες στην ΕΣΔΑ τις σχετικές ρυθμίσεις του νόμου 590/1997 που προβλέπει την αυτόματη μετεγγραφή των εν λόγων ακινήτων.