Ένα κορίτσι που γνωρίζει πολύ καλά την αγγλική γλώσσα, μια ομάδα μαθητών Λυκείου με δίψα για τη δημοσιογραφία, μια καθηγήτρια αγγλικών με μεράκι και μια “πράσινη” ιδέα βρίσκονται πίσω από το πρώτο βραβείο που κέρδισε το Γενικό Λύκειο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Ευόσμου στον Διεθνή Διαγωνισμό του Παγκόσμιου Δικτύου “Νέοι ρεπόρτερ για το περιβάλλον” (Young Reporters for the Environment) για τη συγγραφή του καλύτερου άρθρου με περιβαλλοντικό περιεχόμενο.
Όλα ξεκίνησαν πριν από ενάμισι χρόνο περίπου όταν η καθηγήτρια αγγλικών Χρυσούλα Νένου, στο πλαίσιο του περιβαλλοντικού προγράμματος που είχε αναλάβει, ενεργοποίησε τους μαθητές της για τη δημιουργία του προγράμματος με την ονομασία “παράγω την τροφή μου”. Ήταν μια ξεκάθαρη περιβαλλοντική πρόταση για τις περιαστικές καλλιέργειες, μια τάση που εν μέσω οικονομικής κρίσης γνωρίζει άνθηση καθώς διασφαλίζει στους καλλιεργητές υψηλής ποιότητας βιολογικά λαχανικά με ελάχιστο κόστος, προβάλλει έναν τρόπο ζωής που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και δίνει “πράσινη” όψη στις γκρίζες πόλεις.
Oι μαθητές ασχολήθηκαν με το θέμα, έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, συγκέντρωσαν στοιχεία, πήραν συνεντεύξεις και αποφάσισαν να “επικοινωνήσουν” την “πράσινη” ιδέα των περιαστικών καλλιεργειών στο ευρύ κοινό. Έτσι πήραν στα χέρια το μικρόφωνο και βγήκαν για πρώτη φορά στον αέρα των ερτζιανών μέσα από τη συχνότητα του FM 100,6 ενός εθελοντικού ραδιοφώνου που, όπως λέει η κ. Νένου στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, προσφέρει ζώνες εκπομπών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Παράλληλα εκπομπές των νεαρών ρεπόρτερ μεταδίδονταν και μέσω Internet από το διαδικτυακό σχολικό ραδιόφωνο European School Radio ενώ τα αποτελέσματα του περιβαλλοντικού προγράμματος παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης που πραγματοποιήθηκε το 2014.
Τη δουλειά αυτή προσφέρθηκε να μεταφέρει στο γραπτό λόγο στην αγγλική γλώσσα η Μαρία Πατρέλη, 16 ετών που στο κείμενο που βραβεύτηκε, χαρακτηρίζει ανερχόμενη τάση τους “κοινοτικούς κήπους” που, όπως επισημαίνει, θεωρούνται η λύση για έναν υγιεινό και κερδοφόρο αστικό τρόπο ζωής. Σχολιάζει δε ότι η εν λόγω πρόταση ξεκίνησε ως λύση παραγωγής λαχανικών από ανθρώπους με χαμηλά εισοδήματα για εξοικονόμηση πόρων, εξελίσσεται όμως σε μια ευκαιρία ώστε ο καταναλωτής να ελέγχει την ποιότητα αυτού που καταναλώνει, ώστε οι πόλεις να αποκτούν μια άλλη όψη, ώστε να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά η παχυσαρκία και ο διαβήτης.
Στα παραδείγματα που παρουσιάζονται μέσα από το κείμενο περιλαμβάνονται η πρωτοβουλία της Ομάδας Αστικών και Περιαστικών Καλλιεργειών ΠΕΡΚΑ που από το 2011 ενεργοποιείται στο πρώην στρατόπεδο Καρατάσου, ο πρώτος αστικός αμπελώνας που δημιουργήθηκε στο Δήμο Θεσσαλονίκης και θα φέρει σε δημοπρασία τα πρώτα κρασιά ώστε τα έσοδα να δοθούν σε δράσεις φιλανθρωπίας, και το σχέδιο “Κήπος” μιας ομάδας φοιτητών αρχιτεκτονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που εξετάζουν πώς οι κοινοτικοί κήποι μπορεί να λειτουργήσουν ως πρότυπο αστικής ανάπτυξης για την κοινωνική, οικονομική και οικολογική ανανέωση των πόλεων.
“Στη Θεσσαλονίκη αστικοί κήποι ξεφυτρώνουν σε κάθε σημείο που μπορεί κανείς να φανταστεί. Ακόμη και σε μπαλκόνια οι άνθρωποι πλέον καλλιεργούν λαχανικά” σημειώνει η κ. Νένου και σχολιάζει ότι έρευνα της ομάδας των μαθητών του Γενικού Λυκείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Ευόσμου σε ανθρώπους που καλλιεργούν λαχανικά σε αστικό περιβάλλον αποκαλύπτει ότι τα οφέλη από τη δραστηριότητα αυτή είναι κυρίως η εξοικονόμηση χρημάτων, η παραγωγή υγιεινών τροφίμων, η ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων και η έκφραση της δημιουργικότητάς τους.