” Εγώ το έκανα, μην πείτε τίποτα σε κανέναν, είμαι δικός σας” . Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Γιώργου Ρουπακιά στον αστυνομικό της Άμεσης Δράσης που τον συνέλαβε αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Ο αστυνομικός Δημήτρης Κουρέτζης καταθέτοντας ενώπιον του δικαστηρίου περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τη σύλληψη του Γιώργου Ρουπακιά αλλά και την κυνική του ομολογία ότι δολοφόνησε τον άτυχο μουσικό.
“Τον ρώτησα τι έχει γίνει και μου απάντησε ” Δεν ξέρω” και αμέσως μετά είπε ” Εγώ το έκανα μην πείτε τίποτα σε κανέναν είμαι δικός σας” . Εγώ τον ρώτησα
“Τι εννοείς” και μου απάντησε “είμαι της Χρυσής Αυγής” . “Κύριε δεν είστε δικός μας” του είπα και τον πήγα στο τμήμα.
“Ο Ρουπακιάς ήταν ήρεμος, νηφάλιος , κάπνιζε”
Ο μάρτυρας εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο κατηγορούμενος θα μπορούσε να είχε φύγει από τον τόπο του εγκλήματος στην περίπτωση που είχε καθυστερήσει να φτάσει το περιπολικό της Άμεσης Δράσης το οποίο και όπως περιέγραψε του έκλεισε το δρόμο. ” Το αυτοκίνητο ήταν σταματημένο με αναμμένη τη μηχανή και τα φώτα. Υπήρχε ένας ανθρωπος στη θέση του οδηγού. Του κλείσαμε το δρόμο και το αυτοκίνητο δεν μπορούσε να φύγει …Είδα τον οδηγό να καπνίζει . Του είπα να σβήσει το τσιγάρο και τον ρώτησα “τι έχει γίνει” και μου απαντήσει “δεν ξέρω” . Του ζήτησα να περιμένει και έκανα έλεγχο γύρω απο το αυτοκίνητο. Στην πίσω αριστερή ρόδα του αυτοκινήτου , βρήκα ένα ματωμένο μαχαίρι.
Πρόεδρος: Τι λογική έχει αυτό δηλαδή να κάνει οτι κάνει, να πετάξει το μαχαίρι και να φύγει
Μάρτυρας: Δεν το ξερω …ήθελε να κάνει όπισθεν και να το πατήσει;
Πρόεδρος: Μήπως είχε δει τους αστυνομικούς της ΔΙΑΣ και ήθελε να ξεφύγει;
Μάρτυρας: Δεν ξέρω …Εγώ έβαλα το μαχαίρι σε ένα σακουλάκι το άφησα στο περιπολικό και είπα στον άνθρωπο που ήταν στο αμάξι να βγει. Βγήκε και του πέρασα χειροπέδες.
Πρόεδρος: ´Εφερε αντίσταση;
Μάρτυρας : Σε μένα οχι. Ήταν ήρεμος, νηφάλιος , κάπνιζε.
Τον πήγα στο περιπολικό, κάθισα μαζί του στο πίσω κάθισμα και φύγαμε
για το τμήμα του Κερατσινίου.
” Κάλεσα για σθενοφόρο τουλάχιστον δέκα φορές”
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε στους συναδέλφους του , της ομάδας ΔΙΑΣ , που είχαν φτάσει νωρίτερα στον τόπο της δολοφονίας ” οι μηχανές της ΔΙΑΣ ήταν 80 – 100 μέτρα μακριά και κρατούσαν τον όχλο” είπε και μίλησε για “μια παρέα παιδιών που κρατούσε έναν αιμόφυρτο άνδρα”.
“Τους πλησίασα και προσπάθησα να δω τι τραύματα φέρει το παιδί. Είδα ένα τραύμα στην καρδιά και ένα κάτω απο τη μασχάλη. Λέω στην κοπέλα που τον κρατούσε ” μην τον κουνάς είναι σοβαρό”. Είχε τις αισθήσεις του , βόγκαγε…. …φαίνονταν οτι ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Το παιδί ήταν κίτρινο σαν το λεμόνι, έφευγε . Ούρλιαζα για να ζητήσω βοήθεια, ασθενοφόρο και ένας απο τους φίλους του μου είπε “αυτός που είναι στο αυτοκίνητο το έχει κάνει” υποδεικνύοντας τον Γ. Ρουπακιά.
Οι προσπάθειες μου για το ασθενοφόρο ήταν αλλεπάλληλες είχα καλέσει μέχρι να φύγω τουλάχιστον δέκα φορές”.
Ο μάρτυρας απαντώντας σε σχετική ερώτηση της πολιτικής αγωγής υποστήριξε ότι έχει δεχθεί απειλές ο ίδιος και η οικογένεια του ” Έχω δεχθεί ανώνυμα τηλεφώνηματα , μου χάραξαν και το αμάξι πρόσφατα. Όλα αυτά έγιναν μετά την δημοσιοποίηση των στοιχείων μου αλλά δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα απο ποιον προέρχονται οι απειλές”.