Ενθουσιασμό σε αρχαιολόγους και κοινό έχουν προκαλέσει οι δεκάδες αλυσοδεμένοι σκελετοί που ανακαλύφτηκαν πρόσφατα σε ανασκαφή στο Φαληρικό Δέλτα και ρίχνουν φως στην σκοτεινή και ταραχώδη εποχή της Αρχαίας Αθήνας, πριν τον Χρυσό Αιώνα του Περικλή.
Η νεκρόπολη του Φαλήρου είναι εξαιρετικά εκτεταμένη και τοποθετείται στον χρονολογικό ορίζοντα από τα μέσα του 8ου έως και τον 4ο αιώνα π.Χ. Έως τώρα έχουν εντοπιστεί συνολικά 287 ταφές, εκ των οποίων 145 είναι οι λεγόμενες ελεύθερες (λακκοειδείς εντός της άμμου), 87 εγχυτρισμοί, 18 ταφικές πυρές, 35 κιβωτιόσχημοι, 1 λάρνακα και 1 ζωική ταφή ιπποειδούς.
Συνολικά, στην περιοχή των ανασκαφών έχουν βρεθεί 1500 σκελετοί, στην πλειοψηφία τους δεμένοι πισθάγκωνα με αλυσίδες, τους οποίους οι αρχαιολόγοι συχνά τους αναφέρουν ως «οι αιχμάλωτοι του Φαλήρου».
Ιδιαίτερης αρχαιολογικής και ιστορικής σημασίας αποτελούν δύο ομαδικές ταφές, οι οποίες αποκαλύπτονται στο νοτιοανατολικό τμήμα της “Εσπλανάδας”. Στον έναν από τους ομαδικούς τάφους βρέθηκαν 80 σκελετοί άριστα διατηρημένοι, τοποθετημένοι ο ένας δίπλα στον άλλον, αρκετοί θαμμένοι μπρούμυτα, πολλοί από τους οποίους είχαν χειροπέδες στους καρπούς.
Οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι οι σκελετοί ίσως συνδέονται με το Κυλώνειον Άγος, την άγρια σφαγή των οπαδών του Κύλωνα μέσα στο άβατο ιερό των Ευμενίδων από τους οπαδούς του Μεγακλή, που προκάλεσε τη οργή των θεών και έφερε μια σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες στην Αρχαία Αθήνα.
Διαβάστε σχετικά: Φως στο μυστήριο των ομαδικών τάφων με αλυσοδεμένους σκελετούς στο Φάληρο
Εκτός από τις ταφές, που αποτελούν αποκλειστικά κινητά ευρήματα στο εν λόγω σκάμμα της Εσπλανάδας, εντοπίστηκαν για πρώτη φορά κτιστές κατασκευές όπως κιβωτιόσχημοι τάφοι και πλινθόκτιστες ταφικές πυρές.
